1. Bölüm

412 30 18
                                    

Herkes başladığı tarihi buraya yazsın lütfen..

Medyadaki kızımız Liya DENİZ

Taksinin evimin önünde durmasıyla ücreti ödeyip arabadan çıktım.

Anahtarımla kapıyı açtıktan sonra evime girmiş bulundum.

Çantamı ve telefonumu ortada bulunan sehpaya bırakıp mutfağa doğru yavaş adımlarla ilerleyip her zamanki rutinim olan sıcak çikolatamı yaptım ve elimde kupayla odama geçip yatağımın üstüne oturdum. Çikolatamı yudumlarken Berk'i aradım.

"Bi'tanem?"

"Berk'im."

"Geldin mi işten?"

"Evet, az önce geldim. Sen napıyorsun?"

"Deniz kenarındayım bizimkilerle."

"Hımmm. Demek deniz kenarındasınız "

"Telefonu hapörlere veriyorum birtanem."

Anlamış olmalıydı trip atacağımı. Kısa bir süre sonra tekrar konuştu.

"Birtanem, telefon hapörlörde, herkes seni dinliyor."

"Kimse mi değer vermez yahu bu gariban kıza! Hiç aramıyorsunuz, sormuyorsunuz! Bir mesaj bile atmıyorsunuz ayıp ayıp! Eh tabi siz hepiniz bir aradasınız ben kimim ki zaten değil mi?! Yazık size yazık, hıh!" dedim ve sustum.

"Yaa fıstığım, vaktim olmuyor yoksa biliyorsun beni."

"Kes sesini Can, instagramda kızlara yazarken vaktim olmuyor demiyorsun ama! E haklısın sende tabi ben kimim ki sen beni arayıp soracaksın?!"

"Instagramdan kızlara yazmak öyle mi Can?"

"Hayır güzel..."

"Aynen, Simge. Bizim şirketteki kızlara istek atmış CAN BEY'İMİZ. Aman neyse Can'ı boşver napıyorsunuz Simge?" Ani ruh değişimlerim olabilirdi bazen.

"Kuzum özür dilerim bu hafta arayamadım seni."

"Neyse boşver sorun değil de bundan sonra en azından bi mesaj atın ya." İsyanımı da unutmamıştım.

"Tamam güzelim, bundan sonra söz ihmal etmeyeceğim seni."

"Yakışıklım, sesini duyan cennetlik valla. İhmal etmeyin tabi beni."

***
Aradan geçen yarım saatin ardından sonunda telefonu kapattık. Kendime birşeyler hazırlayıp yedim. Saate baktığımda ona geliyordu, üstüme rahat bişeyler giyip yatağıma girdim ve erken kalkacağım için uyumaya çalıştım.

***
Taksiden indim ve güvenliğe hafif bir baş selamıyla
"Günaydın, Hasan Amca." dedim.

O benim selamımı alırken asansöre doğru yürümeye devam ettim, bu arada tanıdığım kişilere selam veriyordum. Asansöre binip duracağım kata bastım. Ve iki kat sonra şansıma içeri Selim girdi.

"Günaydın, Liya."

Zoraki bir tebessüm ettim."Günaydın."

Selim de bu holdingte çalışıyordu ama benim pek sevdiğim söylenemezdi, kızlarla gönül eğlendiren, eğlencesine sevgili olan biriydi ve geçen hafta bana yemeğe çıkmayı teklif etmişti ama reddettiğim halde hala ısrar ediyordu.

"Teklifimi düşündün mü?"

"Ne teklifini?"

"Yemek?"

"Size dedim sizinle yemeğe falan çıkmayacağım."

"Bir şans versen ikimize?"

Yavaş yavaş üstüme doğru geliyordu. Allah'ım ne yapıyordu bu adam?

Ansızın Gelen TeklifHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin