Unicode;.
ဒီလိုနဲ႔ ေန႔ရက္ေတြကိုျဖတ္ေက်ာ္ရင္း
Jiminတစ္ေယာက္ရင့္က်က္ လာခဲ့တယ္။
အရင္လိုလဲ ေဂ်ာင္ထဲမွာငိုမေနေတာ့ဘူး။
စိတ္ဓာတ္က်မႈေတြလဲမရွိေတာ့ဘူး။
ကိုယ့္ဘာသာကို ေပ်ာ္စရာကိုရွာတယ္။
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတက္လာခဲ့တယ္။
Taehyungနဲ႔လဲ ေတာ္ေတာ္ေလးအဆင္ေျပေနတယ္။
Taehyung ammaရဲ႕ေက်းဇူးနဲ႔ Cafe & Cake
ဆိုင္ေလးကို ဖြင့္ခဲ့နိုင္တယ္။
အခ်ိန္ေတြကို အလုပ္ထဲမွာသာ ကုန္ဆံုးေစၿပီး
အရာရာကိုေမ့ ထားခဲ့လိုက္တယ္။
"Jimin ahh...ဒီမွာဘာပါလာတယ္ထင္လဲ"
9နာရီထိုးၿပီမို႔ ဆိုင္သိမ္းေနၿပီမို႔ ဆိုင္သိမ္းဖို႔လုပ္ေနတုန္း
Taehyungရဲ႕အသံၾကားလို႔ Jiminတစ္ေယာက္ စားပြဲခံုသုတ္ေနရာကေနလွမ္းၾကည့္လိုက္တယ္။
Taehyungကသူ႔လက္ကိုေနာက္မွာဖြက္ထားၿပီး
ဘာပါလဲလို႔ေမးေနတာေၾကာင့္
"Tae ကလဲ မျပဘဲနဲ႔ ဘယ္လိုသိမွာလဲ
"ခန္႔မွန္းၾကည့္ေပါ့
"အင္း...ဒါဆို~~~မုန္႔လား
"ဟာ...ဘယ္ကမုန္႔ရမွာလဲ ကိတ္မုန္႔ဆိုင္ႀကီးဖြင့္ၿပီးမုန္႔လားေမးေနတယ္
"ဒါဆိုဘာလဲေျပာေလ
Jiminတစ္ေယာက္နႈတ္ခမ္းႀကီးကိုဆူၿပီး
ေျပာျပဖို႔ေျပာလိုက္ေတာ့
"အင္းပါ အင္းပါ ဒီမွာၾကည့္ အက်ီ ၤေလး
အနီေရာင္ကတီပါဗူးေလးထဲက အမဲေရာင္ ဆြယ္တာေလးတစ္ထည္ ရင္ဘတ္နားမွာ
You are me ဆိုတဲ့စာလံုးေလးကို
အျဖဴေရာင္ေလးနဲ႔ထိုးထားတယ္။
"aww....လွလိုက္တာ ငါ့အတြက္လားTae
"မဟုတ္ဘူးငါ၀တ္ဖို႔
ရုပ္တည္ႀကီးနဲ႔ စလိုက္ေသာTaehyungေၾကာင့္
Jiminငိုမလိုလိုျဖစ္သြားတယ္
"မင္းကကြာ ငါ့ကိုလဲမေပးပဲနဲ႔ ဘာလို႔လာႂကြားေနလဲ
သြားမေခၚေတာ့ဘူး စိတ္ဆိုးတယ္
နႈတ္ခမ္းကိုေထာ္ကာ လက္ပိုက္ထားၿပီး စိတ္ဆိုးတဲ့ပံုလုပ္ျပေနတဲ့Jiminေၾကာင့္
Taehyung တစ္ေယာက္ ဆက္ၿပီးသရုပ္မေဆာင္နိုင္ေတာ့။
YOU ARE READING
MINE {COMPLETED}
Romantizmအရုပ္ကေလးတစ္ရုပ္လိုအၿမဲတမ္းအနားနားမွာပဲထားခ်င္တယ္ တေန႔ထြက္သြားရမယ္ဆိုတဲ့စကားႀကီးကိုမၾကားခ်င္ဘူး ဒါကိုေလာဘလို႔ေျပာၾကမယ္ ငါမျငင္းဘူး ငါကမင္းနဲ႔ပတ္သက္ရင္အရမ္းကိုေလာဘႀကီးတယ္ မင္းကငါ့အပိုင္ဆိုတာကိုလဲၿမဲၿမဲမွတ္ထားပါ9
