I Miss You ✔

Chapter 11: Mising You(Unedited)

CHAPTER 11: MISSING YOU

Keisha's POV:

        Pagkauwi ni Shaun ay papasok na rin ang ako sa bahay. He's being concern. I know that he is and just that words from him makes me want to say that 'thank you' and I don't know. Ibinalewala ko nalang ito at bago pa tuluyang makapasok sa bahay  ay dumating si Erick.

"Good evening. Nandito pala si Shaun hindi ko naabutan" nilingon ko ito at hinalikan siya sa pisngi. Is he having a good evening? I don't think so. He's blunt. Umupo ako sa sala para makapagpahinga.

"Yeah. Binisita niya ang parents ko" tumabi siya sa couch na kinaroroonan ko at hinawakan ang kamay ko

"I see. Mabuti naman at nagkamabutihan na kayo" minamasahe ko ang kamay niya and trying to make him feel better. Somehow his face softened. I touched it and my brows furrowed.

"Kumusta ang araw mo?" tanong ko sa kanya. Para kasing may problema siya.

        He sighed heavily. Siguradong may problema ito "I cannot wait you to be the CEO of the company. I missed you already" I smiled of what he said. Kahit kailan talaga ay mapapangiti ako ng taong mahal ko. He kissed my lips lightly.

"Iyan ba ang dahilan kung bakit problemado ang hitsura mo? Nothing more?" 

"Yes"

"Paano iyan? Excited ka na na maggiging CEO ako, I think I'll be busy na"

"Hmm. It's okay. As long as makikita kita sa opisina araw-araw"

"Asus. Ikaw talaga" after our little talk ay pumasok ako sa kwarto ko para makapagligo at para makapagpahinga sandali. Kailangan ko pang magbasa about sa kompanya. Hinintay naman ako ni Erick sa kwarto ko until tapos na akong magbihis and all.

        I lay down beside him at sinet ko ang alarm ko para makapagbasa mamaya

"Oh, gigising ka pa mamaya?"

"Yeah, I need to review the annual reports"

"Magpahinga ka muna, ilang linggo ka ng walang tulog. Magkakasakit ka pa niyan"

"Okay lang po. Kapag mas maiintindihan ko ang lahat ay hindi na ako  masyadong walang tulog at hinding-hindi ako magkakasakit"

"Sige, matulog ka na. I'll leave when you're asleep"

        I closed my eyes while he is laying beside me and humming. After that, I drifted to sleep.

--- 

       

         When I got to the building, lahat sila ay bumabati sa akin. Nginitian ko nalang sila at papunta sa office ko through the elevator. Mukha yatang sinasadya na magkita kami ngayong umaga pa namang kaya magkapareho kaming nakasakay sa elevator at kamlang dalawa ang nandito.

        Nagkangitian lang kaming pumasok sa elevator at hinihintay ang floor kung nasaan ang office ko.

"Good morning ms. CEO" Shaun greeted

"Good morning mr. CEO" I replied

        Nang nasa floor na ako ng office ay lumabas na ako. Lahat sila ay bumabati sa akin at bumabati rin sila ng 'sir'. Why 'sir'? Doon ko nalang napag-alaman na hindi lang pala ako ang naglalakad dahil papasok pa lang ako sa opisina ko ay bumati na ang secretary ko sa kanya kasali na ang apelyido niya.

"Are you following me, mr. Roquin?" I paused in walking. Kanina pa kasi kami magkasama simula noong nasa elevator kami until sa office ko ay magkasama pa rin kami?

"I forgot to tell you awhile ago that we have some agenda to talk"

"Okay"

        Pumasok kami pareho sa opisina ko at inilagay ang mga gamit ko. Kay aga-aga ay busy na ako. Kadadating ko pa lang at maaga talaga ako. I guess ito na talaga ang simula ng pagkabusy ko.

"Do we need some or is it just the two of us? We'll go to the conference room to talk, not here in my office"

"I would say that it's just the two of us and this would not take long"

"Okay, have a sit" umupo na rin ako sa swivel chair ko at proud na proud na may pangngalang nakaukit sa ibabaw ng lamesa ko. Ito na talaga.

--- 

        Nag-uusap kami sandali, he's talking positive sides to me of being a CEO and negative sides. It is not easy at first pero masasanay ka rin. He's wishing me luck of being the CEO dahil ito ang first day ko rito.

        Tumayo ako para makapagstretching. Masyadong matagal ang pag-uusap namin at alam kong hindi na rin magiging awkward ang pag-uusap namin lalong-lalo na at mas makikita ko na siya ngayon kaysa noong mga ilang taon.

        Siya rin ay naglalakad-lakad at nasa tabi ko na. Tawang-tawa pa siya sa akin 'cause we're busy chitchatting until nagbago ang ekspresyon ng mukha niya. Nagbago. Pati ang kanyang mga mata, his eyes is like looking through my soul. 

        I haven't understand my feelings. Parang may mga paro-parong nagwawala sa tiyan ko. I am sweating at kinakabahan ako. Hindi ko malaman kung bakit. Napasinghap nalang ako nang bigla niyang sakupin ang labi ko. Mapusok ang mga halik niya. 

        Nang dahil sa pagsinghap ko ay nagkaroon ng chansang may daanan sa nagliliyab niyang dila. I moaned. My knees were shaking. It seems new to me. The sensations. Matagal na rin iyong huli at ngayon pa ako muling bumalik rito.

        Kung siguro ay hindi niya pa ako hinawakan ay kanina pa ako napaupo. He is busy kissing me and I gasped again when he touched me down there. He massaged it up and down. Kahit na may saplot pa ako ay parang na-aarouse ako.

"Oh my ghad! S-shaun" He's still busy kissing me.

        Naamdaman ko nalang ang malamig niyang kamay sa gitna ko. Ipinaloob niya iyon nang walang ka hirap-hirap. Pinaupo niya ako sa mesa at ipinalupot ang binti ko sa kanya kahit nahihirapan ako dahil naka corporate attire ako.

"This is not right. Let's stop this" he's kneading my breasts and I am caressing his under shirt. We continue caressing until someone knocks.

"Shit!"

...to be continued

=============================

        Hindi na ako nagnote ng SPG. Surprise! Haha