Üzülsem mi?Sevinsem mi?Arda?Çocukluk aşkım?Ben?Pelin,hayır hayır Derin?O kim?Ben kimim?
-Ahh çıldırıyorum galiba!?!
-Benim sorularıma cevap ver artık!
Diye bağıran Semih'e çevirdim hızla kafamı.Kafamda bıt bıt ötüyodu.İyi misin? vesaire vesaire.Ona doğru adımladım.Ben ona güvenmiştim.O benim kardeşim gibiydi.Ailemden daha yakındım ben ona.
-Ben daha kendi sorularıma cevap veremiyorum,seninkileri nasıl cevaplayabilirim?
Sesim tahmin ettiğimden daha çok cılız ve güçsüz çıkmıştı.Yorulmuştum.Bana sadece baktı.
Benim biraz kafamı toplamaya ihtiyacım vardı.Evet buna ihtiyacım vardı.Hızla kırıklara basmadan odama ilerledim.Arkamdan bağıran Semih'i umursamadan.
***
Telefondan gelen kırılma sesiyle telaşa kapılmış ve Derin'in evine gitmek ile gitmemek arasında kalmıştım.Şuan deli danalardan bi farkım yoktu salonda oradan oraya gidiyor sürekli telefonuma bakıyordum.
Sonunda daha fazla dayanamayıp arabaya atladım hızla evine sürmeye başladım.Bahanem de hazırdı ona 'senden özür dilemeye geldim' diyecektim.Nasıl olsa son görüşmemiz pek iyi bitmemişti.
Evin önüne gelmem ile evin kapısının açılıp içinden Derin'in çıkması bir oldu.Yüz ifademi normal tutmaya çalışarak yanına ilerledim.
Gözleri kızarmış ama güzelliğinden ödün vermeyecek şekilde benim gözlerimle kesişti.Ona seslendim.
-Selam?
Bana bakıyordu sadece asla cevap vermiyordu.Devam ettim.
-Aa şey biliyorum en son iyi bi şekilde ayrılmadık ben özür dilemeye geldim ve şey-
Yüzümdeki gülümsemem açık kapının oradan kafasını olumsuz anlamında sallayarak bana bakan Semih ile soldu.
Ve yanağımda hissettiğim acıyla yüzüm sağa düştü.
-Hala yüzüme baka baka yalan söylüyorsun! Yazık!
Diyerek omzuma çarparak giden Derin'in yüzüne bakamadım bile.Öğrenmişti işte.
Korktuğum başıma gelmişti.Boynuma atlamamış,öpmemiş aksine tokat atıp gitmişti.
Kalbimi ezip gitmişti.Kolay olacağını düşünmüyordum elbette ama böyle de olmamalıydı.Çok yanlıştı.
Benim karşısına çıktığım zaman çok yanlıştı.Bana verdiği tepki çok yanlıştı.Yanlış öğrenmişti.Benim ona yaklaşımım yanlıştı.
Biz yanlıştık.
Evet o kadar yanlışın içinde tek bir doğru vardı o da buydu sanırım.
-Biz diye bir şey asla olmayacak.
Diye mırıldandım tozu dumana katıp giden arabanın arkasından.
Bitmişti.
Bitmiştik.
-Asla , asla deme!
Diye seslenen Semih'i duymazdan gelerek ölü gibi yürüyerek arabama ulaştım.
***
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İmkansız Geçmiş
Teen Fiction-Aryaaa niyee neden gittin ki?Beni neden yalnız bıraktınn,hani kardeşindim ben senin tek yakınımdın. ... -Arya'yı nerden tanıyosun? -Bıraksana kolumu Arda asıl sen nerden tanıyosun? Dişlerini sıktı. -Arya benim ölen kardeşim. Donmuş kalmıştım,resmen...
