Ik in Twilight 3

Memories

Nadia p.o.v.

 Ik zit op bed. Starend vooruit. Moe. Ik ben geschrokken van Emmets boze stem. Nu pas. Een half uur later of zo. Ik moet hier weg. Ik begin me claustrophobisch te voelen. Ik loop naar beneden. Proberen niemand iets te laten merken.
'Ik ga even naar buiten.' zeg ik en ik loop snel naar de fietsen toe. Ik pak Jaspers fiets en fiets de berg op. Weg van het huis. Zodra ik het huis niet meer zie voel ik me vrij. Ik ga zo hard fietsen als ik kan. Zo snel de berg op als ik kan. Staand. Niet moe wordend. Dan ben ik boven. Ik sheesh door de berg op. Als ik op de punt kom rem ik snel en val bijna. Ik stap van de fiets af en zet hem op de standaard. Dan loop ik naar de grote rots en klim erop. Ik heb hier een prachtig uitzicht. Over de bossen en over het meer.

Met een zucht ga ik liggen. De pijn in mijn schouder komt weer. Nu zo snel dat ik een kleine gil niet kan onderdrukken. Dat ik ook het laatste wat ik voel.

'Do....do you want to dance with me Angela?' vraagt Ben. Angela knikt.

'Have fun.' fluister ik. Angela knikt en dan gaan ze dansen. Nadat ik me verveel pak ik me mobiel en begin spelletjes te spelen.

'Hee.' hoor ik opeens achter me. De stem zorgt ervoor dat een rilling door me heen schiet. Ik had die eerder gehoord. Ik draai om en kijk Seth aan. Booboo.

'Hee Seth.'

'You know my name?' vraagt hij verbaasd.

'Well.....yeah if you are Seth I know youre name.' zeg ik. Seth glimlacht.

'Yeah I am Seth. You are Nadia right. Bella's younger sister.'

'Yep.' zeg ik met een ploppende 'p'.

'So why don't you dance?' vraagt hij.

'I can't dance. And there are no nice boys here that want to danc with me.' zeg ik.

'Wel I want to dance with you. But I don't know if you think that I am a nice boy.' zegt hij verlegen.

'Yes you are a nice boy.'

'Then will you do me the honor to dance with me?' vraagt hij me. De muziek veranderd in een langzaam nummer. Ik kijk naar Alice die naast Edward staat.

'Sure.' zeg ik.

Seth pakt me hand en er gaat een tinteling door me heen als hij me de dansvloer op trekt. Ik sla me armen om zijn nek. Hij legt zijn handen op mijn heupen en ze voelen perfect daar. We dansen op de muziek en op de helft ongeveer leg ik mijn hoofd op zijn borstkas. Ik hoor zijn hart in me oor kloppen. We dansen tot het nummer is afgelopen.

Ik open me ogen geschokt. Dat heb ik nog nooit met Seth gedaan. Hoe kan het dat dit gebeurde. Ik snap het niet.  Wat is dit.
Ik kijk om me heen en zie dan pas dat ik in mijn kamer lig. Mijn kamer.... Ik probeer rechtop te zitten maar dat lukt niet door de pijn in mijn schouder. Verbluft blijf ik even liggen.
Dan word alles weer zwart.

'En?' vroeg ik hem. Hij schudde en zuchte en liep toen naar voren. Bella liep met ons mee en gelijk liepen Emmet en Jacob mee.
Het was net alsof je op een paard zat alleen was Seth veel hariger.
'Immortality souts you.' Zegt Aro tegen Bella. 'Did you like my present?' vroeg hij.
Bella glimlacht. 'Yes it is beautiful.'
Dan kijkt Aro naar mij. Ik kijk terug in zijn rode melkachtige ogen.
'You're not from here.' zegt hij. Ik knik.
'Then were are you from?' vroeg hij.
'Still. Earth.' zeg ik. 'I am not an alien. Just Europe.' Aro knikt.
'Italy?' vroeg hij.
'No. But close enof..' zeg ik. Aro glimlacht.
'I like you're humor.' zegt hij.
'I try.' zeg ik. Hij lacht.
'What would you say about Renesmee.' zegt Aro serieus.
'What do you want to know?' vroeg ik.
'Do you think she is dangerous..'
'No. She is in control of herself. More then a newborn vampire.' zeg ik. Ik wist dat hij dorst wou zeggen. Aro lijkt verbaasd.
'Will the humans see she is different.'
'Humans don't know about you. Renesmee will be even better and easier fit in there world. She is just a beautiful human to them. They won't even think she is unhumanbeautiful.'
'You believe what you're saying?' vroeg Caius.
'Yes. I believe that Renesmee will not slip like the Cullens call it. Because.....' Hoe moet ik het uitleggen in het Engels. 'She probely will not be close to humans to till she is older.' 
'And what if she wants to hunt humans?' vroeg Aro.
'Why would it be bad if she wants to hunt humans in you're mind. Why would it be forbidden for her when you and everbody that stand there and on our side hunt a human like every week. Why can't she?'
Aro knikt. Dan kijkt hij naar Renesmee die mij met grote ogen aankijkt.
'Hello Renesmee.' zegt hij.
'Hello Aro.' zegt ze terug. Aro's ogen worden groot.
"What...' gromt Caius weer.
'She is really half human.'
'Thats unpossible.'
Ik wil hem zo graag een stomp verkopen.

Wat is dit. Wanneer is dit. Ik voel mezelf liggen. In bed. Ik kan mijn ogen niet openen. Er komt iemand binnen. Ik kan niet anders dan nog erger in paniek raken. Ik kan me niet bewegen. Wie is komt er binnen? Wat wil hij/zij van mij. Dan voel ik een hand op mijn voorhoofd. Ik laat een gil maar er komt niks uit mijn mond.
'St.... Nadia het is al goed. Ik ben het maar.' Edward. Hij is hier. Ik probeer mezelf te relaxen.

*
Als ik me ogen open doe ben ik in een kamer. Een blauwe kamer. Ik kijk opzij. Als ik weer naar voren kijk zie ik een laptop. Het speelt iets af. Op het beeld verschijnt Bella en dan Edward. Edward heeft iets in zijn handen. Een kleine baby..... 'Renesmee.' fluistert hij. 'She is beautifull.' fluistert Bella. Dan word het beeld wazig. Opeens zie ik jacob die tegen een boom aan word gegooit. Ik snap het niet. Me ogen vallen dicht en ik voel mezelf de laptop weg duwen.

*
Een pijnsteek gaat door mijn schouder en ik open me ogen verschrikt. Ik wil rechtop zitten maar iets houd me tegen. Het beeld voor mijn ogen word duidelijk en ik staar recht in het bezorgde gezicht van Edward.
'Hoi.' mompel ik.
Hij zucht opgelucht.
'We moeten Carlisle laten kijken naar je schouder.'
'Nee.' roep ik verschikt uit. Edward kijkt me argwanend aan. 'Er is niks mis met me schouder... alleen een beetje spierpijn.'
'Dat geloof ik niet.' zegt Edward. Hij laat me los en ik probeer rechtop te zitten. De pijn in mijn schouder negerend. 'Zie.' mompel ik met een glimlach dat waarschijnlijk een grijns is geworden door de pijn.
'Mij hou je niet voor de gek.' In een seconde ben ik ergens anders. Als ik goed rond kan kijken zie ik dat ik in Carlisle's werkkamer ben. Ik lig op zijn werkstoel. Hij kijkt mij verbaasd aan en legt dan zijn boek neer. Edward staat ook voor me met een grijns op zijn gezicht. Ik zucht.
'Wat is er aan de hand?' vroeg Carlisle.
'Nadia heeft heel erg last van haar schouder en om één of andere reden wil ze niet naar jou toe.' zegt Edward en dan loopt hij weg.
Carlisle knikt.
'Waarom kom je niet zelf naar me toe?' vraagt Carlisle. Ik kan de pijn in zijn stem horen. Ik zucht en kijk naar beneden.
'Ik moet altijd een week wachten voordat ik naar de dokter ga. Het kan een eensdags ding zijn.' leg ik Carlisle uit. Hij zucht.
'Laat me er gewoon maar naar kijken.'
Ik zucht. Carlisle helpt me rechtop te gaan zitten. Als ik mijn arm omhoog doet gaat er een pijnscheut doorheen. Ik hap naar adem. 'Rustig maar.' Carlisle helpt me dan zo voorzichtig mijn shirt uit te doen dat het verder geen pijn doet. Zodra hij naar mijn schouder kijkt hapt hij naar adem.

'Nadia ga op je buik liggen.''  Snel doe ik wat hij zegt en en seconde later voel ik zijn handen op mijn pijnlijke schouder. Zijn handen zijn koud en het is heel fijn. het demt de pijn.
'Je hebt ............' zegt Carlisle dan langzaam.'Wat?  vraag ik verward.
'Uh... Ik kan het niet goed uitleggen. Ik ga je in ieder geval antibiotica geven.' zegt Carlisle.
Dan loopt hij weg. Even later komt hij terug en ik voel iets prikken op mijn rug.
'Ik ga alvast wat antibiotica in de wond spuiten. Dit doet veel pijn.' Dan houd Carlisle me een bitje voor waar ik in moet bijten. Ik bijt erin en dan komen er pijnscheuten, erger dan ooit, op de plek. Ik gil het uit. Na een paar minuten verstomd de pijn. Ik spug het bitje uit een kijk Carlisle chagerijnig aan.
'Ik weet het.' mompelt hij. dan helpt hij me rechtop zitten en begint het te verbinden. Daarna moet ik een los bloesje van hem aandoen waarbij me arm niet al te veel hoeft te bewegen.
'Gaat het weer?' vraagt Carlisle bezorgd. Ik knik. Dan komt Seth binnen rennen.
'Wat is er aan de hand?' vroeg hij.
'Seth ik moet je een injectie geven. Anders kun je ook besmet raken.' zegt Carlisle. Seth kijkt verward heen en weer. Ik kijk naar beneden. Was het zo erg.
'Het komt wel goed.' zegt Carlisle tewijl hij mijn hoofd weer omhoog duwt. 'Ik moet je gewoon een antibiotica toedienen voor een bepaalde tijd.'
Ik knik langzaam. Seth tilt me op en draagt me weer weg.
'Rust maar uit.' fluistert hij.
Dan word ik neergelegd op iets zachts. Mijn ogen vallen dicht terwijl de pijn in mijn schouder helemaal verdwijnt.

_______________

Dit is lang geleden. Het is vakantie. Ik heb tijd. Ik heb een laptop. Ik ga proberen heel veel up te daten.
Laat me weten wat je vind Please.