Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
《Νομίζω πως δεν έμεινε τίποτα.》αναστέναξε ο Jimin καθώς άφησε τον εαυτό του να πέσει στον καναπέ του.《Ένα ακόμα πράγμα.》του είπε ο Jeongguk όσο έψαχνε μέσα στο σακίδιο του. Ο μεγαλύτερος σήκωσε ελάχιστα το κεφάλι του και κοιτούσε με περιέργεια τι θα μπορούσε να κουβαλάει μαζί του.
Τότε έβγαλε μια μεγάλη χρυσή κορνίζα και την τοποθέτησε στο ράφι πάνω από την τηλεόραση, το οποίο ήταν πλέον γεμάτο με τα βιβλία του Jeongguk, ακριβώς δίπλα από την φωτογράφια με αυτόν και την παρέα του την ημέρα της ορκομωσίας του.
《Τέλειο.》είπε βλέποντας την κορνίζα, όμως ο Jimin ακόμα δεν μπορούσε να δει τι είχε μέσα η κορνίζα.《Τι είναι;》τον ρώτησε.《Η οικογένεια μας.》είπε ο Jeongguk με χαμόγελο και αμέσως μετά έκανε στην άκρη για να κάνει εμφανή την εικόνα στο αγόρι του.
Ήταν το σκίτσο ή μάλλον η ζωγραφιά που έκανε ο Jimin για τον Jeongguk, με αυτούς να κάθονται να τρώνε κοτόπουλο στο πάτωμα. Ο Jimin κοιτούσε τον Jeongguk όσο μασουλούσε το κοτόπουλο του με τα χέρια του να ξεκουράζονται στα πόδια του μικρότερου. Ο Jeongguk έδινε ρύζι στη Σακουρά και να χαμογελάει στον μεγαλύτερο με τον τρόπο που έτρωγε.
《Gu-ahh γιατί την κορνίζαρες;》ρώτησε ο Jimin βλέποντας την κορνίζα.《Γιατί όχι; Είναι υπέροχη, τώρα θα μας βλέπουμε κάθε μέρα.》είπε ο Jeongguk και περπάτησε μέχρι τον καναπέ για κάτσει δίπλα στο αγόρι του.《Νόμιζα ότι θα την κρατούσες μέσα σε κανένα βιβλίο σου.》είπε ο Jimin και τοποθέτησε το κεφάλι του στα πόδια του Jeongguk και το σώμα του πάνω στον καναπέ.
《Με τίποτα.》του απάντησε καθώς άρχισε να χαϊδεύει το κεφάλι του.《Θέλω να βγαίνω από το δωμάτιο μας και να την βλέπω ή να πίνουμε καφέ το πρωί εδώ μαζί και να την βλέπουμε.》συνέχισε.《Yah, με κάνεις να κοκκινίζω με τα σκατόλογα σου.》είπε ο Jimin και κάλυψε τα μάγουλα του.
《Με τι ακριβώς; Με το δωμάτιο μας ή το ότι θα πίνουμε καφέ μαζί κάθε πρωί;》ρώτησε ο Jeongguk και πήρε στα χέρια του τα μικρά χέρια του άλλου αγοριού.《Με όλα.》είπε ο Jimin.《Ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω ότι από δω και πέρα θα ζούμε μαζί.》συνέχισε.
《Πίστεψέ το baby, από δω και πέρα είμαι όλος δικός σας.》είπε ο μικρότερος και έσκυψε μπροστά για να φιλήσει πεταχτά τον Jimin.《Προσπαθώ.》του απάντησε.《Μήπως χρειάζεσαι κιαλλο χώρο στη ντουλάπα;》τον ρώτησε.
《Προς το παρόν όχι, αλλά θα πάρουμε πιο μετά μεγαλύτερη ντουλάπα. Έτσι και αλλιώς αυτόν τον μήνα πήραμε το γραφείο και την καρέκλα μου.》είπε ο Jeongguk και χτένισε με το χέρι του τα μαλλιά του Jimin.《Αν δεν χωράνε παίρνουμε και τώρα μια ντουλάπα.》είπε ο μεγαλύτερος.
《Yahh, ας κρατήσουμε μερικά λεφτά στην άκρη.》τον μάλωσε ο Jeongguk.《Του χρόνου που θα ξεκινήσω να δουλεύω θα είμαστε πιο άνετα.》συνέχισε.《Άσε με να σου κάνω ένα δώρο.》είπε ο Jimin και σηκώθηκε από τα πόδια του.
《Μου έχεις κάνει ένα από τα μεγαλύτερα δώρα, δεν χρειάζομαι άλλο.》του απάντησε.《Μην μου πεις την αγάπη σου γιατί θα σε χτυπήσω.》του είπε ο Jimin και σήκωσε το χέρι του.
《Τι; Όχι. Θα έλεγα την Σακουρά. Τώρα θα είναι δική μου εφόσον θα είμαι εδώ κάθε μέρα. Θα κάνουμε τόσα πολλά πράγματα μαζί.》είπε ο Jeongguk και κοίταξε την γάτα που ξάπλωνε στο κρεβάτι της.《Μην τολμήσεις να φέρεις άλλα παιχνίδια.》του είπε ο μεγαλύτερος. Προφανώς ο Jeongguk έκανε σαν χαζό μπαμπάς και κάθε φορά που πήγαινε στο σουπερμάρκετ περνούσε από τον διάδρομο για τα κατοικίδια και κάθε φορά αγόραζε από ένα παιχνίδι για την Σακουρά.
《Μα της αρέσουνε και εσύ δεν της είχες πάρει τίποτα.》είπε με παράπονο ο μικρότερος.《Επειδή της αρέσει να μπαίνει σε κουτιά και μετά να τα χαλάει και γενικώς να χαλάει τα πάντα.》είπε ο Jimin.
《Ότι παιχνίδι υπάρχει θα της το πάρω.》είπε ο Jeongguk με χαμόγελο.
《Σε μισώ.》ψιθύρισε ο Jimin.
《Σ'αγαπώ.》ψιθύρισε ο Jeongguk και έπιασε με το ένα του χέρι το σαγόνι του μεγαλύτερου.
《Σ'αγαπώ περισσότερο.》είπε ο Jimin περνώντας τα χέρια του γύρω από τον λαιμό του μικρότερου.
《Σ'αγαπώ και εσένα και την οικογένειά μας. Σας αγαπώ τόσο, τόσο, τόσο πολύ.》 είπε ο Jeongguk και στο τέλος τον φίλησε πεταχτά.
《Ακόμα με θεωρείς άσχημο;》ρώτησε τότε ο Jimin.
《Όχι, είσαι πανέμορφος.》του απάντησε.
《Με τράβηξε η ασχήμια σου αλλά τώρα πλέον σε αγαπώ και στα άσχημα σου και στα όμορφα σου διότι έχεις την καρδιά μου και δεν υπάρχει τίποτα που θα μπορούσε να με κάνει να σε αγαπήσω λιγότερο από ότι τώρα, μόνο περισσότερο.》
《Σ'αγαπώ είτε είσαι άσχημος είτε είσαι όμορφος baby, για πάντα.》
Αυτό ήταν, σας ευχαριστώ που ήσασταν μαζί μου σε όλη την διάρκεια αυτής της ιστορίας. Αγάπησα όλα τα σχόλια σας και ελπίζω να σας δω όλους σας στις υπόλοιπες ιστορίες μου.
Από αύριο ξεκινάει η καινούργια ιστορία Pup, και κανονικά συνεχίζει το Dear Winter.
