ვერავინ ვერ იტანს როდესაც მის ხელში ამოცანა თვითონ კი ამას ვერ ხსნის
მეც სწორედ ახლა იმავე სიტუაციაში ვარ, ასეტი ამოცანა ჩემს ცხოვრებაში არ მომხდარა
ამოუხსნელზე მეტად, საშიში და შემაძრწუნებელია
ფეის თვალს არ ვაშორებდი და ასევე იმ ყველაფრის გააზრებას ვიწყებდი თუ რა მოხვდა
მასთან მივედი და მთელი ძალით გულში ჩავიკარი, მისი სურნელი ხარბად ჩავისუნთქე და დავრწმუნდი რომ ის იყო
- ლიამ
მისი ხმა რომელიც ასეთი ნაზი, ახლა ანგელოზის ხმას გავს, მისი შეხება, ახლა უფრო მოქმედებს ჩემზე ვიდრე ოდესმე
- ფეი
მას მივშორდი და მის ყელს დავაკვირდი, ვხედავდი სიწითლეს რომელიც ჩემი ხელის ნიშანად იყო
- ლიამ რა ხდება? რატომ ხარ ასეთი განერვიულებული?
მეთქვა მისთვის მომხდარზე? მეთქვა მისთვის რომ ეს ნიშანი ჩემი ბრალია
უკვე საკმარისი სიმამაცე გამოვაჩინე როდესაც ჰარის ჩემი საქციელი დავუმალე, ამას ფეის არ გავუკეთებ
- შენს ორეული შევხდი ისევ, აქ და მე მისი...
- მოკვლა ცადე
ჩემი სიტყვა დაასრულა და ხელი ყელზე მოიჭირა, დავინახე როგორ ცდილობდა სიტუაციის მიუხედავად არ ეტირა და გრძნობებს არ აყოლოდა
ფეი p.o.v
ახლა უკვე შეძრწუნებული ვიყავი ყველაფრით, უამრავი კითხვა მიტრიალებდა თავში
- შეგიძლია ოთახში შემიყვანო
ვცდილობდი ხმაში ის შიში არ შეემჩნია რომელიც მან ახლახანს გამოიწვია
ის ადამიანის მოკვლას აპირებდა, მაგრამ ის ადამიანიც არ იყო, უკვე საკმაოდ ავირიე
ხელში ამიყვანა და ნელი მოძრაობით ოთახში შესულს საწოლზე დამაწვინა
YOU ARE READING
Another me
Aksiდრამის გაკვეთილზე ვაპირებდი შესვლას და უცებ ის გოგო გამახსენდა, წინ რომ შემეჩეხა, ზუსტად ჩემნაირ მწვანე სვიტერში გამოწყობილი. აი, თურმე ვისში შევეშალე მისის უოტს. მწვანესვიტერიანი მანაც დაინახა და მე ვეგონე... ეს ძალიან მარტივი ახსნა იყო, არა?
