Gün ışığı yüzüme vuruyordu ve gözlerim istemsizce açıldı. Hâlâ çok yorgun hissediyordum, benim niye ağrım vardı? Şuan odamdaydım ve hiçbir şey hatırlamıyordum. Ben liderlik eğitimini bitirmeden Gloria'ya adım atmayacağıma yemin etmiştim ve eğitim hâlâ sürüyordu. Buraya nasıl gelmiştim? Odamın kapısı açıldı ve Luna'yı görmemle sevinçten çığlık atmam bir oldu. Koşarak ona sarılmak istesem de ayağa kalkmaya çalıştığım an karnıma bir ağrı girdi. Bu ağrı hiç normal değildi açıp baktığımda kocaman morluk vardı. Gözlerim irileşerek Luna'ya seslendim. Luna'da şaşırmıştı. Mari, Oli ve Nova'da geldiklerinde morluğu görerek bakıştılar. Bunların hepsinin burada ne işi vardı yahu? Gördüğüme sevinmiştim ama bir şeyler olduğu ortadaydı.
-"Bana ne oldu? Sahi ben nasıl buraya geldim? Kızlar hiçbir şey hatırlamıyorum." Dedim. Mari sessiz kalırken Luna anlatmaya başladı.
-"Andreo'nun anlattığına göre Joseph'in düşmanları seni kaçırmış. Amaçları sana zarar vererek Joseph'e acı çektirmekmiş." Dedi.
-"Neden beni seçmişler ki?" Dedim. -"Sonuçta sen Joseph'in sağ kolusun. Joseph'i her aradıklarında sana işkence etmişler." Dedi. Daha fazla anlatamadı. Sanki sahne gözlerine gelmiş gibi etkilenmişti. Nova devreye girdi.
-"Sana işkence için elektrik vermişler. En son görüntülü arayıp senin bileklerini kestikten sonra yangın çıkarmışlar. Amaçları yangında senin ölmenmiş. Joseph son anda çıkarmış." Dedi.
-"Ya bu Joseph kim? Ne sağ kolu? Ben niye işkence görmüşüm? Ayrıca öyle bir şey olsa çoktan ölmüş olmalıydım? Güzel senaryo adamlar işi sağlama alıp her şeyi denemiş." Diye kahkaha attığımda yakınımda duran Nova kafama bir tane patlatacakken Mari onu durdurdu.
-"Nova dur!" Diyerek tane tane "Larina Joseph kim? Marcella kalesi senin için ne ifade ediyor." Dedi Mari.
-" Bildiğime göre ailem 11 yaşında yani 2009'da vefat etti Gloria'da vefat etti. Joseph denen züppe herif, Marcella Kalesi'nin sahibi olan David amcanın oğlu. Babasını tanırdım babamla arkadaştı ama o babasına hiç benzemiyor. Bu sene Luna'nın adına düzenlenen baloda karşılaşmıştık. Joseph kendini bir şey sanıyor işte." Dedi. Hepsi şok içerisinde bana bakıyordu.
-"2013'te olan balodan mı bahsediyorsun sen?" Dedi Luna.
-"Evet, kızım sanki başka bir yılda yaşıyor gibi konuşmasan mı?" Dedim.
-"Oho bunun kafası uçmuş." dedi Olivia.
Luna eli kafasında düşünüyor, Mari şok içinde bana bakıyor, Oli beni yatağa oturtmaya çalışıyordu. İşin tuhaf yanı ise yanıma doğru yaklaşan Nova idi.
-"Belki kafasına vurursam düzelir." Dedi. Ondan hızla uzaklaşarak Olivia'ya sığındım.
Neler olduğunu anlayamıyordum. Ne düzelmesinden bahsediyorlardı? Odaya bir anda giren kişiyle şaşırıp kaldım. Sarışın, uzun ve cooldu. Bana baktı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-"Güzeller güzeli uyanmış." Dedi ve gülümsedi. Ne demişti o? Beni nerden tanıyordu? Kamera şakası falan mıydı bu?
-"Evet uyandım ama pardon siz kimsiniz?" Dedim. Resmen odun gibi davranmıştım ama o gülüyordu. Yanıma gelerek oturdu.
-"Ne oldu? Neden trip atıyorsun? Gerçekten saatlerdir usluyum, Joseph'le tartışmadım bile." Dedi.
-"Pardon ama sizi tanımıyorum. Joseph dediğiniz kişiyi de ömrümde bir defa gördüm. Tanımıyorum." Dedim ondan uzaklaşarak. Afallamış hâlde suratıma bakıyordu.
-"Andreo, sen gel biz seninle bir şey konuşalım." Dedi ve aldı götürdü Luna.(Açaydım gollarımı gitme diyeydiiiğğm.)
Yanımda Nova kalmıştı ve ondan şuan çok tırsıyordum. Üstümde her şeyi deneyebilir düşüncesi ile odanın O'ndan en uzak köşeye oturup yayıldım. Tam su bardağına uzanacakken gözlerim bileğimde takılı kaldı, birkaç iz vardı. Kızların anlattıkları doğru muydu?
Nova'dan temkinli şekilde ayna istedim. Umarım onu da kırıp belki kesersem düzelirsin demezdi. Neyse ki gidip düzgünce getirdi. Elimdeki aynadan yüzüme baktığımda morluklar ve pansuman izleri vardı. Pansumanı ve izleri sorduğumda Nova dün doktor çağırdıklarını söyledi. Dediğine göre morlukların sebebi beni kaçıran adamın bir de güzel dövmesiydi. Kafam karışmıştı. Aşağı inelim diyerek önden önden gittim. Merdivenler dardı ve çarptığım bedenle resmen savruldum. Doğrulacağım sırada tekrar karnıma ağrı girmişti. Ağrıma içimden saydırarak kafamı kaldırdığımda Joseph denen züppe tam karşımdaydı. Kıvranırken acı içerisinde çemkirdim.
-"Önüne baksana be! Karşında bir kız var hayvan!" Dedim.
-"Larina iyi misin?" Diye sordu Nova. Kolumdan tutmaya çalışıyordu.
-"Kafama geçirmeyeceksen iyiyim!" Dedim ondan uzaklaşarak. Acı çektiğim her hâlimden belliydi.
-"Yalan söylemeyi eskiden de beceremezdin, hâlâ daha beceremiyorsun." Dediği gibi kucağına aldı Joseph denen mahluk.
-"Yahu bıraksana beni! Seni tanımıyorum bile." Diye çırpınmaya başladım.
-"William amca sana nasıl dayanıyordu be kızım. Anca trip, anca çene. Kızı ölümden kurtardık hâlâ yaranamıyoruz. Bazen çok çekilmezsin!" Dedi. Babamın adını ağzına aldığı anda gözlerim dolmuştu. Salona gelmiştik ve beni yere bıraktı. Gözyaşlarımın arasından O'nu ittirerek.
-"Seni sadece baloda gördüm ama benden sana tavsiye züppe! Sakın babana güvenme o çok iyi biri, ilerde kaleyi sana bırakırsa asla onun gibi bir lider olamayacaksın!" Dedim. O da aynı şeyleri hissetsin istiyordum. Güçlerimi kullanmadığım hâlde gözlerinden acı geçmişti. Ne yani onun canını yakmış mıydım?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-"Haklısın kaleyi bana bırakmamalıydı. Ölmemeliydi. Asla onun gibi bir lider olmayacağım. Birilerine güvenip beni öldürme fırsatını onlara sunmayacağım." Dedi. Salonda tek biz vardık ve O'da ben gibi ağlıyordu. Ardından çekip gitti. Ben onu kırmıştım. Şimdi O'ndan ne farkım kalmıştı?
~Onun gibi bir lider olamayacaksın!~
(Ah, Larina kırdın canımın içini. Sende hatırlamıyorsun, kafan karışık. İki yalnız bir doğru ediverseniz artık.)
