Chapter 25.

2.9K 132 13
                                    

*Louis' POV*

Ik neem snel op. "Hey nialler wat is er?" Vraag ik snel half in paniek. "Wow rustig gast..." Zegt Niall droog en ik zucht. "maarehhh.... JE MOET SNEL KOMEN LIESJE HEEFT INEENS BIJNA HAAR NORMALE KLEUR TERUG EN GAAT HEEL SNEL VOOR UIT!" Gilt Niall en ik spring in de lucht van blijdschap. "Echt? NIALLER DAT IS GEWELDIG! IK KOM!" Gil ik blij en ik druk Niall weg en sprint naar beneden. "Wat ben je allemaal aan het gillen lou?" Vraagt Zayn fronsend. "Jahaaa. Sorry hoor. Jetje niet zo zeuren Zayn... Ik moet gaan DOEI!" Ratel ik en ik laat een verbaasde Zayn achter terwijl ik wegscheur met de auto.

Binnen no-time ben ik bij en ziekenhuis. "Goeie morgen Louis!" Zegt Rosa lief en ik glimlach. Rosa is de dokter van Lisa ze is 21 jaar en ik moet zeggen ze ziet er niet verkeerd uit... "Goedemorgen Rosa!" Zeg ik blij. "Ben je eindelijk eens een nachtje goed gaan slapen en eten?" Vraagt Rosa en ik knik. "Ja, Zayn heeft me overgehaald. Ik heb 24 uur geslapen.  Letterlijk." Zeg ik lachend en Rosa schiet ook in de lach. "Nou dan gaat het goed met jullie allebei! Lisa is ineens wonderbaarlijk snel vooruit gegaan zoiets hebben we nog nooit gezien! Heeft ze vast van haar vader geërfd." Zegt Rosa met een knipoog en ze loopt verder. Ik voel mijn wangen warm worden en ik loop snel naar Lisa's kamer. Ik kom binnen en zie Niall opkijken. "Woow hoe kom jij hier zo snel?" Zegt Niall lachend en ik wenkbrauwwiebel.  "Supertommo kan alles!" Zeg ik lachend en ik ga op Lisa's bed zitten. "Dankjulliewel dat jullie op Lisa hebben gelet!" Zeg ik blij. "Geen probleem!" Zegt Yrza lief en ik glimlach. "Maar jullie waren gisteren nog thuis? " Zeg ik en Niall grinnikt. "Van ochtend vroeg zijn we gewisseld je lag nog zo schattig te slapen!" Zegt Niall grinnikend en ik glimlach. Ik kijk naar Lisa en zie dat ze inderdaad haar kleur terug heeft. De wondjes en blauwe plekken zijn al verminderd. Lisa's been zit wel nog in het gips. "Goed he!" Zegt Niall enthousiast en ik knik hevig en glimlach. "De dokters zeggen dat ze dit nog nooit hebben gezien." Zegt Yrza. Weetje ik he nog niet echt met die Yrza ofzo gepraat maar ze lijkt me wel ene lief meisje.
*Lisa's POV surprise*

Ik ben in een grote witte kamer. Er is een zwarte en een witte kant. Aan de zwarte dingen hangen foto's van mij met slechte dingen die er gebeurd zijn en wat ik slecht heb gedaan. Aan de mooie wite kant hangen goede foto's met goede dingen die er gebeurd en en die ik goed gedaan heb. Er is nog een muur... stay - go. staat erop. Bij go staan de reden waarom ik zal opgeven en bij Stay staan de redenen waarom ik juist niet moet opgeven. Het probleem is dat als ik wakker word herinner ik niks of niemand meer en moet ik alles zelf gaan bedenken. Dat weet ik want er komt soms iemand langs die met me komt praten over de keuze die ik moet maken. Zometeen komt er een jongen en die neemt me mee naar 'beneden' en dan mag ik kijken in het ziekenhuis. Best gek ik ga mezelf in een ziekenhuis met verwondingen zien. Best wel eng als je erover nadenkt. Ik schrik als ik aangetikt word. Ik draai me om en zie een jongen staan die glimlacht. "Ga je mee of niet?" Vraagt hij en ik knik. Hij doet iets en ineens staan we in het ziekenhuis. "Dames eerst." Zegt de jongen blij en hij knikt naar de deur ik maak heb open. Naja voor ons gaat hij open maar de 'echte' mensen zien het niet. Best wel cool... Ik loop naar het bed toe en schrik als ik mezelf zo zie liggen. Draadjes... gips... Wondjes en blauwe plekken. Ik kijk naar wie er op bed zit. Papa! Ik sla mijn armen om hem heen maar hij blijft gewoon zitten. Oh ja... De deur gaat open en Louis kijkt op. Er komen een heleboel mensen binnen. Oh de jongens met hun vriendinnen, 2 andere onbekende meisjes, kim, dani, Mark,  johanna, Lottie,  Fizzy,  Phoebe en Daisy.  Wow dat mag to h helemaal niet. Phoebe en Daisy staan met tranen naast het bed en kijken naar me. "Word ze wel weer beter?" Vraagt Lottie zacht. "Ja tuurlijk wel!" Zegt Louis.  "Dani je moet Lisa kussen dan word ze wakker! Of ben je geen prins?" Zegt Phoebe en iedereen schiet in de lach. "Ik ben wel een prins!" Roept Dani verontwaardigd en ik grinnik. "Lisa aan jou de keus..." Zegt de jongen ineens. Ik kijk de jongen vragend aan. "Of je gaat nu terug je lichaam in en word wakker of je geeft op." Zegt de jongen en ik slik. "Tuurlijk wil ik terug!" Zeg ik op en duh toon en ik schrik als ik ineens weggezogen word. Huh wat? Ik voel iets aan mijn hand en ik hoor... stemmen? Wacht! Ik ben in mijn lichaam! Goed eerst ogen openen...

Ik probeer met alle kracht mijn ogen te openen. GRRR het lukt niet! Praten dan? "HALLO? JOEHOE? IS DAAR IEMAND? ANTWOORD A.U.B!" Gil ik. In mijn hoofd. Er komt geen geluid uit mijn mond en mijn lippen bewegen niet. Nog een optie. Bewegen... Mhhh... maar wat? Ik voel iets over mijn hand. Iets warms het streelt mijn hand en geeft me een warm gevoel. Ik probeer met alle macht mijn hand te bewegen... Na een tijdje weet ik een zacht kneepje te geven in het gene dat mijn hand vasthoud. Ik hoor stemmen. Stemmen die mijn naam zeggen. Dan hoor ik voetstappen. Een heleboel. Ze gaan weg? Maar het warme blijft bij mijn hand. Ik probeer het nog eens... het lukt nu al iets harder kneepje...

Oké volgensmij heeft het letterlijk een paar uur geduurd maar ik kan mijn ogen wel bewegen maar niet openen. Alsof ze aan elkaar geplakt zijn met hele sterke 1 seconde lijm. Ik kan ook al beter horen. "Wow zie je dat haar ogen bewegen wel maar zijn nogsteeds gesloten!" Zegt een jongen.  (sinds Lisa in haar lichaam is weet ze al niks meer en kent ze niemand meer.) Ja! Volgensmij gaat het lukken! Ik doe heel veel moeite en na 20 minuten heb ik ze open maar knijp ze weer stevig dicht. Wow licht... Ik knipper een paar keer en ben al gewend aan het licht. Ik kijk om me heen. Saai zeg alles is wit! Ook niet gezellig. Ik kijk naar de 2 jongens en het meisje op de stoeltjes naast het bed. Bruin haat, blauwe ogen schattig gezicht.  Blonde jongen, blauw hele mooie oceaan blauwe ogen en een schattig glimlachje. Het meisje heeft veel kleuren in haar haar. Staat haar super leuk. Het probleem is ik ken ze alleen niet dus wat doen ze hier. Zal ik het vragen? Wat doe IK hier eigenlijk? "Zeg.... Hoe kom ik hier en wat doe ik hier?" Vraag ik aan de jongen met bruin haar die super vrolijk lijkt. "Ehhh..... Nou we weten nog niet echt hoe en wat... maar je lag in coma dat weten we wel..." Zegt de jongen en er komt een vrouw binnen. Die ken ik OOK niet. Zeg wanneer komt er eens een bekende binnen? "Hallo Lisa! Ik ben Rosa ik ben jou dokter de komende tijd. Hoe voel je je?" Vraagt ze lief en ik glimlach. "Ehhh... Ik denk wel oké..." Zeg ik zacht. "Misselijk? Hoofdpijn?" Vraagt ze lief en ik zucht. "Hoofdpijn wel ja..." Zeg ik zacht. Wil je er iets voor hebben of valt het mee?" Vraagt ze en ik schud mijn hoofd.  Yes hersen milkshake. "Nee, valt wel mee hoor!" Zeg ik zacht en ik kijk nog een keer naar de mensen op de stoeltjes naast het bed. Mhhh... die blond eah... volgensmij ken ik die... Oké nee toch niet... "Hallo Lisa? " ik schrik op van een arm die voor me zwaait. "Sorry wat?" Vraag ik en ik kijk naar Rosa. "Je was diep in gedachte. Wil je je mobiel? Dan kan je foto's kijken voor herinneringen..." Zegt Rosa en ik knik. Ze geeft mijn mobiel. Shit een wachtwoord. "2580." Zegt de jongen met de bruine haren. "Ohh.. Ehh... Bedankt!" Zeg ik en ik typ het in. Ik klik snel op galerij en begin bij de eerste foto. Ik en de jongen met bruine haren die op de stoel zit. Ik kijk van de foto naar de jongen en weer terug. Mhhh... Ik heb twitter zien staan. Misschien staan daar namen in. Ik klik op Twitter en kom op mijn profiel. Overal staan berichtjes met please wake up. We hope you will get well soon. Please come back. We love you. Ik slik wow. Ben ik beroemd ofzo. Lisa Tomlinson. Staat er bij mijn profiel. Oké dat ben ik. Ik zie mijn laatste tweet. Lisa _ tomlinson: ready for tonight. Fool's gold. With lovely dad♡ @louis_tomlinson. Ik klik op zijn profiel. Ik kom uit bij weer die jongen die hier zit. Is hij dan mijn vader? Ik bekijk de jongen eens goed... Ik heb wel dezelfde achternaam. Ik zie dat hij een beetje zenuwachtig word omdat ik al een tijdje naar hem kijk. Ik kijk snel naar mijn mobiel. "Louis?" Zeg ik zachtjes en de jongen en hij kijkt op. "Ja?" Vraagt hij en hij glimlacht breed en heeft twinkelingen in zijn ogen. "Ben jij mijn papa?" Vraag ik en d jongen knikt blij en glimlacht breed. "Ja dat ben ik!" Zegt hij blij. De andere jongen en het meisje staan op en gaan weg. Wow vreemd... Ik scroll verder tussen de foto's meer een deel zijn het ik en Louis. Papa dus... Ik giechel bij een foto. "Kijk!" Zeg ik blij en laat een foto zien van mij en Louis. Hij glimlacht breed.
*Louis' POV*

Ik ben zo blij! Ze weet dat ik haar vader ben, maar ook niet meer dan dat... Ze laat een foto zien van mij en Lisa waar we samen liggen te slapen. Als ze weer verder gaat met de foto's te bekijken verschiet haar blik ineens. "Wat is er Lisa?" Vraag ik voorzichtig. Ze kijkt naar de deur en er rollen tranen over haar wangen. Ik draai me om naar de deur en mijn ogen. Worden groot... FUCK.
---
Haha wie zal daar staan? Lol het kan iedereen zijn! laat weten wie jij denkt dat het is in de comments en een stem zal ook niet verkeerd zijn! Asap een nieuw chapter.
XxxEline

Adopted by Louis Tomlinson | Dutch fanfic | VoltooidWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu