YALANCI//Loki x Taylor (hiddleswift)

19~İmdat!

<Bir ay sonra>

"Loki,oğlum!"

"Baba?"

"Düşman yakalandı! O halde niye hala dünyadasın? Yakalayana kadar dünyada olacağım demiştin! Bana ihanet etme."

"Baba,biz Thor'la iletişime geçmemiştik bilmiyordum."

"Yalan söyleme Loki!"

"Evet, yalan söyleme Loki. Bana yalan söyleme."

"Taylor!"

"Sen düşmanı yakalamak için mi burdaydın? Güçlerin olmadan bunu nasıl yapacaktın ki?"

"Onun güçlerinin olmadığını nerden çıkardın insan?"

"Bir dakika Loki?"

"Taylor her şeyi açıklayacağım. Lütfen içeride beni bekle."

"Neyi açıklayacaksın Loki? Güçlerin sende miydi?"

"Evet ama-"

"Ama mı? NE AMASI? NEDEN?"

"Taylor lütfen bekle beni içeride her şeyi anlatacağım bana iki dakika izin ver."

"Hayır Loki! Görüşürüz."

Arkasına bakmadan giderken peşinden koşmak istedim. Babamın kolu ile odanın diğer ucuna savrulduğumda ise Taylor çoktan gitmişti.

"Aptal bir insanın ucuz aşkından daha önemli meselemiz var. Bana yine ihanet ettin oğlum."

Babam kendince bir şeyler anlatırken ben cümlenin başında takılı kalmıştım. Aptal insan... Ucuz aşk... Kontrolü kaybetmemek çok zordu. Dayanamadım. Babamın yakasına yapıştığımda gözlerinden fışkıran öfke ve kuvvetle sarsıldım.

"Ne yapıyorsun sen be!"

"Taylor hakkında doğru konuşacaksın,baba!"

"O kim ki? Yalan söyleyerek bi dünyalının hayatını mahvettiğin için de sana ceza kesmemi mi istiyorsun?"

"O kızın burdan gitmesine sebep olarak bana kesebileceğin cezaların en büyüğünü kestin zaten."

"Ne planlıyordun? Onu buradan çıkartmayı mı?"

"Evet tam olarak onu! Ona tanrılığımı vermeyi onu da benimle götürmeyi."

"Küstah! Nasıl dersin böyle!"

"Çünkü ben ona aşık oldum. Ona evren kadar aşık oldum."

"Sen aşık olamazsın Loki! Thor olur ama sen olamazsın."

"Üzgünüm babalık ama senin ucuz lafların bu gerçeği değiştirmeyecek. O kız benim kaderim ve senin gücün bunu değiştirmeye yetmeyecek!"

"Benim yetmeyecek belki ama senin gücün yetti Loki. Yalan söyledin ona."

"Beni affetmesini sağlayacağım."

"Nasıl? Yalan söylemenin nedenini mi açıklayacaksın."

"Tam olarak onu yapacağım babacım. Seni buralardan götürme planları yaparken -"

"Oyalamak için yalan söyledim mi diyeceksin? Bu kız seni affetmeyecek! Sen de prensi olduğun saraya mahkum olarak gireceksin!"

"Daha önce girmemişim gibi yapıyorsun baba. Beni korkutamazsın sen!"

"Evet lanet olsun ki daha önce de girdin. Sen hep aksi bir çocuk oldun!"

"Yeter! Senin cezaların senin öfken umrumda değil. Ben Taylor'ın yanına gidiyorum. Akşam gelirim ve sen de klasik cümlelerin o saate kadar içinde tut."

"Loki hayır,Loki!"

Taylor'ın olduğu yere ışınlandığımda ağlamadan bir kütüğe oturmuş gökyüzünü izlerken buldum. Ormana gelmişti.

"Taylor? Gelebilir miyim?"

"Yalanını buldun mu?"

"Taylor mecburdum."

"Yalan söylemeye mecbur muydun? Değildin Loki! Sen bu hayatta annemin ölümünden beri güvendiğim tek kişiydin. Nasıl bana yalan söylersin?"

"Özür dilerim sevgilim ama -"

"Çek elini Loki! Ben yalanının bahanesini dinlemek istemiyorum."

"Ama ben anlatacağım. Sana kendi tanrılığımdan vermenin bir yolunu arıyordum. Böylece benimle gelebilir ve bir hayat kurabilirdik."

"Bir dakika bir dakika ne? Dünyadan gitmek istediğimi nereden çıkardın? Bana sordun mu?"

"Başka çaremiz mi var?"

"Sen kalabilirsin!"

"Güçlerim burda uzun süre çalışamaz."

"Hem yalancı hem bencilsin! Senden bir şeyler gitmesin diye beni ait olduğum yerden götürmek istiyorsun ve bunu yaparken bana yalan söylüyorsun."

"Taylor bak."

"Hayır.Git Loki,siktir git!"

"Taylor lütfen."

"Nasıl yaparsın bunu? Bunu BANA nasıl yaparsın?"

"Özür dilerim lütfen bekler misin?"

"Bana ufacık değer veriyorsan gelme Loki."

Arkasından bakakalmıştım. Haklıydı. Kendi güçlerimden vazgeçtiğim bir gelecek hiç düşünmemiştim. Benim varlığıma olan bağlılığımı dünyaya karşı yaşayacağını tahmin etmemiştim. Ondan özür dilemenin bir yolunu bulmaya çalışacaktım.

•••

Ağlamamaya çalışmak çok zordu. Kendimi tutmaktan çok yorulmuştum. Gidecek bir yerim bile yoktu. Bir anda arkamda birinin varlığını hissettim. Uzun gölgesi önüme düşmüştü.

"Sana gelme demiştim Loki."

Bir anda gölgenin uzayan kanatlarını fark ettim. Loki'ye ait olmayan gölgenin...

"Seninle ettiğimiz dansı unutamıyorum."

Ağzımı bir pençe kapamadan önce tek bir kelimeyi haykırabildim.

"Loki!"

Hemen ardından birkaç boğuk haykırış

"İmdat! Yardım edin!"

Ve tekrar

"LOKİ!"