Her

Θελω ποτισμα {11}

Καποτε αυτο το τραγουδι το εβαζα στο replay και το ακουγα μεχρι να το βαρεθω. Ενα καλοκαιρινο απογευμα, την ωρα που εδυε ο ηλιος, ειχα κατσει στο πιο απομερο σημειο της παραλιας. Εκει που δε θα μ' εβλεπε κανεις. Φορωντας μονο ενα μαγιο και τα ακουστικα μου.

Ειναι καποια τραγουδια που τα συνδεεις με ανθρωπους, καταστασεις, γεγονοτα. Και παντα οταν τα ακους θα σου θυμιζουν οσα εχεις περασει μεχρι τωρα. Και θα σε κανουν πιο δυνατο. Θα σε κανουν καλυτερο ανθρωπο<3

Ετριψα νυσταγμενα τα ματια μου και σηκωθηκα απο το κρεβατι. Η ωρα ηταν 7.30 οποτε επρεπε να βιαστω. Εκανα οτι κανω καθε πρωι και αφου ντυθηκα, πηρα τα πραγματα μου και κατεβηκα για πρωινο.

"Καλημερα κυριε Δημητριου" ακουσα τη φωνη της Σοφιας μπαινοντας στην κουζινα.

"Καλημερα Σοφια" απαντησα χαμογελοντας.

Σερβιρε το πρωινο και εξαφανιστηκε απο την κουζινα. Αφου τελειωσα, εφτιαξα λιγο τα μαλλια μου και βγηκα απο το σπιτι.

[...]

Μπαινοντας στην αυλη του σχολειου, η αμηχανια με κυριεψε. Σιχαινομουν το να βρισκομαι αναμεσα σε πολυ κοσμο. Απο μακρυα εντοπισα τον Γιαννη και τον πλησιασα.

"Καλημερα" ειπα νυσταγμενα.

Εκεινος απαντησε με ενα νευμα και εγειρε πισω το κεφαλι του.

"Εμαθα οτι εγινε κατι με την Κωνσταντινα χθες" ειπε εκεινος σπαζοντας τη σιωπη.

"Ναι. Βασικα εκεινη το ξεκινησε και δεν ηξερα πως να της το ξεκοψω ευγενικα οποτε το συνεχισα" ειπα αβολα

Εκεινος ανοιξε τα ματια του και με κοιταξε παραξενεμενος.

"Δηλαδη δε σου αρεσει η Κωνσταντινα; Η τυπισσα ειναι μουναρα"

"Πως μιλας ετσι ρε. Οχι δε μου αρεσει."

"Παντως αυτη ολο για σενα ρωταει." ειπε εκεινος ριχνοντας μου ενα βλεμμα ολο υπονοουμενα.

"Δε με ενδιαφερει" ειπα προσπαθωντας να σταματησω την κουβεντα.

"Ρε μηπως εισαι γκει;" ρωτησε ξαφνικα

"Ε εισαι πολυ ηλιθιος. Οχι δεν ειμαι γκει απλα δε μου αρεσει η Κωνσταντινα" ειπα ενοχλημενος.

"Και ποια σου αρεσει;" ειπε κοιτωντας με εξεταστικα.

"Η Ρεβ- καμια" ειπα αποτομα

Με κοιταξε με γουρλωμενα ματια και ανοιξε το στομα του.

"Πηγες να πεις η Ρεβεκκα;" ειπε με γουρλωμενα ματια.

"Οχι"

"Ναι"

"Οχι"

"Ναι"

"Οχι σκασε. Η κουβεντα τελειωνει εδω" ειπα και γυρισα το βλεμμα μου απο την αλλη.

"Καλααα" ειπε εκεινος τραγουδιστα και σηκωθηκε γιατι χτυπησε το κουδουνι. Καθισαμε στο συνηθισμενο θρανιο και βγαλαμε τα βιβλια μας περιμενοντας τον καθηγητη να μπει στην ταξη.

Εκεινη την ωρα ειδα τη Ρεβεκκα να μπαινει στην ταξη και ανακαθισα στην καρεκλα μου. Ο Γιαννης εβγαλε ενα πνιχτο γελακι και εριξε το κεφαλι του στο θρανιο.

Τον χτυπησα διακριτικα και εσκυψα στο βιβλιο μου, προσπαθωντας να αποφυγω το εξεταστικο βλεμμα του Γιαννη.

Ευτυχως εκεινη τη στιγμη μπηκε ο καθηγητης και η προσοχη του Γιαννη αποσπαστηκε.

"Καλημερα παιδια. Ανοιξτε τα βιβλια σας στη σελιδα 53 και ξεκιναμε. Δημητριου ξεκινα να διαβαζεις" ειπε και ανοιξα το βιβλιο μου ξεκινωντας να διαβαζω.

Εκει που διαβαζα ακουγα διαφορους ψιθυρους απο πισω μου.

"Ε για ηρεμα λιγο. Δημητριου παιδι μου περιμενε λιγο" ειπε ο καθηγητης κοιτωντας εξεταστικα την υπολοιπη ταξη.

"Τι εγινε εκει πισω; Γιατι γελατε;" ρωτησε θυμωμενος αλλα κανενας δεν απαντησε.

Ξαφνικα ο Evans, που ειχε το χερι του περασμενο γυρω απο τους ωμους της Ρεβεκκας, πεταχτηκε.

"Η πλατη του φυτου- εε του Ιασονα εννοουσα, κατι λεει" ειπε μεσα στα γελια του.

Ο Γιαννης γυρισε και κοιταξε την πλατη μου και λιγα δευτερολεπτα αργοτερα μου εδωσε ενα χαρτι που ελεγε: Θελω ποτισμα

Το κρατησα για λιγο στα χερια μου, κοιτωντας το νευριασμενος και σηκωθηκα να το πεταξω. Ο καθηγητης με κοιταξε και μου πηρε το χαρτι.

Μολις το διαβασε, γουρλωσε τα ματια του και σηκωσε το βλεμμα του, κοιτωντας την υπολοιπη ταξη.

"Ποιος τολμισε να γραψει κατι τετοιο;" ρωτησε κοιτωντας ολα τα παιδια εξεταστικα.

Οπως ηταν προφανες, κανενας δε μιλησε, παρα μονο γελουσαν.

"Θα πρεπε να ντρεπεστε. Ο Ιασονας δε σας εφταιξε σε τιποτα. Ντροπη σας. Θα μαθω ποιος το εκανε και τοτε θα δειτε τι εχει να γινει" ειπε και πεταξε το χαρτι στα σκουπιδια, σκιζοντας το.

Εκεινη τη στιγμη χτυπησε το κουδουνι. Ολοι βγηκαν εξω τρεχοντας. Πηρα μερικα χρηματα απο την τσαντα μου και προχωρησα προς το κυλικειο μαζι με τον Γιαννη.

Αφου πηρα το φαγητο μου, προχωρησα προς το παγκακι που ειχε καθισει ο Γιαννης.

"Υπαρχει περιπτωση να το εκανε η Ρεβεκκα και η παρεα της;" ρωτησε ο Γιαννης, μολις καθισα διπλα του.

"Δε ξερω. Δε νομιζω. Γιατι να ασχοληθουν μαζι μου;" αναρωτηθηκα