The Side Chick Woman✓

39; The Mistress's Wrath

I talked to Herman not to announce in any media or to his employees that I'll be the one managing his company. No, it should be his company before. I am the new owner now, the CEO. Thanks to Dad I will be able to apply all knowledge I gain back then when I was still in college. And today.. is my first day as the new CEO.

Herman's secretary is always on my side, guiding me of what should I do and don't. I almost rolled my eyes so many times, stopping myself not to throw him away. Does he even know that I am a business graduate?

"Ito naman ang mga report ng Finance Depart--"

"I know. Nababasa ko naman sa front cover."

"This is the E--"

"You may leave." Pagputol ko sa akmang pa niyang sasabihin. Kanina pa niya ako tinuturan kung anong mga dapat pirmahan at dapat ireview.

"Miss?" Kumunot ang noo ng lalaki na halos kaedaran ko lang yata. May itsura naman ito pero masyadong payat for my liking.

"It's Boss." I corrected him. How would it feel calling me Boss?

"Boss,"

I smiled at him. "That's what I want to hear. What's your name again, Mr. Secretary?" I asked. Ilang beses ko na bang hinulaan ang pangalan niya sa isip ko? Hindi ko lang talaga kasi matandaan.

"Yvan Mallari, Boss."

Tumango ako. "You can go back now to your table. I can manage all this, Yvan. Thank you." Kahit nag-aalangan ay tumango na lang siya at lumabas na.

Napasandal ako sa bagong swivel chair na ipinabili ko pa kay Herman. Masyadong luma na kasi ang swivel chair niya. Kinuha ko ang phone ko at nag-scroll sa ilang social media account ko. Naisipan kong tawagan ang mga kaibigan ko. They told me to open my camera para makita nila ang buong opisina ko.

"Wow. CEO ka na nga." manghang wika ni Misty.

"We should celebrate, Marie." Guess who said that? No other than Kim. The party girl.

"Kim is right. We should celebrate it." segunda ni Maia. Ipinakita ko sa kanila 'yung tambak na papel sa harapan ko. Sabay na bumusangot ang mukha ng tatlo.

"I'm busy as you guys see." sagot ko, feeling slightly sad. Ngayon na CEO na ako, aasahan ko ng walang araw na hindi ako magiging busy.

Nag-usap pa kami at ilang saglit pa nagpaalam na ako. Kailangan ko ng tapusin ang naiwan na trabaho ni Herman para makauwi ako agad. I'm sure Logan will go to my place tonight. Hindi kasi siya nakapunta kahapon sa condo ko for I don't know the reason.

May ilang papeles akong pinipirmahan nang kumatok si Yvan. Pumasok ito dala ang isang bunton na folder.

"Kailangan na po ng HR iyan mamaya."

Tumango ako habang nakangiwi. Inilapag niya ang sangkatutak na folder bago ako iniwan na natulala na lang sa dami ng gawain ko. Ganito pala ang gawain ng isang CEO ng kumpanya.

Oh my God! My mind is starting to scream inside because of so much frustration.

Passed six in the evening na ako nakatapos sa lahat ng gawain ko. Kahit 'yung mga pipirmahan sana bukas na nakaschedule ay tinapos ko na. Thanks God, hindi pa naman ako baliw. Akala ko kanina uuwi ako sa mental institute imbes na sa condo ko. Salamat na lang talaga at may secretary si Herman na hindi nagtatanim ng sama ng loob. Kay Yvan ko kasi binigay 'yung kalahati ng nakatambak sa table ko. He had no choice but to accept that or else I'll throw him out of the company. Buti na lang at mabait 'yung tao.