DİRİLME...

çağresizlik

Saatler ilerlerken polis karakolu bir canlanıyor bir sakinleşiyordu herkes bir şeylere koşuşturuyordu ,herkesin elleri  ya yetişmesi gereken dosyalarla yada eli kelepçeli suclularla  doluydu  Saati ,mekânı fark etmeksizin her polis memurunun bir işi vardı illaki ve bu iş hiç bitmiyor bittiğinde ise her an yeni bir iş çıkabiliyordu  çünkü ;herkes bir suçlu olabilirdi bu bir polis memuru da olabilirdi bazen bir çöpçüde olabilir, belkide üst düzey bir yetkili ,belkide annem, babam dediğin kişi de olabilirdi işte bu yüzden polis olmak hep zordu çünkü mahsum kimse yoktu  öte yandan herkes mahsumdu bu ince çizgiyi  aşmamalı suçlular adalet karşısına er yada geç çıkartılmalıydı herkes bunun  farkındaydı .Gece çökerken şehre bir sesizlik kaplamaya başladı her bir koridoru .Karakoldaki polis sayısı da tıpkı şehirdeki ışıklar gibi birer birer eksilmeye başlamıştı kimi nöbette kaldı ,kimi evine gitti,kimi ise devriyeye çıkmak için hazırdı cinayet masası ekibi hariç tüm ekipler her zamanki rutin günlerini yaşıyordu cinayet masası ekipleri ise bu sefer çok karışık bir olayla baş başaydılar. Müdür içeri girdiğinde halla teoriler üretmeye çalışan ekibiyle karşılaştı teori üretmeleri iyiydi ama bir teori onları tamamen olaydan da uzaklastirabilirdi onların işi gerçeklerle uğraşmaktı hayaller kurarak bir yere varamazlardı bu işte kafa yormak önemliydi evet ama asıl mesele icraat tı bunu da henüz yapamadıkları aşikardı kapıdan onları seyir etmeyi bırakıp içeri bir adım attı bu adım  biraz sert atılmıştı odada bulunan herkes bu adımı çok net duymuştu herkes toparlandı "hayallerinizi böldüm ama gerçeğe dönme vakti bayanlar baylar maktulün kayıp parçaları bulundu mu " bu sorusu herkes tarafından cevapsız bırakılınca  sözüne  devam ettti  herkes sesiz kaldığına göre anlaşılan yok " deyip sustu etrafta bir sesizlik oluşmuştu tekrar konuşmaya başladı müdür " peki bir kanıt veya bir şüphelimiz var mı " bu soruya hemen burak atıldı "kadının yakın çevresinde bulunan herkes sorguya alındı sorguları yapıldı hepsi de 3 gün içinde nerede olduklarını kanıtlayabiliyor işin ilginç yani hepsi kadını 1 haftadan beridir göremediklerini söyledi bir arkadaşı ona ulaşmayı başarmış bu sefer de kadının kendine beni çok iyi anlayan birini buldum hem müşterim hem çok paralı biri ben sonunda aradığımı buldum  şeklinde konuşarak onu basından savdığını   arkadaşına kim olduğu sorusuna ise bu bir sır olarak cevap vermiş konuşmalarından  sadece bu kısmını hatırladığını söyleyince  bende  kadını yarın tekrar sorguya çağırdım yarın tekrar sorguya alınacak daha detaylı   bilgi almaya çalışacaz "dedi ve sustu müdür konuşmaya yeltendi ki araya hüseyin girdi ve "ben de kadının telefonunu bilişim ekibine götürdüm uzun zaman önce telefon sıfırlanmış yani telefonu yanında götürmemiş ama içindeki tüm her şeyi tamamen silmiş  ama biz yine de bir şeyler kurtarmaya çalışıyoruz " dedi sesinde bunu başaracaklarını gösteren bir tını vardı . Müdür düşünceli düşünceli hepsini süzdü "anlaşılan karşımızda çetin bir ceviz var arkadaşlar " dedi herkesin kendince kafasında bir şeyler var di ama müdür haklıydı hayal dünyasından çıkmaları gerekiyordu bu yüzden kimseden ses çıkmadı çünkü ;kimsenin elinde bir kanıt yoktu müdür suyundan bir yudum aldı ve "saat geç oldu dün gece nöbette olanlarınız da vardı    onlar evlerine gitsin  nobette kalacaklar kalsın sabaha kadar çıkacak  olan otopsi ve geri kalan işlemlerle  ilgilensin daha detaylı bilgi istiyorum şimdi dağalın  yarin teoriler değil kanıtlar görmek istiyorum " deyip odadan çıktı ardından herkes odayı boşaltmaya başladı şimdi güzel bir uyku çekme zamanıydı tabi uyuyabilirlerse gerçi nöbettin verdiği yorgunluk onları uyutmaya yeterdi .

Ronida kendini zar zor eve atmıştı dün gecenin yorgunluğunun üstüne sabahki iğrenç görüntü ve hicbir kanıt bırakmayan bir suçlu bunlar onu yeterince yormuştu saat 21:00 ' dı uyku için güzel bir saat duşunu alıp yatağına girdi derin bir nefes alıp  zihnini meşgul  eden görüntüden  ve sorulardan olaylardan arındırdı   çok düşünmek  istemiyordu tek istediği  güzel  bir uyku çekip dinlenmekti ve yatağına  iyice sokulup sesizce uykuya dalmayı bekledi çok  sürmeden yorgunluğun  verdiği  halsizlikle uykuya daldı uykuya daldıktan kısa bir süre sonra gene ordaydı o çöp kutusunun yanında o kadının gözlerindeki çaresizliğe bakıyordu kendini saran o garip duygulardan rüyada  bile kurtulamamıştı sonra birden yüksek bir sesle irkildi bu telefondu başta bir sersemledi rüyasının verdiği  sersemlikle ama kendini toparlayıp  hemen açtı yorgun ve uykulu sesiyle "alo ben polis memuru ronida "demişti  tüm okul hayatı boyunca bunu gururla söylmek için can atıyordu polis olmak onun en büyük hayaliydi kendisinde bu mesleği şiddetli bir tutku haline gelmişti sesindeki gurur karşısında ki kişiye de yansımıştı  karşısındaki emniyetten biriydi ve fazla zamanı yoktu söylemesi gerekenleri  söyleyip hemen kapatması ve geri kalan işlerine devam etmesi gerekiyordu  o da hiç vakit kayıp etmeden  hemen gelmesi gerektiğini söylemiş ve telefonu kapatmıştı ronida vakit kaybetmeden  hemen yatağından kalktı ışıkları yaktı saat yeni 3' tü bu saate pek hayırlı şeyler olmaz dı telefondaki kişinin  sesindeki telaştan  da  belliydi hayra alamet şeyler olmadığı  hic vakit kaybetmeden giyindi hazırlandı  Aynanın karşısına geçti rüyası geldi aklına  bir anda o kadın ve bakışları  bir anlığına yine o çağresiz bakışlarla karşılaştı ama hemen irkilip kendine geldi ,O kadına bunu hangi cani yaptıysa vicdandan bir haber olmalıydı. Kısa bir süre içinde hazırlanıp  hemen karakolun yolunu tutmuştu evi o kadar da uzak değildi telefondan sonra 30dk içinde gelmişti bile  ronida tüm ekibi kapıda görünce direkt onlara yöneldi "merhaba neler oluyor " hasan hemen hızlıca selam bile vermeden konuyu kısa bir özet geçti "bir ceset bulunmuş ihbarı yapan kişi baya kötü olduğunu söylüyor gidip bakalım "deyince ronida ürktü o kadının bakışları geldi aklına yoksa yine çaresizlik içinde bakan bir çift göz daha mı olucaktı ?