მე შენთან ყოფნა მსურს! (დასრულებული)

აქ რა გინდა?

ორი კვირის შემდეგ.
უკვე ორი კვირაა რაც ჩამოვედით, სამსახური ვიშოვე ერთ პატარა კაფეში, და ეხლა უკვე იქ ვარ. ნიკა ისევ მიყვარს არა ისევ ისე არა უფრო ძლიერად.
სამუშაოს მოვრჩი და სახლში წავედი, კარები გავაღე და...
-გილოცავთ_დაიყვირეს ალექსმა და დედაჩემმა.
-მადლობააა_დავიყვირე მეც, ხომ დღეს დაბადების დღე მაქვს.
ტორტი გავჭერით და ვჭამეთ, კარზე ზარია.
-მე გავაღებ_ყვირის ალექსი და კარებისკენ მიდის.
-ლუკაა_ვამბობ, მისკენ მივდივარ და ვეხუტები.
-აქ რა გინდა? მარტო ხარ?
-არა აქ..._თქმა არ დააცადა ალექსმა ეგრევე თავის ოთახში აიყვანა. კარებისკენ წავედი და იქვე გავჩერდი, ხო ნიკა იყო.
-გამარჯობა_მეუბნება ის მინდა ზედ შევახტე და მთელი სახე დავუკოცნო, ვუთხრა რომ მიყვარს და მომენატრა თუმცა ნინი...
-გამარჯობა_ვუღიმი და სახლში ვუშვებ, ცოტა გაუკვირდა, რომ არ ჩავეხუტე ალბათ.
-აქ რატომ მოხვედით.
-გილოცავ_მეუბნება და საჩუქარს მაძლევს-ეს ჩემგან_ამბობს და პატარა ყუთს მაძლევს.
-მადლობა, რატო შეწუხდით, უი ხო ეს დედაჩემია ნანა, დედა ეს კი ნიკაა_ვეუბნები, უი ხო დედაჩემმა შემატყო, რომ რაღაც მჭირდა ვუთხარი, რომ ნიკა მიყვარდა.
-გამარჯობა, მე წავალ იმათ დავხედავ სახლი არ გადაწვან_გაიცინა და ზემოთ ავიდა, სანამ ავიდოდა კი თვალი ჩამიკრა, და ნიკა შეათვალიერა.
-დაჯექი_ვეუბნები ნიკა და ისიც ჯდება. დედაჩემი კიბეებიდან მანიშნებს რომ დაველაპარაკო, ღრმად ჩავისუნთქე.
-როგორ ხარ?
-კარგად, შენ?_მეუბნება და მიღიმის, მე რომ მიყვარს ზუსტად ისე.
-მეც...მომენატრე_ამბობს და სევდიანად მიღიმის, მინდოდა მეთქვა მეც მეთქი, თუმცა გავჩუმდი.
-ნინი ვინაა, რომ მითხრა მეც მომენატრებოდი.
-რაა?_უი ხმამაღლა ვთქვი.
-არაფერი.
-არა რაღაც თქვი.
-არაფერი არ მითქვამს.
-კი, კი თქვი.
-გაიგონე?_ვკითხე და თვალები მოვჭუტე (თუ როგორც არის).
-ხოო_ამბობს ის-ნინი ჩემი და არის, ნამდვილი და, ახლაც არ მოგენატრე.
-არა_ვამბობ და თვალს ვარიდებ.
-იეჭვიანე, გეწყინა და იმიტომ წამოხვედი ხო?
-მეე? არა რა სისულელეა_ზუსტად გამოიცანი.
-კი იეჭვიანე_არაფერი მითქვამს, ან რა უნდა მეთქვა?-არაფერს მეტყვი?_ცრემლები გადმომცვივდა, თუმცა თმები ჩამოვიყარე, რომ არ შეემჩნია, ჩემსკენ წამოვიდა და გვერდით მომიჯდა, უცებ მოვიწმინდე, ჩამეხუტა, მეც ჩავეხუტე და ჩუმად ავქვითინდი-არ იტირო, პატარავ_მეც ჩავეხუტე, შუბლზე მაკოცა.
-მიყვარხარ, პატარავ ძალიან მიყვარხარ, როცა გამოჩნდი იმ წამსვე გულში ჩამივარდი.
-მეც მიყვარხარ ნიკა, მეც ძალიან მიყვარხარ_ვამბობ მე, ის კი მიყურებს, შემდეგ მიახლოვდება და ტუჩებში მკოცნის, მეც ვყვები...

___
დადაამმმმ...ესეც ახალი თავი 😳😳😳
შემდეგი ბოლოა....
Vote& comment