Basketçi Kız

BÖLÜM 38|AŞK İTİRAFI

"Seni seviyorum Basketçi kız"
"Seni seviyorum Güzelim"
"Seni Seviyorum Deli kız"

"Seni seviyorum Gıcık"
"Seni seviyorum Yusuf"
"Seni seviyorum Aşık"

****

"Biz,olduk Basketçi kız ve Gıcık olduk ayrılmayacak sonsuza kadar beraber olacak bir ikili olduk"

Basketçi kız ve Gıcığın hikayesi başladı...

🏀

Abim sadece öyle böm böm bana bakıyordu "Ee ne yapalım hayırlı olsun iyi halt ettin"dedi ve telefonuna bakmaya devam etti.Telefonu elinden aldım ve karşısına oturdum "Korkuyorum"dedim başımı yere eğerek.

Çenemden tutarak başımı kaldırdı "Şş Güzel Büyükak bak bakayım bana"ona baktım "Şimdi sen incinmekten kırılmaktan korkuyorsun değil mi?"Başımla onayladım. "Tamam bu olabilir ama bu hayatın bir parçası,ister istemez kırılıcağız ama sen dik durucaksın aynı Basketçi kız gibi,Güzel Büyükak gibi,Benim Güzelim gibi.Tamam mı?"

Gülümsedim ve ona sarıldım "Seni çok seviyorum Güney abim"dedim "Kuzeye anlatacak mısın?"omuz silktim "Kızar mı?"O da benim gibi omuz silkti "Kızmam kızmam ama o malum kişi seni üzerse fena bozuşuruz o yüzden haddini bilsin"kapının eşiğinde duran Kuzey abime baktım.

Yanıma geldi ve anlıma bir öpücük bıraktı "Çok hızlı büyüdün,şimdide Aşık oldun Ha?Vay be!"gülümsedim ve onada sarıldım.

Sonra Güney abimde bize sarıldı "Biz senin yanında olduğumuz sürece hiç bir üzüntüden veya başka bir şeyden korkmana gerek yok tamam mı Güzelim"dedi Kuzey abim gülümsedim ve başımı salladım.

Odama doğru ilerledim ve üstümü giyinip evden çıktım güneş batmak üzereydi.

Taksiyle Hastaneye geldiğimde hemen sekreterin yanına gittim " Yazgül Aşk Akgün hangi odada acaba?"diye sordum.Kadın bir kaç bişey baktıktan sonra bana korku dolu bir ifadeyle baktı kaşlarımı çattım "Bir sorun mu var?"diye sordum.

Kadın yutkundu "Siz nesi oluyorsunuz?"kaşlarım daha çok çatıldı "Şey ben Ablası sayılırım beni görmek istemiş diye geldim."Kadın başını salladı "Şey Yazgül Aşk Akgün şu an ameliyatta demin kalbi durmuş da"şok içinde baka kaldım "A-ameliyathane nerde?"

"En alt katta"başımı olumlu anlamda salladım ve koşarak alt katta indim,hatta merdivenlerden inerken neredeyse düşecektim.

Ameliyathanenin olduğu koridora geldiğimde Gıcığı gördüm.Perişan haldeydi.Sonra Aşkımı ve Nilay hanımı gördüm birbirlerine sarılmış ağlıyorlardı.Gıcık ise tam karşılarına oturmuş sessizce ağlayıp yere bakıyordu.

Yavaşça yanına gittim bakışlarını kısa bir süreliğine bana çevirdi ve sonra yine yere bakmaya devam etti.Yanına oturdum.

Elini elime aldım.Hala bana bakmıyordu.Birden beni kendine doğru çekti ve sımsıkı sarıldı saçlarımın kokusunu iyice içine çekti ve "Ne olur,ne olur geçecek de"diye isyan etti,kollarımı bedenine sardım "Geçecek her şey geçecek"dedim titreyen sesimle.

Geri çekildim ve yüzünü avuçlarımın arasına aldım "Ağlama lütfen,kurban olayım ağlama"diye yalvararak göz yaşlarını sildim "Güzel?"dedi ve gözlerimin en derinlerine kadar indi "Yine öpsene beni"

Yanağını bana yaklaştırdığında burukça gülümsedim ve yanağına bir öpücük bıraktım.Kollarımı boynuna doladım anında bana karşılık verdi ve bana sarıldı "Geçecek,her şey geçecek"dedim akan iki göz yaşıma aldanmadan.