DOKUMA KRALİÇESİ

~DUA~(7)

   RandomUstas . İyiki seni tanıdım, iyiki o günde merakına yenik düştün. Yenik düştünde yorumuma yanıt verdin, kim demiş fazla merak başa bela diye, bazen işe yarıyormuş. Neyse asıl konuya dönelim. Sen artık inatçı ablanın meraklı kardeşisin ve dualarımın bir parçası... Seninle her konuştuğumda kendimi çok mutlu hissediyorum. Bu mutluluğu bana yaşattığın için çok teşekkür ediyorum. İyiki doğdun. Güzel, mutlu yıllar ve hayırlı bir ömür yaşaman dusıyla...Çok ama çok seviliyorsun bu arada, bunuda unutma haa....❤....

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

   Geri mi dönsem acaba dedim ama beni gördü. Her yerde o. Neyse onun tarafına döndüm, gözünü dikmiş bana bakıyor, beni görmesiylede gözlerini kaçırıp elini saçına götürüp saçını karıştırdı. Böyle karizmatik görünüyordu. Ne yapıyorsun Zişan,ayıp ayıp. Ben öne doğru adımlayınca o da yürümeye başladı.

   "Demiştim daha çok karşılaşacağız diye." muzipçe konuştu.

  "Bende dua etmiştim bir daha karşılaşmayalım diye ama." bende imayla konuşmuştum.

   "Bu benim için dua değil beddua olur."

   "İyi günler diliyorum."dedim konuyu fazla uzatmamak adına. Tam gidecektim ki. Yanımıza Eyüp denen adam geldi.

   "Merhaba, ben Eyüp sizde Zişan olmalısınız."dedi bana bakarak.

   "Merhaba, evet." diye cevap verdim, başım önümde.

   "Ben elimi yıkıyacaktım ama."

   "Buyrun, siz geçin ben sonra geçerim."

   "Yok yok  işin varsa sen geç. Sen dedim ama sakıncası yoktur umarım."

   "Benim işim acil değil, hem annem beni bekliyordur, ben gideyim."ve ordan uzaklaştım. Mirza da ters ters adama bakacağına olaya el atsa ne güzel olurdu ama. Kendi işimi kendim hallettim neyseki.
Bir lavaboya gideyim dedim, başıma gelenlere bak. Al birini vur ötekini.

   Mutfağa doğru gideceğim sırada abimde yan odadan geldi. Mutfağa gidecek o da herhalde.

    "Ne yapıyorsun kız. Bu kılıkla ortalıkta çok dolanma."

    "Niyeymiş o?"

    "Sen dediğimi yap, gerisine karışma." çok ciddi konuştu.

    "İyi, tamam ya." dedim ve trip time on. Mutfağa geçip sandelyeye oturup iki elimi çenemde birleştirdim. Arkamdan abimde mutfağa girdi. Bende hemen yüzümü başka yöne çevirdim. Trip atıyordum sonuçta. Yanıma gelecek diye düşünürken hiç oralı bile olmadı, direk annemin yanına geçti.

   "Ee Zişan kızım, söyle bakalım işte yoruluyor musun?" konuşan Saliha Teyzeydi, ben onu tamamen unutmuşum ya.

   "Yani, bazen çok yorulduğum oluyor ama genel olarak ben çalışmayı çok seviyorum."

   "MaşaAllah kızım, senin yaşındakiler gezer tozar ama sen çalışıyorsun, aferin Vallah." bu beni mutlu etmişti.

   "Teşekkür ederim Saliha Teyze." Saliha teyze çok iyi biri. Biz böyle sohbete dalmışken abimde mutfak kapısına yöneldi. Yanımdan geçtiği sırada bana bakacağını anladım ve hemen Saliha Teyzeye çevirdim yüzümü.

   Bir saatin sonunda misafirleri uğurlayıp, ortalığı topladık. Şimdi de bulaşıkları makineye dizdim ve bir an önce üstümdeki elbiseden kurtulmak için odama çıkıyorum, anneme direk yatacağımı, aşağı inmeyeceğimi söyledim.

   Şuan odamda pijama takımımla, yatağımda uyku pozisyonuna geçmiş bulunmaktayım. Ve güzel bir uyku....

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

   Arkadaşlar aslında bölüm atmayacaktım ama benim meraklı cadımın doğum gününe özel yazdım, bu bölümü RandomUstas sana hediye ediyorum. Evet bölüm biraz kısa oldu ama bir sonraki bölümde telafi edeceğim. Kendinize iyi bakın. Yıldızı parlatmayı unutmayın, özellikle siz hayalet okuyucular....

              ......❤.....Selam ve dua ile Allah'a emanet olun.....❤.....