Spider Gwen

4 sene önce...

4 sene önce...
Gwen stacy'nin annesinin ölüm günü...

Gwen kendinden ne kadar eminse o kararda güçlü duruyordu, soğuk kanlı bir kız olsa bile yinede ağladığını şişen gözlerinden belli ediyordu. Bunca zaman ona bakan annesi onu nasıl bu kadar çobuk bırakabilirdi diye içinden düşünüyordu gwen... beni nasıl bırakabildin anne? Beni bu insanlarla nasıl bırakabildin? Ama bu senin kararın degildi anne... annem...

Kafasını toparladı cenazenin olduğu yerden uzaklaşmaya çalıştı ama yapamadı, bir sürü insan onu görmeye geliyordu. Yalancı yüzlerini ve ilgilerini yarasına tuz basarmış gibilerdi
Sadece gwen için mi geliyorlardı?
Hayır... babası da oradaydı.
Sarhoş babası cenaze de ağlıyordu... belki içkinin kokusundan belkide fazla sevilmeyen bir polis olduğu icin kimsesi yoktu yanında, sadece bir içki şişesi ve sırtını koruyabilecek bir duvarı vardı.

Gwen tekrar babasına iğrenerek baktı, onun bu zamanda kızının elinden tutmuş ayağa kaldırması gerekirken o sadece içmekle yetiniyordu. Gwen arkadasına döndüğünde tanıdık yüzlerle karşılaştı ama aradığı kişiyi bulamadı.

Peter ortalıkta yoktu, en yakın arkadaşı ortalıkta yoktu... bunları daha fazla düşünemeyeceğini kabullendi Gwen, arkasındaki insanları ittirerek çıkışa doğru ilerledi, gözleri hâlâ Peter'daydı ama o neredeydi?

Çıkışa yaklaşırken arkadan çok tanıdık bir ses seslendi.

"Gwen, hayatım benim may teyzen!"

Gwen arkasına döndüğü gibi iki kolun arasında buldu kendini, ardından bir kaç başın sağ olsun kelimeleri ve ağlayışlar duydu.
Ama o kafasını hiç kaldırmadı sadece ihtiyacı olan omuza yaslandı ve kendini ağlamamak için tuttu.

Bir süre sonra May hala ve gwen ayrıldı, May hala parmaklarıyla kendi yüzün deki yaşları silerken gwen'e tekrardan göz gezdirdi ne kadar da güçlü! Diye içinden geçirdi. Gwen'de zaten bunu düşünmesini bekliyordu.

May teyze bekleyemeden lafa atıldı, söyleyeceği şeyler için çok aradı gwen'i, hâlinden belli oluyordu.

Gwen 10 dakika sonra kendi evinin önünde soluğu aldı. Evinin önüne geldiğinde soluklandı, May teyze'den aldığı habere göre Peter, Gwen'i evinde sanıyormuş bu yüzden onu evinde bekliyormuş.

Gwen adımlarını sıklaştırarak kapıya yöneldi, eli kapı koluna gittiği gibi ani bir ağrı hissetti kalbinde.
Bu his acaba şu an ona ihtiyacı olduğunun işareti miydi?

Kapıyı açmasına gerek kalmadan peter arkasında belirdi, ılık rüzgar arasında biribirilerine doyasına sarıldılar. Sanki biribirilerini kaybettikler de tekrar buldular gibi sarıldı ikisi.

Gwen içinden sonsuza kadar böyle kalmak için dua etti. Ama boşunaydı... Peter ise sadece ona sarılıyor ve onun ne kadar güçlü olduğundan bahsediyordu.

O geceden sonra herşey değişti, ne peter gwene bir daha öyle sarıldı ne de gwen, peter'a o şekilde hislerle karşılık verdi.
O gün hakkında ne konuştular ne de bir şey ettiler ima ettiler, o günü kapattılar. Gwen'in acısı yüzünden duygularla beraber olan günü içlerine gömdüler ve eskisi gibi olmaya karar verdiler. Ama Gwen'in içine gömdüğü duygusu yine gün yüzüne çıkıyordu.