2.BÖLÜM

5.1K 126 36
                                        

Hani ben biraz önce normal bi hayat yaşıyorum dedim ya meğersem en anormal hayat benimmiş.

En acı hayat...

Düşüncelerimden beni uzaklaştıran şey  ise o lanet adamın benim dibime girip bir anda kolumu tutması. Insaatlarin olduğu  tarafa yürümeye başladı.

"Bırak! Bırak beni"diye bağırdım tek yapabildiğim şey bu oldu.
Ama en acısı kimse beni duymadı.

Yine kadınlar yine kadınlar....
.neden kadınlar? Bu sorunun cevabı ne biliyomusunuz bu sorunu cevabı
Erkeklerin daha güçlü olması.
Oysaki Allah bizi erkeklere emanet etmişti
Emanete hıyanet...

Çırpınıyordum ama ERKEKLER BIZDEN DAHA GÜÇLÜ diye bir işe yaramıyordu
                           

                                 ***
Şuan ne mi yapıyorum. Şuan çaresizce ağlıyorum. O adam ise işini halledip gitmişti arkasında ölü bırakıpta gitmişti. O kadar utanıyorum ki... Şimdi diyeceksiniz ki neden sen utanıyosun ama bu sorunun cevabını sizde içten içe biliyorsunuz.

Kadınlar dövülür.... kadınlar utanır... kadınlar tecavüz edilir.... kadınlar utanır...
Ama erkeklerin utanması lazım dimi herkez böyle söyler ama biz utanıyoruz ne acı.

Fırlatılmış üstlerimi alıp hemen üzerime geçirdim sonra çantamı alıp en yakın arkadaşımı aramak için telefonu çıkardım.
Şarzı bitmişti.
Peki ben ne yapıcam
En önemlisi ben bu hayata nasıl devam edicem
Nasıl olcak

Yere eğilmiş hıçkıra hıçkıra ağlıyordum
Neden ben neden. Ben normal bir hayat yaşıyordum yarım saat önce. Burası daha pis insanlarla dolmadan gitmem lazımdı.

Ayağa kalkıp yürümeye başladım ve yürümeye devam ettim taki yerdeki masumluğumu kanıtını görene kadar.
Nasıl isterdim evlendiğim gece sevdiğim adamla birlikte olduktan sonra bu kanı görmek.
Dilimi şaklatıp "Bu hayat bana fazlaydı"
Diyip yoluma devam ettim.
Bu sokağa ben işe geç kalmamak için girmiştim masum bir şekilde ,temiz bir şekilde ama şimdi pis, kirli bir  şekilde çıkıyorum.

Ölü bir şekilde yürümeye devam ettim.
Biraz daha ilerledikten sonra taksi gördüm. Hemen binip evin adresini verdim.
Biraz daha ilerledikten sonra babam yaşındaki adam "kızım iyimisin" diye sordu.
Gözlerimi  adama çevirip "Bilmem"dedim
Adam tuhaf bakışlarını bana yollayıp yola devam etti.

Evimin önüne geldigimde eve girdim telefonumu şarja takıp odama geçtim.
Aynanın önüne geçip kendime baktım. Mahvolmuş durumdaydım. Kim mahvolmazdı ki 23 yaşında tecavüze uğramak. Ne kadar kolay söylemesi.Buruk bir tebessümle yatağıma geçtim.

Evet mutlu bir hayatım vardı. Demek hayat bu büyük acıyı bana tattıracağı için bu kadar zaman iyi davranmış.
Ama sonunda çok koydun be hayat.
Kim tecavüz edilmeyi hakederdi ki 

Gözlerimi kapatıp uykuya daldım. Sonsuza dek kapatma umuduyla







Arkadaşlar lütfen yardımcı olun yorumlarınızla kendinizi bana hissettirin mesala bana yazıp şunu değiştire bilirsin gibi seyler yazabilirsiniz

Sizi seviyorum

KADINHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin