Her

Πως ξερεις το ονομα μου; {02}

Ξυπνησα με δυνατο πονοκεφαλο από το χτεσινοβραδινο ξενυχτι. Παρολο που δεν ειχα πιει, ενιωθα εξαιρετικα κουρασμενος. Σηκωθηκα με κοπο και εσυρα το σωμα μου μεχρι το μπανιο. Αφου εκανα ένα ζεστο ντουζ, βγηκα και ντυθηκα με καθαρα ρουχα.

Κοιταχτηκα στον καθρευτη και το θεαμα που εβλεπα ηταν καπως καλυτερο. Κατεβηκα κατω και αφου εφαγα το πρωινο που μου ετοιμασε η Σοφια, βγηκα από το σπιτι με προορισμο το αυτοκινητο.

Καθισα στα πισω καθισματα και μολις ηρθε ο σοφερ, ξεκινησαμε για το σχολειο. Εφτασα και κατεβηκα από το αυτοκινητο, μπαινοντας στο προαυλιο. Πολλα βλεμματα επεσαν πανω μου και αμεσως ενιωσα τα μαγουλα μου να κοκκινιζουν.

Όλα τα παιδια ηταν μαζεμενα σε παρεες και συζητουσαν. Από μακρυα εντοπισα τον Γιαννη και τον πλησιασα με μεγαλα βηματα. Παντα ενιωθα αβολα μπροστα σε τοσα βλεμματα.

"Καλημερα" με χαιρετησε με ορεξη

Χαμογελασα και καθισα διπλα του στο παγκακι.

"Ειδες τους καινουριους;" με ρωτησε

"Όχι που είναι" απαντησα και κοιταξα γυρω μου με απορια.

"Μη καρφωνεσαι ρε μαλακα. Είναι στην πισω αυλη"

"Αα μαλιστα"

"Παμε;" με ρωτησε και ανασηκωσα τους ωμους μου

"Παμε"

[...]

Καθως πλησιαζαμε ακουγαμε δυνατες φωνες. Κοιταξα περιεργα γυρω μου αλλα δεν ειπα κατι.

Φτασαμε και αυτό που ειδα με σοκαρε. Παγωσα στη θεση μου και εμεινα να τους κοιταω χωρις να μιλαω. Ηταν η κοπελα που ειδα χτες στο κλαμπ.

Ξαφνικα εκεινη και η παρεα της γυρισαν προς το μερος μας κοιτωντας μας εξεταστικα. Η κοπελα μας πλησιασε με ένα ειρωνικο χαμογελο και γυρισε προς τον Γιαννη σκαναροντας τον.

"Τρεχει κατι αγορακια;" ρωτησε σηκωνω

Δυνατα γελια ακουστηκαν από την ιδια και την παρεα της. Ο Γιαννης την κοιταξε θυμωμενος.

"Οχι γιατι;"

"Γιατι εδω καθομαστε εμεις. Φυγετε"

Την κοιταξα θυμωμενος και ταυτοχρονα θαμπωμενος από την ομορφια της.

"Θα σε παρακαλουσα να μιλας καλυτερα. Δε μας ξερεις από χτες. Επισης ο χωρος ειναι δημοσιος" της ειπα ελαφρως αποτομα και φανηκε να νευριαζει.