I fell In love With A Fictional Charcter

Chapter 5

Chapter 5

Without any thought. I immediately go out from the comfort room.

I swiftly run hanggang makarating ako sa classroom. Hinanap ko agad si Hannah. Nakita ko siyang komportableng nakaupo sa likuran na parang wala siyang kaibigang nawawala for about two weeks.

I headed her seat in march. Kinalabit ko siya nang tatlong beses pero ang gaga parang wala manlang naramdaman.

"Hoy! Hannah Valentine!" Sigaw ko. Napakislot siya dahil sa gulat.

"Bakit?! Amiel Chriegn Camalla!" She shouted back. I covered my ears dahil sa lakas ng pagkakasigaw niya.

Talo talaga ako pagdating sa sigawan sa babaeng 'to. Tsk.

Our both mouth pursed when our classmates restrained us from our hubbub shouting. Hinila ko siya palabas ng classroom. Panay ang reklamo niya but I just ignored it. Tumigil lang ako nang makarating kami sa tagong parte ng school. Where no one can see and hear us.

"Bakit ba?" She asked in gripe.

"Hannah, promise me that you won't tell this to anyone."

"Ano 'yun?" She impatiently asked as her brows raised.

"Promise ka muna nga kasi!"

"Oo na! Promise hope you die. Happy?" She anwered sarcastically. I hissed.

Napaka mareklamo talaga nitong babaeng 'to!

"These might sound implausible. But I did traveled to another world. Specifically, I just entered the world of wattpad. Believe me or not but I saw Kaiden, for real. As in the Kaiden Lei Laurient Vlinton himself. Even the Vlinton High. I saw it by my own bare eyes. At ngayon kababalik ko lang mula sa doon. I've been there for almost two weeks kaya nga nakakapagtampo ka. Para kasing wala lang sa'yo ang pagkawala ko nang dalawang linggo." Huminto ako sa pagkukwento nang bigla siyang tumawa.

"Nyeta friend, drugs pa! HAHAHA LT promise." Wala siyang tigil sa pagtawa, napahawak na nga siya sa tiyan niya dahil sa sobrang pagtawa.

"Tumigil ka nga! Nagsasabi nga ako ng totoo! Kaya nga nawala ako ng two weeks, e!" Bwelta ko pero ang bruha mas lalo lang tumawa.

"Gaga anong two weeks pinagsasabi mo? Ten minutes kalang sa CR, uy! Ano ka nagcamping sa C.R para abutin ka ng two weeks? Iniwan mo pa nga 'tong cellphone ko sa loob ng cubicle kanina!" She gaze at me with an accusing eyes. Binaba niya ang cellphone na itinapat pa niya sa mukha ko.

"Amiel be honest with me." She paused for a second, her expression changed into a serious one. "Nagte-take kaba talaga ng drugs?" She added na nakapagpamura sa'kin.

"Pakyu! Bahala ka kung ayaw mong maniwala! Tsk!" Naglakad ako pabalik nang classroom. Narinig ko pa ulit siyang tumawa ng malakas matapos ko siyang talikuran.

King ina talaga!

Naramdaman kong sumunod siya sa'kin dahil sa impit niyang pagtawa sa likuran ko. Nakakainis!

Ten minutes lang ba talaga akong nawala? Sa pagkaka-alala ko two weeks ang sinabi ni Kaiden nung magkita ulit kami kanina.

Dumiretso ako sa upuan ko sa likuran. Pasalampak akong umupo, and didn't bothered to look at her. She pass by and I know she was wearing her teasing grin to teased me.  Naramdaman ko ang pag-upo niya sa likuran. I felt a pluck at my back but it didn't change my poise.