Hindi ako nakatulog ng maayos ng ilang araw.Be his girlfriend?Parang ang bilis naman yata niya.Hindi man lang nanligaw.Well may point naman siya kasi tutulungan lang naman niya akong makalimot at maalis ang sakit na nararamdaman ko hanggang ngayon.
Wala akong magawa kaya pumunta nalang ako sa starbucks .Pinili kong umupo sa pinaka tagong pate kung saan maganda din ang view.Sumimsim ako sa aking kape at pumikit.I want to relax.
"Can I sit here?"Napadilat ako sa pamilyar na boses sa harap ko.Nag angat ako ng tingin sa nakangiting si steven.Umirap lang ako at ibinaling ang aking paningin sa bintana.
I heard him sigh.Ang kapal talaga ng mukha hindi ko naman pinayagan umupo pero umupo pa din.Nakakainis !Gustong gusto ko siyang sigawan kaso hindi ko magawa dahil may kahihiyan pa naman ako sa aking sarili.
"Lei..ako nalang ang hihingi na tawad sa nangyari dati..."aniya.Hindi ko siya pinansin."Simula nung araw na nag walk out ka ay kinain ako ng kunsensya ko dahil sa ginawa kitang saktan .."
Hindi ko pa din siya nililingon.Mabuti nakunsesnsya pa siya sa ginawa niya."P-pero sana kahit si Wendy nalang ang patawarin mo dahil hindi niya kayang mabuhay na hindi mo siya napapatawad....dahil may pinagsamahan kayo."mahina niyang sabi.Lumandas ang luha sa mata ko kaya mabilis ko kaagad itong pinunasan.
"P-please lei.. malapit na kaming ikasal.. sana naman bago pa kami ikasal ay maayos na tayong lahat..P-please lei I'm begging you.."napapaos niyang sabi.Kinagat ko ang aking labi upang pigilan ang aking paghikbi.Bakit ganoon kapag angtaong mahal mo ang humingi sayo ng tawad ay nanghihina ka at hindi mo malaman kung anong sasabihin..
"P-please..."pagmamakaawa niya.
Hindi ko na kinaya kaya mabilis akong tumayo at iniwan siya doon.Yes.. that's what I always do runaway dun naman ako magaling ang umiwas.Pero nung kami pa ni steven hindi ko siya magawang iwanan dahil sobrang mahal ko siya noon.
Pumunta ako sa parking lot at pumasok sa loob ng aking sasakyan.Iyak lang ako ng isa loob.Natigil lang ako ng may kumatok sa bintana.Nagulat ako ng makita ang naka v-neck na si justin.Ibinaba ko ang aking bintana."Can I come inside?"aniya.Mabilis kong inunlock ang passenger seat.
Nakita ko siyang mabilis ng pumunta roon.Nang makapasok siya sa loob ay walang nagsasalita.Ang tanging naririnig ko lang ay ang malalim kong paghinga.
"You can tell me what you're feeling right now if you want..."mahina niyang sabi.
Huminga ako ng malalim at hinugot ang aking boses."Ang sakit pala..."sabi ko at napakapit ng mahigpit sa manibela."Y-yung.. pilit mong t-tinatago yung nararamdaman mo..P-pero sa tuwing pipigilan mo lalo lang nadadagdagan ang sakit..."humagulgol ako.Nasabi ko iyon kahit na garalgal ang boses ko.
"And you know what...I hate that fucking feeling!"mapait akong napangiti.Hindi siya nagsalita at parang iniintindi ako.
Naramdaman ko ang pamamaga ng mata ko.Yumuko ako sa manibela at huminga.Dahil pakiramdam ko sobrang sikip ng dibdib ko ngayon.
"Nothing is as painful as losing the first person who you fell inlove with..."aniya.Bigla akong natigil at nag angat ng tingin sa kanya.Nagulat ako ng makita ang kalungkutan sa kanyang mata.
Malungkot lang siyang nakatingin sa akin.Bigla ko nalang siyang binatukan.Napaaray naman siya at napahawak sa ulo niya.
"B-bakit ikaw yung malungkot eh ako yung nasasaktan!"
Bigla siyang tumawa ng malakas.Maya maya pa ay sinabayan ko na rin siya sa pagtawa."Yeah.. that's right smile.."mahina niyang sabi habang nakangiti sa akin.
Biglang kumalabog ang puso ko.Natulala ako at nabalik lang sa ulirat ng Inabutan niya ako ng panyo at kinuha ko naman ito.Napatalon ako ng bigla niya akong akbayan.Napatingin ako sa nakangisi niyang mukha.
"Alam mo kung gusto mong mapigilan ang sakit na nararamdaman mo pag kaharap mo siya.Ngumiti ka lang at ipakita sa kanyang that pain that he cause changes you.."aniya at ginulo ang buhok ko.
Napasimangot naman ako sa ginawa niya."Kainis ka ! magulo na tuloy buhok ko!"
Tumawa lang siya at sumandal."You know what ..punta nalang tayo sa isang lugar kung saan magiging Masaya ka."he said and wink at me.
BINABASA MO ANG
Endless Tears
RomanceYou will never know what you're finding was just right next to you ....