მე შენთან ყოფნა მსურს! (დასრულებული)

ნიკას ძმაკაცები😳

სახლის წინ უცებ ტაქსი ჩერდება, და იქიდან ალექსი გადმოდის, მისკენ მივრბივარ და ვიხუტებ.
-ბუჩქო, როგორ შემაშინე_ვამბობ და უფრო ვიხუტებ, ისიც უფრო მაგრად მხვევს ხელებს, მშორდება ორივე ლოყას ვუკოცნი.
-რატო ჩამოხვედი?
-შენი აზრით დაიკო?_ამბობს და მიღიმის.
-ასე ძალიან თუ გინდოდა ჩემი ჩამოსვლა ჩამოვიდოდი.
-არაა საჭირო მე აქ ვარ_ამბობს და საყვარლად იკრიჭება.
-შეგჭამ ბიჭოო_ვეუბნები და ისევ ლოყებს ვუკოცნი.
-უკვე შეგიძლია_ნიკას გახედა და გაიცინა-ამას უვლი?_მეც გავიცინე.
-არა ამას არა, ეს ნიკაა.
-ალექსი_ამბობ ის ნიკა ხელს უწვდის, ალექსი ხელს ყურადღებას არ აქცევს და ეხუტება. ნიკა კიდე მე მიყურებს.
-უბრალოდ ჩაეხუტე_ვამბობ ჩურჩულით.
-ჰეი აქ რა ხდება_ამბობს ახლად მოსული ლუკაა.
-აი ამას ვუვლი მე_ვამბობ მე და ვიცინი.
-ლუკა.
-ალექსი_ამბობ ალექსი და მასაც ეხუტება, დედაჩემს დავურეკე და ვუთხარი, რომ ის ცოტა ხანი აქ დარჩებოდა, ბევრი თხოვნის შემდეგ დავითანხმე. მერე ალექსმა მოგვიყვა როგორ ძლივს-ძლივობით მოაღწია აქამდე, და ბევრი გვაცინა, შეცვლილა, განსაკუთრებით კი თმები უფრო გაზრდილა და დახუჭუჭებულა😂😂. ლუკამ შესთავაზა ალექსს რომ ერთ ოთახში დაეძინათ, ალექსიც სიხარულით დაეთანხმა, და ორივე ოთახში შეიკეტა.
-წამო დავიძინოთ_მეუბნება ნიკა და ხელს კაცურად მხვევს.
-ეი, ეი ეს მხოლოდ გუშინ მოხდა და საბოლოოდ_ვამბიბ და ხელს ვიშორებ.
-ვითომ ისევ მთვრალი ვარ_ამბობს და მდივანზე ეცემა.
-მანდ დაიძინე_ვეუბნები და მივდივარ თუმცა ხელს მაჯაში მავლებს და მასზე მაკრობს, ხელებს ვურტყამ თუმცა უშედეგოდ.
-თაგვიი_ვამბობ ჩუმად და თან ხმამაღლა (ეგ როგორ ხო?😂😂) ეგრევე ხტება მეც დრო ვიხელთე, ოთახში შევედი და კარები ჩავკეტე.
-კარგი რააა_მესმის მისი ბუზღუნი, ძალიან მინდა მასთან დაძინება, მაგრამ არა, უბრალოდ მეგობრები ვართ,
-უბრალოდ მეგობრები_ვამბობ ჩუმად და თვალებს ვხუჭავ, მალევე კი სიზმრების სამყაროში მივდივარ.
გათენდა  ჩავიცვი და ქვევით ჩავედი, საჭმელი არ გამიკეთებია რადგან გაკეთება არ გამომდის აიი ჭამა კი ძალიან კარგად გამომდის, ნიკა ჩამოდის.
-გამარჯობა_მეუბნება და მიღიმის.
-გამარჯობა_მეც ვუღიმი.
-არ გაუღვიძიათ?_კითხულობს და ოთახს ათვალიერებს.
-ეხლა უნდა გავაღვიძო.
-უი დღეს ჩემი ძმაკაცები მოდიან და მაღაზიაში უნდა წახვიდე ლუდი ჩიფსები და რამე სასუსნავები იყიდე, შენთვისაც იყიდე თუ რამე გინდა.
-კარგი, არა მე არაფერი მინდა, მაგრამ ჩემი ბავშვი გამატანე რა_ვამბობ და ვიცინი.
-ალექსი?
-ხო აბა მარტო ხო არ დავტოვებ.
-ააა, კარგი_ბავშვები გავაღვიძე, ორივეს ჩავაცვი, და გარეთ გავედით, ალექსი და ლუკა ერთმანეთს ჩაეხუტნენ, ისე ემშვიდობებიან მგონი ომში მიდის რომელიღაცა და ჩვენ არ ვიცით.
-კაი წავედით ეხლა_თქვა ნიკამ და ტაში შემოჰკრა.
-უიიმე უჟმური_ვთქვი ჩემთვის, და მაღაზიისკენ დავიძარით, ნუ დავიძარით რა ტაქსი გავაჩერეთ და იმას მივყავართ, მოვედით ტაქსს ფული მივეცი და მაღაზიებში შევედით, ყველაფერი ვიყიდეთ, ბუჩქმა კამფეტებიო და ესეც ვუყიდე, რათქმაუნდა ჩემი ფულით.
ყველაფერი ვიყიდეთ, უკვე სახლში ვართ და ხმაური ისმის, ვა უკვე მოსულან ბიჭებიიი, ისე ვამბობ გეგონება საუკუნეებია ვიცნობდე, უბრალოდ ერთი ლუდი უნდა ავაცალო და ეგ მიხარია😂😂. შევედი ყველა მე მომაშტერდა.
-გამარჯობა_მხიარულად ვთქვი და სამზარეულოში შევედი-ბუჩქო ოთახში ადი ამოვალ მეც_ვუთხარი მანაც უცებ ოთახში მოკურცხლა ერთი ლუდი ჩემGვის მაცივარში შევიდე.
-რას აკეთებ‽_შევხტი.
-ააა...არაფერს_ვეუბნები ნიკას დაბნეულად.
-კარგი დალიე ლოთო არ გიკრძალავ უბრალოდ სამსახურში ხარ და..._შევაწყვეტინე.
-მე სულ სამსახურში ვარ...სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით და როდისღა დავლიო?_ვეკითხები მას.
-კარგი ბოდიში_ამბობს ის.
-მოიცადე_ვეძახი მას
-გისმენ.
-ლიზი სად არის?
-ოოოოო ეგ უკვე რთული ამბავია_ჩაფიქრდა-ან სულაც არა ან კლუბშია, ან თავის სადაქალოსთან ან არ ვიცი.
-მოიცა და არ გაინტრრებს სად არის შენი და?
-ის ჩემი და არ არის_ამბობს მკაცრად და ჩიფსი გააქვს, თავისი და არ არის? აბა ვინ არის? ფიქრებს ვფანტავ და ლუდი გამაქვს, ისევ ყველა მე მიყურებს.
-ეს ლუკას ძიძაა_ამბობს ნიკა.
-ხო მივხდით_ამბობს სიცილით სათვალიანი.
-მე მარი ვარ_ყველას ვუღიმი, ნიკა კი ლუდის ბოთლებს ხელიდან მართმევს და თვითონ დებს, ვაიმე ამდენ ბიჭთან არასოდეს ვყოფილვარ, თან რა სიმპატიურიები არიან.
-მე ცოტნე ვარ_ამბობს დაკუნთული ბიჭი.
-მე რატი_ამბობს სათვალიანი.
-მე გიო_ამბობ ცისფერთვალება და მიღიმის.
-მე დათო.
-მე ზურა.
-მარიიიიი_მეძახის ალექსი.
-ხო მოვდივარ_ავძახე მას და ზევით ავედი, სანამ ამოვიდოდი გავიგე როგორ ჰკითხა მგონი რატიმ ეს ვინარისო, მერე მათი ხმა არ გამიგონიაა ცოტა ხანი, მერე დაიწყეს სიცილი, შემდეგ ბუჩქსაც ჩავაცვი და სკოლაში წავედით, ლუკა გამოვიყვანეთ სახლში დავბრუნდით და ისევ ოთახში ავედით, ბიჭების ხმამაღალი ლაპარაკი, სიცილი, როხროხი და ათასი უბედურება, ისმოდა ქვევიდან, მერე ისევ ხმაური და სიჩუმე, ალექსის და ლუკას ამ თამაშში კი ჩამოეძინათ. ჩუმად გამოვედი და ქვევით ჩავედი, ნიკა მდივანზე იწვა და მგონი ეძინა,
-ნიკა_ვუთხარი ხმადაბლა-ნიკა, ნიკააა, ნიკააა_უკვე დავუყვირე, წამოხტა.
-რა არის?_აუუჰ მთვრალია, ვერ ვიტან მთვრალ ბიჭებს.
-ადი შენს ოთახში და დაიძინე.
-აქ ხომ მეძინა არაა...
-ადექიი.
-კარგი ხო_ამბობს და დგება, მე მეჭიდება და ოთახში მივათრევ, აშკარად არაყი დალიეს, ფუუუ ეხლა გული ამერევა, დავაწვინე და წასვლა დავაპირე მაგრამ ხელი დამიჭირა.
-მაკოცე და წადი.
-არა!
-მაკოცე! ოღონდ ლოყაზე არა_ამბობს ის მისი ხელისგან თავის განთავისუფლებას ვცდილობ, მაგრამ ეხლა უკვე მეორე ხელსაც მიჭერს. სხვა რა გზა მაქვს, მისკენ ვიხრები და...
ვკოცნი?...არა რათქმაუნდა.
-ნასვამ ბიჭებს ვერ ვიტან!_კბილებში გამოცრით ვუჩურჩულებ ყურთან და ხელს ვაშვებინებ, ოთახში შევდივარ და ვწვები.
რატომ ვერ ვიტან ნასვამ ბიჭებს? ახლავე მოგიყვებით...
უბრალოდ ვერ ვიტან.
____
ესეც ახალი თავი,
შემიფასეთ🖤🖤
და ესეც ნიკას ძმაკაცები👇

ზურა დიასამიძე.

დათო მაჭანკალაძე.

გიო კაპანაძე.

ცოტნე ჭინჭარაული.

რატი სანიძე.

Vote& comment