მე შენთან ყოფნა მსურს! (დასრულებული)

ახალი სახლი🏠

-ლიზი????_ვამბობ დაბნეულად,
ის კი საპასუხოდ ნაძალადევად მიღიმის...-ვერ ვხვდები აქ რა გინდა?_ვეუბნები ჩურჩულით-ო, არა, ოღონდ ეგ არა_ვიაზრებ ყველაფერს.
-ბოდიში, რომ არ გითხარი_მეუბნება ის.
-მერე დაგელაპარაკები!_ამბობს მკაცრად ლუიზა და მიდის.
-თქვენ საიდან იცნობთ ერთმანეთს?_იკითხა ნიკამ.
-გრძელი ამბავია_ვამბობთ ორივე ერთად.
-კარგი წავალ მე მივხედავ ლუკას_ვამბობ და ლუკას ოთახს ვეძებ.
-ეს არის_ამბობ ახლად მოსული ნიკა და ჩემს პირდაპირ კარზე მიუთითებს.
-მადლობა_ის მიღიმის და ოთახში შედის, კარზე ვაკაკუნებ და შიგნით შევდივარ.
-გინდა გავისეირნოთ_ვეუბნები ტელეფონში ჩამძვრალ ლუკას, სახე გაუნათდა.
-მართლა????_მკითხა გახარებულმა.
-ხოო მოდი ჩაგაცვა.
-იცი სხვა ძიძებს არ მივყავდი ხოლმე, სულ სახლში ვოყავით მე კი ეს ყველაფერი მბეზრდებოდა და მათ სამაგიეროს ვუხდიდი ჩემი ხრიკებით, ამიტომ ისინი სულ მიდიოდნენ, და მათ წასვლას სულ მე მაბრალებდნენ.
-იცი რა რაც დაიმსახურეს ის მიიღეს, ამიტომ ამაზე ნუ იდარდებ შენ ხომ იცი სიმართლე, მთავარია შენ თავთან ხარ მართალი_ვეუბნები და ვუღიმი თასმას ვუკრავ და ნიკას ოთახზე ვაკაკუნებ.
-შემოდით_მეუბნება ის, მეც კარებს ვაღებ-უკვე მოგენატრე?
-უზომოდ_ვეუბნები თვალების ტრიალით-ლუკა სასეირნოდ მიმყავს, მაინც რომ იცოდეთ.
-კარგი_მითხრა მან კარები დავხურე და სასეირნოდ წავედით.
პარკში წავედით, ატრაქციონებზე დავჯექით, ბამბის ნაყინის ვჭამეთ და კარგად გავერთეთ საღამოს კი სახლში დავბრუნდით, გზაში კი ლუკას ჩაეძინა, ლუიზა საჭმელს ამეთებდა ამიტომ მე ავიყვანე ოთახში, საწოლში ჩავაწვინე და შუბლზე ვაკოცე. ნიკა შემოვიდა.
-მოხვედით? თქვენს მოსაძებნად მოვდიოდი ბავშვი ხო არ მომპარა თქო_ამბობს ჩურჩულით და იცინის.
-არ მომიპარია მოვედით_ქვევით ჩავედი, ლუიზა მოვიდა.
-უნდა წავიდე ხვალ მოვალ.
-ანუ არ მიდიხარ სამსახურიდან?_გაუკვირდა.
-არა რატომ უნდა წავიდე?
-ყველა მიდის_ამბობენ ერთ ხმაში ნიკა და ლუიზა.
-იცი ახლა ვხვდები, პრობლემა მასში კი არა თქვენშია_ვამბობ და იქიდან მოვდივარ, ნაბიჯების ხმა მესმის.
-წაგიყვანო?_ამბობს ნიკა.
-არაა.
-ტაქსი არ დადის.
-ვხედავ!
-სად ცხოვრობ?
-სახლში.
-კარგი რა სერიოზულად.
-ნაქირავებში.
-ჩვენთან დარჩი!
-არა მადლობა.
-არ მიკითხია_მეუბნება ნიკა მაჯაში ხელს მავლებს და სახლში შევყავარ.
-შენს ოთახს გაჩვენებ_მეუბნება ნიკა.
-ჩემსას?
-ხო რა არის?
-არაფერი_ოთახში შევყავარ-ვაუუ ძაან მააგარია_ვამბობ და ოთახს ვათვალიერებ.
-დღეიდან შენია_ამბობს და ვითომ გასაღებს მაძლევს ვიცინი მასაც ეცინება...თვალებში მიყურებს, ჩავახველე.
-ძილინებისა_ვეუბნები მას.
-ძილინებისა_ოთახიდან გადის მე კი საწოლში ვწვები და დაღლილს იმ წამსვე მეძინება.
_____
ესეც შემდეგი  თავი🖤🖤
შემიფასეთ 🤗💕💕🖤
Vote& comment