7. Bölüm

86 12 0
                                    

Medyada ki kişileri söylemiyorum artık zaten kim olduğunu biliyorsunuz ksbsksnkddbj

Bölüm şarkısı (Bir yakınımın isteği üzerine) Doğal Afetim

Satır arası yorum yapmayı unutmayın...

Yatağına giderken bundan sonra Liya'ya nasıl davranması gerektiğini düşündü, biraz daha yakın mı olmalıydı yoksa uzak mı.

Fakat bilmiyordu ki Liya'yı görünce beyninin değil kalbinin çalıştığını.

***

Sonraki gün Liya uyanıp işe gitti ama ona gelecek tekliften habersizdi.

Şirkete adımını attığı an üzerine bir gerginlik çöktü sebebi ise üstünde olan bakışlardı ama nedenini anlayamıyordu, ne oluyordu ki böyle?

Kafasına takmamaya çalışarak odasına girdi ve programı kontrol etti.

Ulaz'ın gelmesini bekliyordu ve sonunda Ulaz'ın kapı sesini duyunca tabletini alıp ayağa kalktı.

Kapıya ulaşmasına iki adım kalmıştı ki Ulaz  odanın kapısını açtı. Gözleri ışıl ışıldı parlıyordu adeta.

"Günaydın Liya."

"Günaydın Ulaz Bey."

"Programı kontrol edip odama gelir misin?"

"Ben de tam şimdi geliyordum aslında."

Ulaz, "Güzel." deyip arkasını döndü ve odasına girdi Liya da peşinden tabi.

Liya programı anlatırken Ulaz birden "Bugün bize yemeğe gelsene?" dedi.

Liya şaşırmıştı niye böyle bir şey söylemişti ki?

"Anlamadım?"

Ulaz hemen açıkladı durumu.

"Yani Uğur sen gelmeyince seni çok yoruyorum diye bana kızıyor ya ondan dedim. Çünkü bu sefer suçu üstüme alamam."

Liya'nın geçen evde söylediğine gönderme yapmıştı.

Liya gülümsedi, peki gitmeli miydi?

Ulaz zaten bugün farklıydı hem de fazlasıyla.

"Ee Liya gelecek misin, Uğur da özledi seni?"

Kendisini es geçmişti, söyleyemezdi.

İşin ucunda sadece Uğur olduğu için kabul etti, yoksa etmezdi.

En azından kendisi öyle düşünüyordu, çünkü o evde Ulaz'ın olması hiçbir şeyi değiştirmezdi değil mi?

"Madem Uğur beni özlemiş... Tamam gelirim."

Gülümsedi Ulaz, kendisi için gelmediğini biliyordu Liya'nın ama Uğur için onun oğlu için geliyordu kendisi için gelmediğine üzülse de oğlu için gelmesi üzüntüsünü mutluluğa taşıyordu. Tabi Ulaz sadece oğlu için geldiğini düşünüyordu.

***
Liya DENİZ anlatıyor...

Masa başında işlerimi toparlayıp öğle arasına çıkacaktım, ama insanların bana olan bakışları bunu hiç kolaylaştırmıyordu.

Artık dayanamayıp neler olduğunu kimden öğrenebilirim diye düşünmüştüm ki aklıma buradaki yani bu holdingteki en iyi arkadaşım geldi.

Tabikide Suna!

Yani en iyi arkadaşım sayılmazdı kendi halinde sessiz sakin ve kitap kurdu olan bir kızdı, zaten bizde kitaplardan konuşurken öğle arasında yemeğe çıkmaya başlamıştık. Ondan öğrenebilirdim.

Ansızın Gelen TeklifHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin