―𝙨𝙖𝙣𝙘𝙩𝙞𝙩𝙮;
《Γιατί επέμενες τόσο πολύ να έρθεις;》ρώτησε ο Jimin.《Γιατί ήθελα.》του απάντησε o Jeongguk.《Gu-ahh.》είπε ο Jimin πειράζοντας τον επίμονα στο πόδι.
《Τι είναι πάλι;》τον ρώτησε ο μικρότερος.《Ευχαριστώ.》είπε ο Jimin τοποθετώντας το κεφάλι του στον ώμο του διπλανού του.《Για ποιο πράγμα;》τον ρώτησε γελώντας.《Για όλα.》απάντησε ο Jimin.《Μην ανησυχείς για τίποτα.》είπε ο Jeongguk πριν αρχίσει να χαϊδεύει το κεφάλι του Jimin.
《Park Jimin;》ρώτησε η νοσοκόμα μόλις βγήκε από το γραφείο.《Εδώ.》σηκώθηκε όρθιος ο Jimin με τον Jeongguk.《Περάστε.》τους είπε και κράτησε ανοιχτή την πόρτα για τα δύο αγόρια.
《Jimin έφερες και παρέα αυτή τη φορά.》είπε ο γιατρός με χαμόγελο όταν είδε τα αγόρια να μπαίνουν μέσα.《Επέμενε πάρα πολύ.》γέλασε ο Jimin.《Jeon Jeongguk.》συστήθηκε ο μικρότερος και υποκλίθηκε.
《Καθίστε.》τους είπε ο γιατρός δείχνοντας τις καρέκλες.《Και για πες μου πως πάνε οι πονοκέφαλοι σου.》είπε ξανά μόλις τα αγόρια βολεύτηκαν.
《Καλύτερα, δεν τόσο δυνατοί όπως όταν είχα έρθει την προηγούμενη φορά, και μπορεί να έχω μία φορά την εβδομάδα. Αλλά αυτές τις τελευταίες μέρες κρατάνε δύο μέρες από εκεί που κρατούσαν μερικές ώρες.》είπε ο Jimin.
《Έγινε κάτι;》ρώτησε ο γιατρός.《Κάποια θέματα στη δουλειά, αλλά πιστεύω σε λίγο θα τελειώσουν.》του είπε.
《Και ξεκίνησε το τσιγάρο πάλι.》πετάχτηκε ο Jeongguk. O Jimin αμέσως τον χτύπησε στο πόδι.《Δεν είναι σημαντικό αυτό;》ρώτησε.
《Είναι επειδή καταστρέφει τους πνεύμονες του αλλά στις κεφαλαλγίες όχι και τόσο.》του είπε ο γιατρός.
《Και πες μου πως τους αισθάνεσαι;》ρώτησε τον μεγαλύτερο.《Είναι κυρίως ημικρανίες που έρχονται και φεύγουν μέσα στις δύο μέρες.》του απάντησε.《Καμιά φορά όταν αγχώνομαι πολύ με πιάνει και στο μέτωπο.》συνέχισε.
《Ωραία ωραία. Άκου τι σκέφτομαι.》είπε ο γιατρός μπλέκοντας τα δάχτυλα του πάνω στο γραφείο.《Θα σου γράψω πάλι τα ίδια και θα ξανά έρθεις σε τρεις μήνες και αν δεν έχει αλλάξει τίποτα μάλλον θα σε γυρίσω σε αυτά που έπαιρνες πέρσι.》συνέχισε.
《Κατάλαβα.》είπε ο Jimin και κατέβασε το κεφάλι του. Ο Jeongguk τον κοίταξε και έπιασε το χέρι του το οποίο ξεκουραζόνταν πάνω στο πόδι του. Ο μεγαλύτερος γύρισε να τον κοιτάξει και του χαμογέλασε αχνά.
《Θα σου γράψω και κάποια να παίρνεις επί τόπου.》είπε ο γιατρός κοιτώντας τον υπολογιστή του.《Ναι φυσικά.》απάντησε ο Jimin γυρνώντας το βλέμμα του στον γιατρό.
《Ωραία, λοιπόν θα τα πούμε σε τρεις μήνες. Χάρηκα που σε γνώρισα Jeongguk.》είπε ο γιατρός με χαμόγελο.
《Καλή σας μέρα.》είπε ο Jimin και τα δύο αγόρια υποκλίθηκαν.
《Θες να πάμε να φάμε;》ρώτησε ο Jeongguk μόλις βγήκαν από το γραφείο.《Ναι, πείνασα λίγο.》απάντησε ο Jimin γυρνώντας να δει τον μικρότερο με χαμόγελο.
《Έχω όρεξη για ιταλικό, δεν ξέρω για εσένα.》είπε ο Jeongguk πατώντας το κουμπί για το ασανσέρ.《Ότι θες, τρώω τα πάντα.》είπε ο Jimin και αμέσως άκουσε το γέλιο του διπλανού του.
《Όχι έτσι.》τον μάλωσε.
《Μην θυμώνεις Jiminahh.》γέλασε ο μικρότερος μόλις μπήκαν στο ασανσέρ αλλά ο Jimin βρήκε ευκαιρία να τον χτυπήσει εφόσον κανένας δεν τους έβλεπε.
《Δεν σου έχω πει να μην με χτυπάς με τα μικρά σου χεράκια;》του είπε ο Jeongguk πιάνοντας το χέρι του Jimin.《Αν συνεχίσεις να λες μαλακίες θα συνεχίσω.》απάντησε ο μεγαλύτερος τραβώντας το χέρι του αλλά το άλλο αγόρι δεν το άφηνε.
《Jeonggukahh.》παραπονέθηκε ο Jimin όσο τραβούσε το χέρι του.
《Μην με προκαλείς γιατί εγώ θα φάω τα γλυκά σου δάχτυλα.》του είπε ο Jeongguk χαμογελώντας του πονηρά και μετά άφησε το χέρι του.
©𝐋𝐚𝐜𝐡𝐫𝐢𝐦𝐜𝐬𝐞✦
YOU ARE READING
𝐋𝐎𝐕𝐀𝐁𝐋𝐄 | 𝐆𝐆𝐔𝐊𝐌𝐈𝐍
Fanfiction✿ʟᴏᴠᴀʙʟᴇ✿ ‒可爱的‒ ❛𝘐 𝘸𝘪𝘭𝘭 𝘣𝘦 𝘶𝘨𝘭𝘺 𝘢𝘨𝘢𝘪𝘯, 𝘪𝘧 𝘵𝘩𝘢𝘵'𝘴 𝘸𝘩𝘢𝘵 𝘪𝘵 𝘵𝘢𝘬𝘦𝘴 𝘧𝘰𝘳 𝘺𝘰𝘶 𝘵𝘰 𝘭𝘰𝘷𝘦 𝘮𝘦 𝘢𝘨𝘢𝘪𝘯.❜ 【𝘉𝘰𝘰𝘬 𝘴𝘦𝘳𝘪𝘦𝘴/2nd】 ...