Worlds Above You [Book 1 of Parallel Worlds Duology]

Kabanata 8

Kabanata 8

Today is a rough day. I don't think I can survive the days approaching by but here I am doing my best to live in a bit. God, kung ito na talaga ang last day ko na buhay pa, sana ibalik mo na lang ako sa mundo ko. Sobrang complicated na dito. Ayoko nang madamay sa away magkapatid nila.

But here I am walking on the road without knowing where to go. Napahilamos ako ng mukha sabay buntong-hininga. What am I going to do? Wala akong alam na lugar kung saan ako pwedeng makakatuloy, the only person I think about is Alexis pero... paano ko nga ba malalaman ang daan pabalik sa unit niya? I only have his calling card, wala naman akong cellphone dito or stuff unless may madadaanan akong landline stati--- Oh my gosh.

Lumiwanag ang mukha ko sa nakita ko. Napakapa ako sa bulsa ko at kinuha ang natirang pera sa akin. Lumapit ako sa station at ginamit 'yon. I breath multiple times while waiting for Alexis to answer the call. Ilang segundo ay sinagot niya rin ang tawag ko.

"Hello?" there's curiosity on his voice.

"Uhmm...hey... its Xia." naiilang saad ko.

I don't know but every time I'm with him I felt so shy or something. Maybe it's because he assured me that I'm always safe with him and that made me happy knowing that there's a person that I can trust the most. The side of my lips rose up when I think of those things but suddenly I shook my head when I realized what I've said. My goodness, it sounds like I have a crush on him.

"Oh.. hi there! How are you? Nakabalik na kayo diyan?"

Napakagat ako ng labi dahil hindi ko alam ang isasagot ko. This person is dealing with so many things and kung sasabihin ko pa sakanya kung ano ang mga nangyayari sa akin ngayon baka maging pabigat lang ako sa kanya.

"Uhh.. yeah... I just want to know if you're fine and I guess you are so yeah hehe." I tried to act normal.

"Really? I don't think that's the reason. Tell me... what is it? How's my brother? Did you get fired?"

Nanlaki ang mga mata ko sa tanong niya. Paano? How the hell.... okay I get it. He is Zyair's brother and I am aware that he knows his brother so well. Napalunok ako bago magsalita.

"I'm really sorry for disturbing you but I really need your help. I got fired and I have nowhere else to go." mabilis na sabi ko habang nakapikit and mga mata ko sa kaba.

Narinig kong tumawa ito sa kabilang linya kaya unti-unti kong iminulat ang aking mga mata at napasapo ako sa aking noo ng dahil sa kahihiyan. Yumuko ako and slightly lean my forehead against the wall. Nakakahiya!

"That's what my brother usually do. Hindi na ako naninibago." he said while still laughing.

May nakakatawa ba doon sa sinabi ko? O baka tumatawa siya ng dahil sa kapatid niya? Ah basta. Ewan ko sa kanila. I need to survive while I'm in this world.

"So where are you? I'll pick you up." Alexis said.

Paniguradong nagmamadali na itong naglakad palabas sa unit niya kasi naririnig ko ang mga yapak niya. Luminga linga ako sa lugar. Hindi ko talaga alam kung saan ako ngayon but sa pagkakaalam ko hindi pa ako nakakalayo sa bahay ni Zyair.

"Nasa telephone station ako ngayon. I don't actually know where is it but I know hindi pa ako masyadong nakakalayo sa bahay ng kapatid mo." Sagot ko sa kanya.

"Okay then. Just wait for me. Stay wherever you are." bilin nito at agad niya ito binaba ang tawag.

Lumabas ako sa station at naghintay sa labas. Tumagal ng ilang minuto bago siya makarating sa kinaroroonan ko. Good thing, nahanap niya rin agad ako. Alexis lowered his car window and welcomed me with a smile.