Temas yok !!

BÖLÜM 11: LİMON TİKİ Mİ?

Dedim ya korkacaksanız görülenden değil,
Görülmeyenden korkun diye...

Oğuzla bahçeye doğru hızlı adımlarla yürürken neden bu kadar hızlı yürüdüğümü bilmiyorum,oysa kalbim bunun nedenini bilirmişçesine hızlı hızlı atarken durması için emirler vermekten başka çarem yoktu. Ona olan ilgimi fark edemediğim için kendime duyduğum kızgınlık mı? Yoksa o bir gün içinde onu göremememin oluşturduğu özlem mi bilemedim ama kendime ilk defa bir şeyleri itiraf etmekten başka çaremin olmadığını kabullendim. Kapıya doğru hızla atıldığımda dış kapının da sert bir şekilde açılmasıyla, olduğum yerde kala kaldım. Karşımdaki adam uzun siyah gömleğinin ilk üç düğmesini açmış, gömleğinin içerisinden görünen bronz teni ise ona ayrı bir hava katmıştı. Giydiği siyah pantalonuyla saçlarının uyumu gülümsememi sağlamıştı. Evet güzeldi hemde çok güzeldi. Onu çok fazla süzdüğümü fark ettiğimde kafamı yukarı kaldırıp gözlerinin içine baktım. Vücuduna tezat yüzü öyle sarsaktı ki hiç uyumamaktan  gözlerinin altı morarmış, kusursuz saçları dağılmış, yüzü bembeyaz olmuştu. Bakışlarım dudaklarına kaydığında gülümsediğini gördüm. Ne kusursuz bir gülümsemeydi bu. Bakışlarını gözlerimden çekip tıpkı benim yaptığım gibi bir kaç dakika içinde beni süzdü. Bakışları bacağıma kaydığında sargı bezinin dikkatini çektiğini fark etmem uzun bir zaman almamışı. Tenim karıncalanmaya başlayınca hafifçe öksürdüm.

Bakışları bile güzel olur mu bir adamın?

Yavaşça bana doğru yaklaştığında az önceki cesaretim kaybolmuş, kaçmak için delik arar olmuştum. Elleri havaya doğru kalktığında bakışları bir süre saçlarımda oyalandı daha sonrasında bir küfür savurup elini tekrar aşağıya indirdi. Bu adam bana dokundun istedim o an sadece o dokunsun ve benim yaralarımı bir tek o sarsın istedim. Nasıl bir histi acaba dokunmak ? nasıl bir histi acaba ona dokunmak?

Bakışlarını benden çekip arkama doğru baktığında sertleşmiş bakışları ani bir hızla tekrar gün yüzüne çıktı. Onu tek bir kelimeyle tanımlayabilecek olsam kusursuz derdim sanırım. Öfkelendiğinde bile bunu belli etmez, zekasıyla karşısındakini her daim yenebilirdi. Güçlü duruşu rakibine korku salarken, o bunu umursamaz bir sonraki hamlesini düşünürdü. Yumruk yaptığı ellerini sıkarken iki adımda yanıma ulaşıp bana dokunmamaya çalışarak belimden tuttuğu gibi beni kendine çekti. Belimi o kadar sert sıkıyordu ki bir an tüm kemiklerimin kırılacağını bile düşündüm.
Ne yapıyordu bu kahrolası adam.

Lafımı geri alıyorum medeniyetsiz adam.

etraftaki sessizlik sinir bozucu bir hal aldığında araya girmek için dudaklarımı kıpırdattım. "Tanıştırayım, Oğuz" bakışlarım yanımdaki adama döndüğünde derin bir nefes içime çektim. "Burak, arkadaşım" kaşları sert bir biçimde havaya kalktığında bir anlığına yalnış bir şey söyleyip söylemediğimi düşündüm. Hayır yalnış bir şey yok,bu adam benim arkadaşım. Zorlada olsa onun hakimiyetinden kurtulduğumda Oğuz'un yanına gidip elimle kapıyı gösterdim. "İçeriye geçmezmisiniz beyefendi?" rica dolu bakışlarıma eşlik ettiğinde salona doğru yürümeye başladım. Biraz önce hızlı yürümemden dolayı oluşan ağrı canımı yakarken koltuğa oturup ağrıyan bacağımı ovdum. Oğuz karşımdaki tekli koltuğa otururken evde kimsenin olmağını öğrenmem iyi olmuştu. Sürekli soru sorup duracaklardı ve ben kendimi gerçekten çok bitkin hissediyordum. Oğuz'un çalan telefonu ortamdaki sessizliği bozarken bakışlarımı tekrar ona çevirdim. Telefonu cebinden çıkarıp bir süre ekrana bakarken yüz kızartıcı bir küfür savurdu. "Başımın belası, bir rahat burakmıyor ki" kimle konuştuğunu anlayamadığım için sadece konuşmasını bekledim.
"Ne var!"
Telefondan gelen neşeli kız sesi bunun kim olduğunu kolaylıkla anlamamı sağlamıştı. Bu sabahki sapık kız. Cana yakın sesi ortamdaki sessizliği bozarken konuşmaya başladı.
"Öncelikle merhaba, acaba neredesin ve kaçta eve gelmeyi düşünüyorsun?" şuh bir kahkaha fırlattığımda oğuz sabırla bana baktı."kapıda beklemekten ağaç oldum da." bu kız gerçekten Oğuz'a abayı yakmıştı. Onunla konuşurken ki ses tonundan bile belliydi onu ne kadar sevdiği. Lakin bu Oğuz için pek de geçerli değilmiş gibi görünüyordu.