İPTİLA +18

3-"Tahrik"

Karşılıklı olmayan hiçbir his, iki kişiyi bir arada tutmaya yetmez. Ne güven,ne sevgi ,ne de aşk.

Cemal Süreya bu dizeleri uğruna soyadını değiştirdiği kadını Sezai Karakoç'a kaptırdıktan sonra mı yazdı bilinmez fakat genel olarak çokça haklılık payı içeren bir tespitti.

Söz konusu kişileri gerçek anlamda bir arada tutmak için karşılıklı duygular barındırmalıydı birbirlerine.

Lavin ve Karen ise bu sözü bozmak istiyordu. Birbirlerini karşılıklı seven insanları bir arada tutan her şeyi bozmak için büyük bir çaba sarfetmeleri gerekiyordu.

Ancak kazanmaları ,
kaybetmelerinden daha olasıydı.Tanrı bu iki kulunu yaratırken kara gözlü olma özelliğini fazla kaçırmış olmalıydı.

İki güzel kadın Dimitran yazılı şirketin önünde durdu.
"Agacım şimdi içeride Busem yellozu varsa-"
Lavin hemen sözünü kesti Karen'in.
"Şu kıza Busem deme sahiplik ekiyle."
"Kızım napayım artık nasıl ilgi manyağı ailesi varsa Busem koydurmuşlar adını.Neyse ben Buse derim sen sakin kal."
Lavin derin bir nefes alıp rüzgar yüzünden dudağında ki parlatıcıya yapışan saçlarını çekti.

Parlatıcı,uzun saç ve rüzgar her kızın korkulu rüyasıydı.

"Tamam Buse de.Beraber yukarı çıkarız şimdi sen de etrafta kitaptaki Buse'ye benzeyen birilerine bak.Bulduğun an bana kaş göz işareti yap."

İki genç kız aralarında ki diyaloğu
bitirip Çin sokak trendi eşliğinde arkada çalan hayali müzikle içeriye giriş yaptı.(JVLA)

Bakışlar ikisi arasında mekik dokurken ikisi de gözlüklerini işaret parmaklarıyla indirip birbirine göz kırptı.

"Etçil değillerdir umarım bakışlara bak." dedi Karen.

"Daha çok otçul gibiler. Vitaminsizlikten ilk defa kız görüyor gibi bakıyorlar."

"Şimdi haksızlık da etmeyelim. Allah var güzel kızlarız."

"O kadar ceviz kırarken hiç demiyordun Allah var?" gülerek arkadaşını bozdu Lavin.

Karen kötü kötü bakarken Lavin eşliğinde girişte onları karşılayan danışmana ilerledi.

"Merhaba, ben Lavin Öner. İş görüşmem olacaktı.Katı söyleyebilir misiniz ?"

Beyaz gömlekli danışman karşısında ki kadınları süzdü.
Bu iki afetin olmaları gereken yer iş görüşmesi değil podyumlardı.
Sevecen bir tavırla gülümseyip ekrandan kayda baktı.

Halkla ilişkiler müdürü Ferit Alkan'la görüşmesi gerekiyordu.

"10. Kat efendim.Ferit Alkan'ın odası hemen solda.İyi günler."
dedi.

Lavin de gülümseyerek teşekkür etti.
İkili asansöre ilerledi.
O sırada asansör de gelmişti.

10. Kata bastıktan sonra Lavin konuştu.
"Oteldeki gibi cam olmamasına sevindim." Dedi.

"Güzel fantezi döner bu arada orada he." Diyerek güldü Karen.

"Çok gerginim ya."
Karen ellerini arkadaşının ellerine uzatıp sardı hemen.
"Sakin ol kızım.Sadece onlar hakkında bir şeyler bildiğini belli etme ve mümkün olduğunca Barlas'ın dibinde dur." diyip göz kırptı.

"Barlas'ın dibinde durmak biraz kendimi ateşe atmak gibi olacak."
Her şeye göze almaya karar vermişi ikisi de.

Lavin imkansız aşkını kaçırmak istemiyordu.Kaderini değiştirmek onun elindeydi ve bu gücü kendinde hissediyordu.