Papatya'm, [YiZhan ✓]

30| karanlığa fazla kapılma;

Zhan'ım..

Anlattıklarından sonra düşündüm ki, sen bana ulaşamayacaksın fakat ben seni hep burada bulacağım.

Beni hayâl edeceğini yazmışsın yaprağa, karanlığa fazla kapılma; ama beyaz ışığa doğru da gitme, olur mu?

Yüzümü gördüğün, ellerimi ve dudaklarımı hissettiğin yere adımla, kokumu aldığın odacığa gel.

Sevdiğim, birkaç gün boyunca kendi başıma burada yazışıp dursam da, sonunda kavuşacağımızı düşündükçe gülmeden edemiyorum.

Her bir sonraki sayfaya baktığımda, bana bıraktığın güzel notları, güzel kelimeleri ve aşkını gördükçe arşa çıkıyor kalbim.

Olsun, birkaç gün yazma. Ama sonra bu günlüğü beraber yazarak kapatacağız, tamam mı?

Kalbim, sen şimdi güzelce uyu.

Ben sen uyusan bile buraya yazacağım. Sen geldikten sonra da bütün yazılanları seninle beraber okuyup, yaralarını saracağım.

Bebeğim, meleğim, sevdiğim..

En sevdiğin kelimenin üzerinden öpüp, yaprağı bitiriyorum; ve seni çok seviyorum,

一Yibo'n.