"Lilith"

~Ölüm Çığlıkları~

Ağzından dökülen kelimeler mi kalbimi durdurmuştu yoksa bana aşkla bakan zümrüt gözlerimi hiç bilmiyordum. Seni seviyorum bile demeye çekiniyordum. Sadece ellerini tutmaya cesaret edebildim.

O ise soğuyan bedenime sıkıca sarılıp ısıtmayı tercih etti. Sarıldığında her zerremin ısındığına emindim. Birbirimize yakın oluşumuz karşımızdaki kapının hiddetle açılışıyla son bulmuştu.

Birbirimize çekinden bir tavırla bakarken endişeden deliye dönen annem göz yaşlarıyla sakıca sarıldı bana. Ara ara iç çekiyor ve yüzümdeki tozları siliyordu.

"Bebeğim.. senin için çok endişelendim sen iyi misin? Bir şeyin yok değil mi?

Ağlamaktan hafif şişmiş gözleri kan çanağıyken sözlerini tekrarlıyordu. Onun bu kadar korktuğunu görmemiştim. Beni kendine çekerken bile ağlamayı sürdürüyordu.

Matt annemle konuşmaya çabalarken annem ona sert bir bakış atmıştı.

"Sana güvenemeyeceğimi bilmeliydim...Onu sana emanet etmek büyük hataydı!

"Bayan Elizabeth be..."

Lilith'i tehlikeye attın ve bana hiçbir şey söylemedin... Sadece benim gitmemi bekledin! Sadece gitmemi! "

Hıçkırıklarla ağlayan annem Matt'in konuşmasına fırsat vermeden onu suçlamayı sürdürüyordu. Matt ise öfkeyle yükselip karşılık veriyordu.

"Onu benden başka kimsenin koruyamayacağını ikimizde biliyoruz! Ben onu hiçbir zama... "

Matt sözlerini bitiremeden kapı arkasından tartışmayı bölen güzel giyinimli, kısa saçlı bir kadın çıktı.

"Bu kadar yeter, tartışmayı uzatmak bizi daha çabuk bulmalarını sağlayabilir."

Tok ve çekici bir ses tonuna sahip genç görünümlü bir kadındı. Hepimizin gözleri onun üzerindeyken öz güvenli birkaç adım atarak anneme doğru yaklaştı.

"Sakin ol Elizabeth tartışmak hiçbir şeyin çözümü değil"

"Sakın bana sakin olmamı söyleme Mary. Oğlun kızımın başını daha çok derde sokuyor."

"Evet hapimiz hatalar yaparız Elizabeth ama şunu bilmeni isterim ki senin hatalarının yanında Matthew'un hataları bir hiç!"

Kibirli bir edayla annemi süzen bayan Mary 'nin Matt'in annesi olduğunu bilmek beni oldukça şaşırtmıştı doğrusu. Onun gibi sert görünümlü bir kadının oğlu olması çok ilginçti.

Annem nefesini vererek duraksayıp derin bir nefes aldı. O sırada Matt ve ben yavaşça birbirimize yaklaştık. Bir şeyler söyleyip aralarına girmek istemiyorduk fakat birinin bu çekişmeyi yatıştırması çok uygun olurdu.

" Anne, bayan Mary haklı tartışmak bizi ulaşmalarına kolaylık sağlayabilir. Ayrıca içeri girip sakinleşmek en iyisi.

Hepimiz hem fikir olmuşken içeri girdik. Annem, bayan Mary ve Matt büyük salano geçtiklerinde masanın , koltukların üzerinde kitap ve büyü için kullanılabileceğini düşündüğüm bir kaç şey duruyordu. Ne olduklarını sormadan bayan Mary söze başladı .

"Gördüğünüz gibi biz de siz yokken bir kaç plan yapıyorduk.

Cadı klanları savaş başlatmak için iyi bir zaman kolluyorlar bu yüzden bir arada olup birlikte düşünmek önemli."

"Savaş mı?"

Benim sorum üzerine bayan Mary şaşkınlığını üzerimde gezdirirken Matt sessizliğini korumuştu.