Spaces to Fill Book 4: Spaces To Fill

Chapter 137

*Non-edited JEJE form dahil tamad yung author*

Chapter 137

Normal POV

Naglalakad ako papunta sa garden..hindi ko alam kung bakit na naman ba ako nandito o kung bakit ba ginagawa ko ito..

Ito lang ang sinasabi ng puso ko..durog man ito o buo..

Siguro dahil alam ko na ito ang parang magiging way ko para tingnan ko kung ano ang magiging hakbang ko para sa amin at sa sarili ko..

Nang binuksan ko yung pinto..nakaupo lang sya sa upuan na dati din naming inuupuan..at gaya ng iba naming pagkikita..light lang mula sa buwan ang dahilan para makita ko sya..

Nakasimple lang din sya..simpleng polo shirt at slacks..pero para sa paningin ko..kasama ng moonlight...

Sapat na yun para mayanig ang mundo ko..

Dub!dub! Dub!dub!

"Aidan"

lumingon sya sa akin habang papalapit ako sa kanya..nang tatayo sya..umiling ako at pinaupo ulit sya..umupo ako sa tabi nya

"same as before"

hindi ko kayang tumingin sa kanya kaya hinintay kong liwanagin nya ang sinasabi nya "parang katulad lang ano ng dati..dito tayo..parang walang pinagbago"

ahh..yun pala.. "maraming nagbago Aidan"

"alam ko..pero naniniwala akong..magbago man ang lahat..

ang feelings natin sa isa't isa ay ganun pa rin"

hindi ko maintindihan kung bakit bigla na lang parang nababasa na naman ang mga pisngi ko..pero bago ko pa yun napunasan, pinunasan na nya ito..

"sorry Iexsha..sorry kung sa twing nakikita mo ako pinaiiyak kita"

pinunasan ko ang mga luha ko at sinamaan sya ng tingin "talaga!!hindi mo lang alam..ubos na ang deposito ng luha sa katawan ko!!lagi mo na lang ako pinaiiyak!!anong tingin mo sa akin..may luhang sin-dami ng dam??? "

napatawa sya noon "ikaw talaga"

"sige tawa ka pa!!akala mo ba nakakatawa na dalawang taon ako umiiyak dahil sayo??mali pa!!tatlo pala!!mali!!noong una pa lang kita nakilala hindi ko naman akalain na iiyak ako lagi ng dahil sayo!!!"

tapos humagulhol na ulit ako..buti na lang at mild lang ang make-up ko!!

Hinayaan lang nya ako umiyak..minsan yan ang gusto ko kay aidan..alam nya kung kailan ako dapat icomfort o hindi..

Nang matapos na ako sa paghagulhol..at tumingin sa kanya..alam kong ang pangit na ng make-up ko..pero wala akong paki..

"bakit hindi mo sinabi sa akin ang lahat???bakit hindi mo sinabi sa akin o kahit si sydney..pinigilan mo para sabihin sa akin ang totoo!!!!mauunawaan ko naman..mauunawaan ko lahat!!wala ka bang tiwala sa akin???"

"hindi sa ganun"

"e ano???"

"ayaw na kitang madamay pa"

"madamay???damay na ako talaga!!ako ang girlfriend mo!!damay ako kung ang desisyon mo ay gan-"

"naalala mo ba ng tumawag ka sa akin noon?"

"huh??"

"nung valentines"

"paano ko naman yun hindi maalala??yun ata ang pinakamasakit na valentines sa akin"

"naalala ko noon..umiiyak ka..umiiyak ka dahil kay shiloh..pero hindi mo ba alam na nasasaktan din ako noon??dahil hindi ko kayang sabihin sayo..nang tumawag ka..bago yun..