Spaces to Fill Book 4: Spaces To Fill

Chapter 132

*Non-edited JEJE form dahil tamad yung author*

Chapter 132

Normal POV

Tumatakbo ako..

Kahit ako..hindi ko alam kung bakit ako tumatakbo..pakiramdam ko..tumatakbo ako para sa buhay ko..gusto kong tumigil..pero ayaw ng mga paa ko..kaya tumatakbo pa rin ako..

Hanggang may makita akong isang pintuan..pintuan na parang pamilyar sa akin..napakalaking pintuan nya na medyo luma na..

Tumigil ako sa harapan ng pintuan..ramdam ko na ang puso ko ang bilis ng pagtibok..na para bang alam nito na kung ano man ang nasa likod ng pintuan nyan ay dapat kong katakutan..

Pero hindi ko mapigilan nag kamay ko sa pagbukas ng pintuan..at pagbukas ko..

"Ikaw..Sydney, tinatanggap mo ba si Aidan bilang iyong asawa..sa hirap at ginhawa..sa dusa at saya..at kamatayan lang ang makakapaghiwalay sa inyo?"

gustuhin ko man ihakbang ang mga paa ko..para pigilan ang lahat..nanatili itong nakakapit lang..gusto kong sumigaw pero walang boses na lumalabas..wala akong nagawa kung hindi panuorin ang lahat..

pero imbis na sumagot si Sydney..tumingin lang xa sa akin..

at hindi gaya ng ibang eksena sa panaginip ko(oo..alam kong panaginip lang ang lahat) hindi isang mayabang na sydney ang nakita ko..

ngumiti sya sa akin hindi gaya ng ngiti nya dati..isang simpleng ngiti

tapos nagsalita sya noon..isang simpleng salita na hindi ko alam pero ramdam kong nagpaluha sa akin

"salamat.."

pagkatapos..naging maliwanag na ang lahat..

"aaarrrggghhh"

nagising ako bigla noon..at saktong pagbangon ko

"Sh*t" napahawak ako sa may ulo ko..tsang gala..sobrang sakit ng ulo ko!!pakiramdam ko mabibiyak..ano ba ang pinaggagawa ko at halos gusto ko ng ipukpok ang ulo ko sa pader??

Tapos parang flashback ang lahat sa utak ko at naalala ko lahat-lahat ng nangyari..yung pagpunta ko sa park..yung pag-uusap namin..yung dinner..yung pagkanta nya..yung paglalasing ko..si kuya.. tapos..tapos..

PAANO AKO NAKARATING DITO????

Hindi pa nasasagot nag tanong ko ng may mapansin ako sa katawan ko

WTF??

Sa pagkakaalala ko..hindi naman ito ang suot ko!!!

Sandali..lasing nga ako di ba..wag mong sabihing...

HHHHUUUUUHHHHH????

Tatayo na sana ako ng biglang sumakit ulit ang ulo ko..

"aray"

tapos may napansin akong note sa may lamesa ko at kinuha ko ito

Anak kong lasengga..

Alam kong gustuhin mo man magwala ngayon dahil sa pagkakapalit ng damit mo pero napigilan ka ng hang-over mo..wag kang mag-alala..walang nagyaring masama sayo..at take note..hindi ka rin naman daw nagtawag ng uwak kahapon..

Bumaba ka na lang kung maayos ka na..kailangan mo ng mag-ayos..

Inay

Psssshhh..nakahinga ako ng maayos..pambihira!ang inay lang pala!!whew!

Bumaba na nga ako kahit sapu-sapo ko ang ulo ko..naririnig kong nag-aayos na nang ano ba yun..lunch?? ewan..

"morning" bati ko sa kanilang lahat at umupo na ako at isinandal ang ulo ko sa may upuan