Düşünceler dalmış, olduğum yerde annemi bekliyordum. Bir anda annemin kornaya basması ile kendime geldim.
''Duru! Arabaya binmeyi düşünüyor musun kızım?''
'' geldim anne geldim.''
Arabanın ön koltuğuna bindim ve anneme sarıldım. Onu gerçekten çok özlemiştim. Her ne kadar telefondan konuşsak da onunla birlikte vakit geçirmeyi gerçekten özlemiştim.
'' Beş dakika boyunca beni fark etmeni bekledim canım.''
''Dalmışım anne, kusura bakma.''
'' İyi misin canım? Bir sorun mu var yoksa?''
''Hayır. Yok bir şey.''
'' Bana hiç öyle gelmedi nedense''
'' Önemli bir şey yok. Bir arkadaşıma takıldı kafam.''
''Hangi arkadaşın?''
''Daha yeni tanıştığım biri anne. Boşver. Çok acıktım ben ayrıca. Hadi yemek yemeye gidelim.''
'' Öyle olsun bakalım ama konuşacağız bu konuyu sonra.''
''Anlatırım sana bir gün zaten anne. Hadi yemek yemeye gidelim. Sabahtan beri doğru düzgün bir şey yemedi kızın.''
Annem ile birlikte yemek yedikten sonra bütün gün gezmiştik. Pazar gününe kadar da anneannemde kalacaktık. Oğuz'u o zamana kadar göremeyecektim. Numarası da yoktu bende. Evet ya bu çocuğun numarası niye yoktu bende.
Annem benimle biraz daha kalmak isteyince 13 gün onunla kalmıştım. Zaten 2 haftalık tatile girmiştik. Pazar akşamı annemi hava alanına bırakmıştık.Daha sonra babam beni hava alanından almıştı. Saate baktığımda 01:30'du. Çok uykum geliyordu bir an önce eve gitmek istiyordum.
Arabadaydık. Eve doğru gidiyorduk. Kafamı cama yaslamış dışarıya göz gezdiriyordum.Bizim yaşadığımız mahalleye doğru yaklaşırken acele ile koşan Oğuz'u gördüm. O beni fark etmemişti ama. Yarın okulu yok muydu? Neden bu saatte dışarıdaydı ve neden bu kadar telaşlıydı? Bir şey mi olmuştu acaba?
Hikaye ile ilgili tüm görüşleriniz belirtmeyi unutmayın.
Yazım veya noktalama yanlışlarımda beni uyarırsanız düzeltmeye çalışırım. :)
kendinize iyi bakın
bay bay
