Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
《Namu; Τι θες εδώ; Αν ήρθες για να μου την πεις πάλι δεν θέλω. Έχω πολύ καλή διάθεση σήμερα.》είπε ο Jin όταν είδε τον φίλο του να πλησιάζει.
《Όχι, ήθελα να σου μιλήσω για κάτι.》είπε ο Namjun παίζοντας με τα χέρια του όσο τα είχε κρυμμένα πίσω από την πλάτη. Ο Jin έκλεισε τα μάτια του καθώς μία από τις μακιγιέρ ήθελε να του βάλει σκιά. Ετοιμαζόταν για ένα καινούριο διαφημιστικό ενός αναψυκτικού και ο Namjun είχε πάει στο στούντιο να τον βρει.
《Είναι σημαντικό; Μπορούμε να μιλήσουμε όταν τελειώσω. Δεν θα πάρει πολύ.》του είπε ο μεγαλύτερος με τα μάτια του κλειστά.《Μπορώ να περιμένω εδώ.》του απάντησε ελάχιστα αδιάθετα.《Είσαι καλά;》ρώτησε ο Jin ανοίγοντας τα μάτια του ανεξάρτητα με τις οδηγίες που του έδινε η μακιγιέρ.
《Όλα καλά, τίποτα για το οποίο πρέπει να ανησυχήσεις.》είπε ο Namjun με χαμόγελο προσπαθώντας να κρύψει όλο αυτό το άγχος που κυλούσε στις φλέβες του.《Δεν μ'αρέσει καθόλου όταν μιλάς έτσι.》αναστέναξε ο μεγαλύτερος και έκλεισε πάλι τα μάτια του καθώς η μακιγιέρ άρχισε να νευριάζει.
《Πως δηλαδή;》ρώτησε ο μικρότερος.《Σοβαρά. Δεν είναι του στυλ σου.》απάντησε.
《Seokjin! Είμαστε έτοιμοι!》φώναξε ο σκηνοθέτης από το πλατό.
《Σε λίγο θα έχω τελειώσει.》είπε ο Jin στο αγόρι απέναντι του που τον κοιτούσε με άγχος.《Ότι και αν είναι θα το λύσουμε.》του ξανά είπε περνώντας την παλάμη του πάνω από την δεξιά πλευρά του λαιμού του Namjun για λίγα δευτερόλεπτα.
Ο Namjun αμέσως κοκκίνησε αλλά ο μεγαλύτερος δεν πρόλαβε να το δει αυτό, επειδή έφυγε αμέσως για το πλατό, κάτι που ανακούφισε τον πρώτο. Οι μακιγιέρ του πρότειναν να καθίσει σε μία από τις καρέκλες που είχαν για να ετοιμάζουν τα μοντέλα αλλά ο Namjun αρνήθηκε ευγενικά καθώς προτιμούσε να πάει όσο πιο κοντά μπορούσε στο πλατό για να κοιτάξει τον φίλο του να παίρνει διάφορες πόζες μπροστά στον φακό.
Του ήταν τόσο φυσικό να βρίσκεται στο κέντρο όλων των βλεμμάτων, σαν να ήταν η θέση του. Μπορεί και να ήταν κιόλας, ένιωθε τόσο άνετα να τον κοιτάνε όλοι και να τον φωτογραφίζουν. Ο Namjun πάντα τον ζήλευε για αυτό, από μόνος του λάτρευε την προσοχή, ειδικά από τα θηλυκά, αλλά ποτέ δεν του άρεσε η προσοχή από άτομα που δεν ήθελε.
Τον θαύμαζε για το πόσο έμφυτες φαίνονταν οι κινήσεις του με το αναψυκτικό στο χέρι του, σαν να ήταν προέκταση του. Ίσως τελικά αυτό να ήταν ένα από τα πράγματα που αγάπησε πάνω του. Κάτι που αυτός δεν είχε, την αυτοπεποίθηση του. Λάτρευε το πως έκανε κοπλιμέντα στον εαυτό του και τα πίστευε κιόλας.
Αυτή τη στιγμή ένιωθε ακόμα πιο σίγουρος για αυτό που ήθελε να κάνει. Ένιωθε πιο ερωτευμένος από ποτέ άλλοτε. Βλέποντας το αγγελικό του πρόσωπο και τις λεπτές κινήσεις του, νόμιζε πως το μυαλό και η καρδιά του θα έσκαγαν αν δεν έκανε αυτή τη κίνηση.
Περίμενε υπομονετικά μέχρι ο μεγαλύτερος να τελειώσει με την φωτογράφιση του, η οποία δεν κράτησε πολύ ώρα, εφόσον το μεγαλύτερος μέρος το είχαν ήδη τελειώσει τις προηγούμενες μέρες.
《Πες μου τι θες να συζητήσουμε.》είπε ο Jin πλησιάζοντας το άλλο αγόρι όσο προσπαθούσε να ανοίξει το αναψυκτικό που χρησιμοποίησε στην διαφήμιση.《Εεεε λοιπόν, είναι λίγο δύσκολο.》είπε ο Namjun κοιτώντας το πάτωμα.
《Είναι κάτι σοβαρό;》ρώτησε ανήσυχα.《Όχι όχι, είναι απλά κάτι που νιώθω και θέλω εδώ και πολύ καιρό να το πω.》είπε ο Namjun πριν σηκώσει το κεφάλι του να αντικρίσει τον μεγαλύτερο του.
《Είναι σημαντικό να μοιράζεσαι τα συναισθήματά σου Namu. Μπράβο σου, θέλει πολύ θάρρος αυτό.》απάντησε ο Jin με χαμόγελο και στόμφο στη φωνή του.《Ποιον αφορά;》τον ρώτησε αμέσως και ακούστηκε ο ήχος του σπασμένου πλαστικού από το καπάκι.
《Εσένα.》του απάντησε και ξανά κατέβασε το κεφάλι του.《Εμένα;》ρώτησε με περιέργεια ο μεγαλύτερος.《Ναι, νιώθω κάτι σε σχέση με εσένα και το νιώθω εδώ και πάρα πολύ καιρό. Βασικά αρκετά χρόνια, από τότε που πήρες μέρος στην πρώτη σου διαφήμιση.》εξομολογήθηκε ο Namjun.
《Αλήθεια; Τι είναι;》ρώτησε ο Jin.《Είμαι ερωτευμένος μαζί σου.》είπε ο Namjun και σήκωσε το κεφάλι του να αντικρίσει την έκφραση του άλλου αγοριού.
《Είμαι τόσο ερωτευμένος μαζί εδώ και τόσα χρόνια.》κοίταξε την σοκαρισμένη έκφραση του.《Δεν χρειάζεται να μου απαντήσεις και ούτε θέλω την απάντηση σου. Ήθελα απλά να στο πω για να μην το κουβαλάω άλλο πάνω μου γιατί έγινε πάρα πολύ βαρύ.》συνέχισε.
《Ας κάνουμε ότι δεν έγινε αυτή η συζήτηση. Δεν θέλω να χαλάσω τίποτα στη ζωή σου, ούτε αυτό που έχεις με τον Deok και ούτε τη φιλία μας γιατί είσαι ένας απίθανος φίλος.》ξανά είπε.
《Ελπίζω να καταλαβαίνεις.》ψιθύρισε και γύρισε να φύγει εφόσον δεν έπαιρνε καμία απάντηση από τον μεγαλύτερο του.
Όταν η βαριά σιδερένια πόρτα έκλεισε το αναψυκτικό έπεσε κάτω, γεμίζοντας το πάτωμα με την κολλώδη σύνθεση του, σε ένδειξη ότι ο Jin εκείνη την στιγμή κατάλαβε τι ακριβώς διαδραματίστηκε πριν λίγο.
《Τα κατέστρεψες όλα τώρα.》είπε ο Jin με το χέρι του να τρέμει από το σοκ.
