about last night | johnmark

second

"Mark, o olduğuna yemin edebilirim!"

Hyuck yine alışık olduğum ses tonuyla kulağımı doldurmuşken soğuk bakışlarımı yüzüne dikmiştim.

"Yani diyorsun ki, Yuta ve ben o gece birlikte olduk."

Hyuck hevesle başını sallamıştı, nasıl bu kadar emin olabiliyordu cidden.

"Kesinlikle. Yuta'dan duydum, o gece biriyle birlikte olduğunu söylüyordu."

"Yani? Bir sürü yakışıklı vardı o gece etrafımızda, herhangi biriyle yatmış olamaz mı?"

"Herhangi biri olsaydı bunu John'a anlatmazdı zaten."

Duyduklarımla birlikte kahvemden bir yudum daha almıştım.

Neden kim olduğundan zerre kadar fikrim olmamasına rağmen Yuta olmadığını seziyordum?

"Zannetmiyorum Hyuck, hem Yuta'nın hâlâ birilerine aşık olduğundan bahsediyordun. Aşık biri, önüne gelen ilk kişiyle yatar mı sence?"

Tamamladığım sözlerimin ardından Hyuck elindeki telefonu masaya sertçe bırakıp bakışlarını suratıma kaydırmıştı rahatsız edici bir şekilde. Yüzüne oldukça gevşek bir gülümseme yayıldı.

"Siktir, sen değilsen eğer; bu Jaehyun ile birlikte olduğu anlamına gelir."

"Ben değildim."

"Hassiktir, kesinlikle Jaehyun'du."

Sözlerinin ardından elindeki kağıt parçasına bir şeyler karalayıp sırıttı.
Kısa sürede değişen ifadesiyle yüzü düşünceli bir hâl almıştı.

Yine kendi kendine vardığı sonuçlarla mutlu olan arkadaşıma bakmış, istemsizce gülümsemiştim. İşin garip tarafı, gerçeklik payı yüksek olan şeylerdi. Sandığımdan çok daha zeki olduğunu her fırsatta kanıtlıyordu sanki.

Elimdeki boş kağıt bardağı masaya bırakmamın ardından bakışlarım sesin geldiği yöne doğru kaymıştı.

Cidden, neden her yerdeydi bunlar?

Gözlerim çoktan dalmış olan Hyuck'a kaydığında yüzüne yavaş yavaş yayılan ciddi ifadeyi izledim.

Taeil etkisi? Sanırım.

"Ciddi bir maç olacak, bu kez karşı taraf amatör de değil."

"Hiçbir zaman amatör değillerdi Yukhei."

"Bizim karşımızdalar, her türlü amatör kalıyorlar."

İstemsizce kulak misafiri olduğum üçünün konuşmaları çekişmeli bir gün olacağına işaret ediyordu. Bir de, Hyuck bu gece beni ekecekti.

"Duyuyorsun değil mi, maç var."

Hyuck'un parlayan gözlerine baktığımda elindeki kağıt parçasını buruşturduğunu fark etmiştim. Kaptırmıştı yine kendini.

"O hâlde akşam yalnız yiyeceksin, seni beklemem."

Söylediklerimle basitçe omuz silkmiştim, hem yalnız bırakılan hem de aç kalan kişi ben olmayacaktım. Bakışlarım yeniden basketbolculara kaydığında birinin eksik olduğunu fark etmek pek de zor olmamıştı. Kısa süre sonra hepsi çalışmak adına sahaya gideceklerini söyleyerek oldukları yerden kalkmış, çıkışa ilerlemişlerdi.

Gözlerim, Jaehyun'un belini kavrayan Yuta'ya kaydığında dudaklarımdan dökülenlere engel olamadım.

"Bir deha olduğunu biliyorsun değil mi?"