11. Bölüm

37 4 0
                                    

Medya belli zaten...

Bölüm şarkısı  Kır Papatyası

Oy ve yorum yapmayı unutmayın heee sorulara da cevap verin o kadar yazıyorum yaa nsksma

Bölümü paylaşmayı unutmuşum 😂😂😂

Liy'anın gözlerinin içine bakarken söyledi sözlerini, yalnızca ikisi vardı o an orada başka kimse yoktu tüm evren kaybolmuş sadece onlar kalmıştı.
Liya'nın aklında ise tek bir düşünce vardı.

"Sesine şiir yazılır be adam."

***

O sırada herkes Ulaz'a odaklanmıştı, ne güzel sesi vardı bu adamın böyle. Mekandaki kızlar hızlı bir şekilde Ulaz'ların önüne doğru ilerliyordu ama Ulaz'ın gözleri Liya'nın gözlerine kitlenmişti, başka hiçbir yere bakamıyordu bunu farkeden kızlar Liya'ya öfke ve kıskançlıkla baktı ve herkes kendi içinde bari güzel olsaydı diye geçirdiler kıskançlıkla.

Liya'da gözlerini ayıramıyordu Ulaz'dan, gittikçe artan kalabalığı  farkedince bakışlarını oraya doğru çevirdi ve kızları görünce sinirle kıstı gözlerini. Ne demeye gelmişlerdir acaba adamın sesi güzelse ne olmuş, iyiki Ulaz bakmıyor onlara  diye düşündü Liya ve yavaşça oraya doğru ilerlemeye başladı. Bu sırada Ulaz ve Meriç sahneden aşağıya iniyordu, Liya onların önüne geldiğinde hafifçe gülümsedi ve ilk Meriç'e sarıldı.

"Sen ve gitarın bir harikaydınız yakışıklım."

"Sağol güzelim benim."

Meriç'ten ayrıldıktan sonra Ulaz'a sarıldı. "Sesinin bu kadar güzel olduğunu bilmiyordum herkes sana hayran kaldı, bak tüm kızlar sana bakıyor?"

"O kızlar beni ilgilendirmiyor, sadece sen ilgilendiriyorsun beni."

Ulaz ellerini Liyanın yanağına koydu ve eğilerek karşısındaki kızı alnından öptü. O an kalbini dinlemek istemiş ve Liya'yı öpmüştü ve asla pişman olmazdı. İçinden gelmişti.

Liya bu minicik öpücüğün etkisinden Meriç'in sesiyle çıktı , elleri hala Ulaz'ın omzundaydı. "Hayırdır?!"

"Ne var Meriç tebrikte mi etmeyeyim!"

Meriç mi demişti Liya eğer dediyse büyük bir hata yapmıştı. Sorun Meriç demesi değildi sorun sinirli bir şekilde Meriç demesiydi.

"Meriç... Öyle mi?"

Meriç şaşkındı daha çok kırgın, Liya ikinci defa sinirle 'yakışıklısına' Meriç demişti.

Liya ne dediğini farkedip hemen endişelendi Meriç demişti hem de sinirliyken demişti.

"Yakışıklı...?"

"Ben birazdan dönerim."

"Nereye?"

"Geleceğim birazdan güzelim."

"Yaaa,uff Meriç..." desede Liya Meriç çoktan gitmişti ve arasa bile telefonunu açmayacağını ve nerede olduğunu söylemeyeceğini biliyordu ve onun için endişeleniyordu umarım başına birşey gelmezdi. Liya ise ağlıyordu sessizce akıyordu gözyaşları engel olamıyordu. Çok bağlıydı Meriç'e, sesi yükselse hemen dolardı gözleri. Şimdiyse gitmişti.

Ulaz Liya'yı kendisine doğru çekip sarıldı, kafasını boynuna denk gelecek şekilde omzuna koydu. "Liya tamam bak sorun yok, sakinleş, birşey olmayacak merak etme. Tamam sil o gözyaşlarını." Liya geriye çekildi, içli içli burnunu çekiyordu Ulaz ellerini Liya'nın yanağına yerleştirip gözyaşlarını sildi. Liya ise artık ağlamıyordu. "İyi misin?" Liya kafasını salladı. "Anlatmak ister misin?" Liya tekrar kafasını salladı. "Başka bir yere gitmek ister misin?" Liya tekrar kafasını sallayınca Ulaz elini Liya'nın beline dolayıp onu çıkışa doğru götürdü. Dışarı çıktıklarında Ulaz ceketini çıkarıp Liya'ya giydirdi. "Ne olurdu daha düzgün birşey giysen?"

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Feb 11, 2024 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Ansızın Gelen TeklifHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin