KADIN

1.BÖLÜM

Bu hayattaki tek isteğim bir meslek sahibi olmak.
Beyaz önlük giymek istiyorum çok yakışacağını düşünüyorum...kime yakışmazki.
Çok kutsal bir meslek onca insanı iyilestirmek kötü olamaz ya

Üniversiteden çıkıp işe doğru gitmeye başladim.
Evet üniversite Tıp fakültesi...hayalimi gerçekleştirdim gibi birsey sadece diplomayı alıcam ve onada tam 1 hafta kaldı. 1 hafta sonra doktor olacağım

Şimdi biraz kendimi tanıtayım...
Ben cemre yılmaz 23 yaşindayım.En buyük hayalim daha deminde anlattığım gibi doktor olmak

Üniversiteyi kazandiktan sonra istanbula yerleştim.küçük bir ev tuttum tabii babamında katkısı var.
Okuldan çıktıktan sonra işe giderim garsonluk yapıyorum. Kendimi geçindirmek için. Arada babam da gönderiyor tabii

Annem ve babam ise izmirde yaşıyor babam polis annem ise canı sıkıldıgi icin kendesine cafe açtı ve orayı işletiyor.

Sizinde anladiğınız gibi normal bir hayat yaşıyorum.kim normal bir hayat yaşamak istemezki. İnsanın kendi içinde olması...kendi küçuk dünyasında yaşaması...

Elimi cebime koyup telefonumu çıkardım. Ah lanet olsun! Hem şarjım bitmek üzeri hemde işe geç kalıyorum.

İşe yetişmek için ara sokaklardan geçmeye başladım. Koşar adımlarla yürümeye başladım. Buralar çok tekin yerler değildir . Normalde tercih edeceğim yollar değildi fakat işe geç gidersem işten atar patron çok gaddar bi insan oldum olası sevmezdim patronumu.

Sokağın dönemecinden geçip adımlarımı biraz daha hızlandırdım karşıdan takım elbiseli bi adam geliyordu sanki üzerindeki bakışları hissetmiş gibi kafasını kaldırıp bana baktı.

Bu adam neden sallana sallana yürüyordu. Ah yoksa içmişmi ya bari akşamı bekle saat daha 17.00 ne içiyorsun bu saatte.

Bir dakika biraz daha başa saralım
Bu adam sarhoş
Ben ise tekin olmayan sokaktayım
Ah lanet olsun!
Ne olur ne olmaz diye cebimdeki şarzi bitmek üzere olan telefonumu çıkardım. Ve bi kişiyi arıyormuşum gibi yapıp telefonu kulağıma götürdüm.

Kafamı kaldirip adama baktım delici bakışlarla bana bakıyordu.
Korkuyorum hemde çok napicam ben ya.

Elimi hayla kulağımda tuttuğumu hatırlayıp sanki karşımda babam varmış gibi konuşmaya başladım. "Alo polis babacım"
Ne! Ne!Ne! Polis babam nedir ya sakat ben manyak ben

Kafamı tekrar kaldırdığımda adamın bana doğru yürüdüğünü gördüm adımlarımı biraz daha hızlandırıp yürümeye devam ettim.

Korkudan telefonu kulağımdan ayırıp çantama soktum. Adam ise çoktan karşıma geçmiş ahlaksız bakışlarla beni süzüyordu.
Korkudan içine kaçmış sesimi tekrar gün yüzüne çıkarmak için konuşmaya başladım

"Bi-biseymi istemiştiniz" Gece gibi simsiyah olan gözlerini yüzüme
çıkarıp bir adım bana doğru attı.
Ben ise geriye doğru ...
"Evet. Istedigimi bana vericekmisin?"dedi erkeksi sesiylen.
"Ne isteğinize bağlı" dedim korku ile
"Seni"

Bu benin ilk kitabım lütfen yardımcı olun oy ve votelerinizi bekliyorum