Spider Gwen

Ağlar

"Merhaba?"

Konuşan peter'a o kadar odaklandım ki ne diyeceğimi bilemedim. Tekrar bana baktı ve tebessümle gülümsedi.
Olan herşeyi zihnimden tekrar geçirince anladım.
Bu peter bu boyutun peter'ıydı! Evett gwen! Neden bu şimdi bastı sana? Bilmiyor musun? Ne güzel bende bilmiyorum.

"Sussanaa..."
"Efendim?"
Olamaz bunu dışımdan söylemiştim, kesinlikle rezil oldum. Ne ? Ben peter'a rezil olmam! Tabii ki de olursun. Daha çok susarsan rezil olmaya devam edeceksin gwen!

"Merhaba!"
Bu bağırışım onu korkutmuş olmalı ki, birden olduğu yerden sıçradı. Gözleriyle gözlerimi birleştirdi, tebessümle gülümsemeye devam etti.
Ardından dudaklarını araladı.
"Ahh, bir süre daha konuşmasaydın kesinlikle senin hakkında çok endişelenecektim..."
Bunu söylerken sağ eli kafasına, parmakları da saçlarının arasında gezindi.
Onun güzel gözlerine bakarken birden gözlerimi ondan kaçırdım... neden yaptım ki? Bilmiyorum ama...

Onu ilk defa böyle görüyordum; çok özgüvenli, çok uzun boylu, çok tatlı ve çok yakışıklıydı... GWEN KENDİNE GEL!
O PETER, O SIRADAN ARKADAŞIN...
Onunla eskisi gibi olman gerekiyor.

Düşüncelerim peter'ın sesiyle dağıldı.
"Okulu gezdirmemi ister misin?"
Gözlerim tekrardan onu bulduğunda o artık bana bakmıyordu. Galiba ona çok soğuk yaptım ama bu benim normal halim!
Normal?
"olur..."
Bunu söylememi bekler gibi gözleri gözlerime kilitledi ve kendini tanıttı.

"Ben peter parker, lise son öğrencisiyim...
Bu okulun da temsilciyim, elimde senin hakkında bir takım bilgiler var..."

Elin deki kağıtları karıştı, karıştırdı ve karıştırdı. En sonunda hazine buldu gibi elindeki kağıtlardan birisine baktı ve güldü.

"Gwen...  Gwen stacy!"
Bana baktığında herşeyi açıklığa kavuşturdum. Bu evrenin başka peter parkerıyla beraberdim! Kesinlikle...
"Evet"
Aynı şekilde ona geri cevap verdim, galiba onunla çok eğlenecektim.
Elindeki kağıtlardan bana ait olanı bana uzattı ardından diğerlerini çantasına tıkıştırdı.

O sıra da bende benim ait olan belgeyi spider woman gözlerimle izledim (bu gözler sayesinde her detayı görebiliyorum)

Bana geri döndüğü gibi ona geri döndüm.
"Eeee hadii"
Eeee bayım! Burdaki yakışıklı Peter parker olabilirsiniz ama bana ne yapacağımı söyleyemezsiniz!
Peter yine gülümsedi ardından içim deki sinir ve endişe eriyip gitti.
Peki bu kadar çok istiyorsun senin için bir şeyler yaparız.
Kendimce kıkırdarken Peter ile olan okul turumuz başladı. O bana okulun her yerini anlatırken ben oradaki anılarımı hatırladım, Peter ile olan anılarımı...
Okul zamanlarım da çoğunlukla Peter ve Harry ile takılırdım, kızlarla fazla iyi anlaştığım söylemezdi...

Peter bana okulun çoğu yerini gösterdikten sonra beni sınıfıma kadar götürme inceliğinde bulundu. Ne kadar da iyi ve yakışıklı bir arkadaşım var öyleee.

Vedalaştıktan sonra sınıfa bir göz gezdirdim. Bu sınıf kesinlikle benim eskı sınıfım değildi. Duvarın boyaları, sıralar ve tahta yeniydi.
Fazla kurcalamadım ve yerime geçtim.
Bütün gün olanları düşündüm: buradaki spider man, ailem, peter ve ben.
Öncelikle okulu salladım, kimin umurunda?

Ailem ve peter'ın olmasının nedeni kesinlikle çoklu evren aaa dur zaten ben çoklu evren yolcusuyum ama belki de ölen kişiler buradadır... ama çok saçma babam ölmedi ki. Ve tabii ki bende ölmedim. Yani en son öyleydim.

Bir kaç ders bunlara kafa yorduktan sonra etrafım daki insanlarla tanışma kararı aldım. Sınıfımın peter'ın ki ile uzaktan yakından alakası olmadığı için birazcık olsun onun hakkında bir şeyler öğrenmeye çalıştım. Ama sonuç hüsrandı,yani hiç mi kimse başka sınıfta ki çocukları dikizlemez?
Belki de bütün soruları erkeklere sorduğum içimdir. Tabii ya Kızlara sormam gerekirdi. Ve yeni arkadaşlar bulmam gerekiyordu.