Game Over H.S (დასრულებულია)

ლურჯი კოქტეილი

*ერთი კვირის შემდეგ*
სკოლაში სიარული დავიწყე,რომ ჩემი ავადმყოფობა დავივიწყო და არ ვიფიქრო.სამი დღის წინ გავიგე,რომ ლიამი მამა გახდა, საღამოს ჰარის თხოვნით წავალთ და ვინახულებ პატარებს.
როდესაც გაკვეთილები დამიმთავრდა ელემ სახლამდე მიმაცილა.
- ხვალამდე, ჩემო გოგოვ,- მითხრა და ლოყაზე მაკოცა. გავუღიმე, შემდეგ სახლში შევედი.
- მოხვედი,  პრინცესავ?- ჰარი მომღიმარი შემომეგება.
- როდის მივდივართ?
- საღამოს..
- კაი, მაშინ წავალ, ვიმეცადინებ,- ჰარიმ მაკოცა და გამიშვა.
ცოტა ვიმეცადინე, შემდეგ ძილი გადავწყვიტე,როცა ჰარი შემოვიდა ოთახში.
- ბარტყო, თავი ხომ არ გტკიოდა?
- არა..- გავუღიმე სუსტად, მან კი მაკოცა.
- მიყვარხარ,- პატარა ბავშვივით გამიღიმა.
- მაშინ მაკოცე,- გამეცინა და მის გემრიელ ტუჩებს შევეხე.
- მეძინება..- დაღლილმა ვუთხარი,თავზე მაკოცა და ჩამიხუტა. საღამოსკენ ჰარიმ გამაღვიძა და მითხრა მოვმზადებულიყავი.
კაბა ჩავიცვი იასამნისფერი,რომელიც ჰარიმ მიყიდა.როდესაც მოვემზადე, ლიამთან წავედით.
- ღმერთო ჩემო, როგორ გამახარეთ რომ მოხვედით,- თქვა მან,მოიწია და გამომხედა. მისი ახალი სახლის დათვალიერება დავიწყე.
- მოგწონს ახალი სახლი?
- სად არიან პატარები?- კითხვა შევუბრუნე,პირდაპირ ბავშვებთან შემიყვანა, თვითონ კი გავიდა და მხოლოდ მე და ჰარი დავრჩით.
- რა საყვარლები არიან..- პატარა თომასს მოვეფერე. ჯულია მისი ტყუპიც საყვარელი და ლამაზია.
- იმედია ერთ დღეს მეც მეყოლება პატარა გოგონა ან ბიჭი..- ვთქვი და ბავშვების ოთახი დავათვალიერე.
- გვეყოლება, ოღონდ ცოტა მოთმენა მოგვიწევს,- ჩურჩულით მითხრა, რაზეც გამეცინა. ოთახიდან გავედით და პირველ სართულზე ჩავედით.
- ლიამ, ჩვენ წასვლას ვაპირებთ..
- მოიცადე, ჰანა, შენ რა არ დარჩები აქ?
- არ მინდა. ლიამ, ბავშვის ტირილი ტვინს ამხდის..- მოწყენილმა დამიქნია თავი,მე და ჰარი მალევე წავედით.
- ჰანა, ახლა პიცას გამოვიძახებ და უნდა ვჭამოთ,არაფერი გიჭამია დღეს.
- მჰ, კაი ჰო..- პიცა ნახევარ საათში მოვიდა,მეკიდეგ სკამს შევახმი. როდესაც კარის ხმა გაისმა წამოვხტი და გავაღე.
- პიცაა,- დავიყვირე და ბიჭს ხელიდან გამოვგლიჯე.როდესაც მივბრუნდი ჰარი იცინოდა, ფული გადაიხადა და გამომყვა.
- ძალიან გშიებია, ბარტყო.
- დღეს კლუბში წავიდეთ,არ გინდა? სახლში მომწყინდა..- შევთავაზე.
- წავიდეთ, ყალბი საშვი ისევ მაქვს შენთვის,- გავიკრიჭე.
- კაია,- როდესაც ჭამას მოვრჩით,ეგრევე წავედით.
იქვე მოვკალათდი და ჰარის დავუწყე ლოდინი.ჩემთვის დამევა ჯერ არ აუკრძალავთ, ამიტომაც ვსვამ ხოლმე ცოტ-ტოცას. ჰარი დიდი ღრმა ჭიქებით მოვიდა, რომელშიც ლურჯი სითხე ესხა.
- გემრიელია?
- არ ვიცი,- მიპასუხა მხრების ჩეჩვით.ცოტა მოვსვი,კაი იყო, რაღაც ხილის და არყის გემო ჰქონდა.
- ძალიან კარგია,-  წამებში ბოლომდე დავლიე, რასაც ჩემი ტვინის გაყინვა მოჰყვა.
- რა დაგემართა..?- ჰარი მომიჯდა.
- ვაიმე, ცივი იყო,- ამოვჩხავლე, ჰარიმ კი დამცინა.
- კიდევ გინდა?
- კი..- ჰარი წამოდგა რომ მოეტანა, მანამდე მისი კოკტეილიც ჩავცალე და უკვე თავბრუ დამეხვა
ორივემ ხუთი ჭიქა დავლიეთ და იქიდან ტაქსით წამოვედი. ისიც ჩემი თხოვნით,არ მინდა იმაზე ადრე მოვკვდე ვიდრე მიწერია.
- ჰარიი..შენი თვალები მწვანეა..შენი თმები კი ყავისფერი.
მინდა იცოდე, ბიჭუნი,მარტო ჩემი იქნებიი..- მინდოდა ლექსივით გამომსვლოდა მაგრამ...მე ხომ ბანძი ვარ. ჰარიმ სიცილი დაიწყო.
- დათვერი?- ბარბაცით მომიახლოვდა.
- არა, შენ?
- არა,-  კისერში ჩამირგო თავი,შემდეგ კი ძლიერად მომწოვა კანი.
- პატარავ..- თქვა და შემომხედა, თავი დავუქნიე იმის ნიშნად,რომ ეს გაეკეთებინა.წელზე შემოვახტი მას კი დაეზარა ოთახში ასვლა და იქვე დივანზე გადამაწვინა.
- მოდუნდი..- დაიჩურჩულა და კაბა შემიხსნა. მკერდი დამისველა,შემდეგ ენა მუცელზე გადამატარა, უეცრადსიცილი ამიტყდა.მეღიტინებოდა,როდესაც საცვლამდე მივიდა გაჩერდა, წამით გამომხედა და შემდეგ გამხადა.ვიგრძენი,როგორ შემეხო სუსტ წერტილზე და მეც პარალიზებული გავხდი.მთელს ტანში საშინლად სასიამოვნო გრძნობამ დამიარა,დიდი მცდელობის შემდეგ ხელი ავწიე და თმაში ჩავებღაუჭე.
- მიდი..მიდი..მიდი!- წამოვიკივლე. ნელ-ნელა გაჩერდა.შარვალი გაიხადა და ჩემს ზემოდან მოექცა.
- პატარავ, მთელს ტანზე ტაომ დაგაყარა,- ნასიამოვნებმა ჩაიცინა.
- ჰო..- ამოვიხავლე მალევე შემოვიდა ჩემში, რა თქმა უნდა, ავკვნესდი.ყოველ ბიძგზე უფრო ხმამაღლა ვვოხრავდი,იმასაც ვგრძნობდი,საწყალი დივანი ჭრაჭუნობდა.ჩატეხვის შემთხვევაში რბილად დავეცებით, რადგანაც საკმაოდ ფუმფულა მატრასი აქვს.
- აა..აჰჰ!- ძლივს ამოვიკვნესე, რადგანაც სუნთქვა შემეკვრა.
- მჰ...- ორივეს კვნესით გაივსო ოთახი.
ალბათ მალევე გაიბზარება კედლები ამ ხმების გამო.
ჰარიმ ბიძგები შეალენა, ვხვდებოდი რომ უნდა გაეთავებინა,დაიხარა, მკოცნიდა, თან ნელ-ნელა მოძრაობდა.ვირძენი თბილი სითხე,როგორ ჩაიღვარა ჩემს ორგანიზმში,მესიამოვნა, ცოტა უცნაური შეგრძნება იყო.რადგანაც ეს საქმე ჰარიზე იყო მთლიანად დამოკიდებული იმაზე ღრმად სუნთქავდა ვიდრე მე.
-  ჰარი..- ძლივს ამოვილუღლუღე.
- ჰო, პატარავ..
- ღრმა ჯამი მომიტანე რა..- თვალები არ გამიხელია ისე ვუთხარი, წამოხტა და ღრმა ჯამი მომიტანა, გადავიხარე და ღებინებისთვის მოვემზადე, ჰარიმ თმა ამიწია.
- კარგად ხარ?- როდესაც თავი წამოვწიე მკითხა, მინდოდა მეთქვა კი, საყვარელო-მეთქი,მაგრამ ვერ მოვახერხე, მომაწვა ისევ..სასმელი მთლიანად ამოვიღე ორგანიზმიდან.
- მეძინება,- თქვი და დივანზე გადავწექი თუ არა გავითიშე.
*მეორე დილით*
როდესაც გამეღვიძა ოთახში ვიყავით, საბანში გახვეულები. ჰარისკენ მივბრუნდი და შევანჯღრიე..
- ჰარი..- ამოვილუღლუღე.
- ჰოუ..
- ჩემი წამალი სად არის?
- რომელი?- ჩახლეჩილი ხმით ლუღლუღებდა.
- ის..წამალი რა...
- ჰო, რომელი..
- თავის...
- არ ვიცი...-ავქვითინდი, რადგანაც თავი მტკიოდა. პირველი: ყოველ დილით თუ არ დავლიე საშინელი ტკივილები მეწყება. მეორე:პახმელია.
ჩემი ქვითინი ჰარის არ გაუგია, რადგანაც ჩაეძინა, ძლივს წამოვდექი.საცვალი და ჰარის მაიკა ჩავიცვი და სააბაზანოში შევედი, ჩემი წამალი გათავებულა,ამიტომაც ტკივილ გამაყუჩებელი დავლიე ორი ცალი.სარკეში ჩავიხედე,თვალები ჩაწითლებული მქონდა. სააბაზანოდან გავედი,უეცრად ტკივილისგან თვალები ამეწვა, ძლიერად დავხუჭე, რასაც ჩემი გონების გათიშვა მოჰყვა,რამოდენიმე წამში ვიგრძენი, როგორ დავეცი ძირს და მალევე ყველაფერი გაშავდა..