Endless Tears

II.Loving a person too much that you can't even take

7 years later..

Tinitigan ko ang kaharap kong margarita bago ito nilagok ng diretso.Tinignan ko ang dj sa stage at napahanga sa galling niyang pagremix.Nandito ako ngayon sa Spectrum na kilalang club sa buong syudad.

Sumenyas ako sa bartender at inilapag ang bayad ko.Pumunta ako dance floor at sumayaw na para bang sobrang laya ko.Naramdaman ko din ang sipol sa paligid at may isang lalaking dumikit sa likod ko.Hindi ko ito nilingon at nagsayaw lamang.

"You're so sexy..."bulong nito.Ngumisi lang ako bago ito hinarap.Gwapo ito at mukhang foreigner.Lumayo ako ng kaunti sa kanya at tinaas ang middle finger ko bago iniwan siyang natulala.Serves him right.

"Lei!"napalingon ako sa tumawag sa akin at nakita ko ang kaibigan kong si henry.

"Hey..."linapitan ko siya."So.. kamusta ang pagiging designer mo dito sa pilipinas?"I shook my head and shrug.Well yes Designer ako.Iyon ang pinakapangarap mula pagkabata kaya nung nag offer ang tita ko na mag aral sa abroad ay kinuha ko na.

"Ay oo nga pala!May nagpapahanap sa akin ng designer eh .Ikakasal na kasi sila.."Tumango lang ako at pinakinggan siya."Kaya ikaw nalang ang irereto ko..."aniya.Nanlaki ang mata at hindi makapaniwalang tumingin sa kanya. 

"Really?"

Sumimangot siya."Ay hindi.. yung katabi mo!"sakrastiko niyang sabi.Binatukan ko nga.Kaya gustong-gusto ko talaga magkaroon ng baklang kaibigan cause' they will give colors in  your life...

----

Pumunta ako sa isang sikat na Japanese restaurant.Doon kasi ang napagusapang meeting palce ng client ko.Nag retouch muna ako sa loob ng aking sasakyan bago lumabas.Inayos ko ang pula kong above the knee dress.

Binati ako ng guard pagkapasok ko.Nilibot ko ang aking paningin upang hanapin ang aking client.Nang makita ko ang isang babaeng nag iisa malapit sa window ay nilapitan ko na agad ito.

 

"Hello mam I'm Leian Ocampo ako yung designer sa wedding niyo."pormal kong sabi.Ngunit ng inangat nito ang ulo ay napawi ang ngiti ko.

"L-lei..."biglang nagdilim ang paningin ko.Akmang aalis na sana ako ngunit hinawakan niya agad ang aking braso.Hindi ko siya nilingon.

"L-lei...please don't leave.."she pleaded.Biglang uminit ang magkabilang sulok ng mata ko.Kaya tumingala ako.Akala ko talaga hindi na magtatagpo muli ang landas naming.Ngunit parang pinaglalaruan talaga ako ng tadhana.

"What do you want.."Sabi ko ng hindi pa din siya nililingon.Naramdaman ko ang panginginig niya.

"G-gusto kong humingi ng tawad sayo..."

Mapait akong napangiti.Hinarap ko siya at nakita ko ang pamumula ng mata niya."Then your forgiven.."

Nanlaki ang mata niya."R-really?"

"Yes.Pero yung pagkakaibigan natin hinding-hindi na muli mabubuo.."malamig kong sabi.Nang marinig niya iyon ay bigla nalang siyang humagulgol.Tinitigan ko lang siya.Wala akong nararamdamang kahit na awa sa kanya.Pagkatapos ng ginawa niya sakin noon.Bitter na kung bitter.Pero yung tiwala ang sinira niya.

"I-I know..hindi na ulit mabubuo iyon..b-but please let's just move on ..."humihikbi niyang sabi.Napairap ako.

"Move on?Akala mo ganoon lang kadali iyon!Hindi kasi I suffered a lot because of what?Because of you.I feel betrayed that day!Alam mo bang pagkatapos mangyari yun ilang linggo akong tulala ,parang  naging trauma sa akin iyon and what's worst I'm too afraid to be inlove again!Just fuck you!"Sumbat ko at umalis agad.Nagulat ako ng makasalubong ko ang lalaking kinamumuhian ko noon pa man.Hindi ko siya pinansin at nilagpasan agad ito. 

"Lei wait!"tawag niya.Pero mabilis akong pumunta sa aking sasakyan.

Nang makapasok ako sa aking kotse ay pinaharurot ko agad ito sa isang tagong lugar.Doon ko nalang naibuhos lahat ng luha ko.

I realized then that hindi pa ako nakakamove on..