အပိုင်း-၄ (Unicode)

454 31 2
                                    

လေပြေလေသွေးရိုက်ခတ်မှုနဲ့အတူ တရုတ်စံကားပွင့်လေးများသည် ဟိုတစ်ပွင့်ဒီတစ်ပွင့်နှင့် လေယူရာယိမ်းသည့်အတိုင်းပြန့်ကျဲနေတော့သည်။

"အဆင့်သင့်ဖြစ်ပါပြီ ဆရာ"

မနက်၈နာရီထိုးသည်နှင့် အချိန်တိကျစွာရောက်ရှိလာတဲ့ သူ၏အတွင်းရေးမှူးဖြစ်သော စွမ်းဆောင်ရဲ့စကားကို သူခေါင်းငြိမ့်အသိမှတ်ပြုလိုက်သည်...

မနေ့ကဆေးအရှိန်ကြောင့် နေကောင်းစပြုလာပြီမို့ ဒီနေ့တော့အလုပ်ကိုသူသွားမှဖြစ်မည်။အရေးပေါ်အစည်းဝေးတစ်ခုကြောင့်လည်း သူမသွားမဖြစ်သွားရခြင်းလည်းဖြစ်သည်။

"စာရွက်စာတမ်းတွေကို fileနဲ့သေချာလေးစုစည်းထားပြီးပြီလား"

"ဟုတ်ကဲ့!! ဆရာ အကုန်အဆင်သင့်ဖြစ်နေပါပြီ"

နက်ကတိုင်ခဲရောင်လေးတစ်ခုကိုယူပြီး လည်ပင်းမှာချည်နှောင်ပြီးတာနဲ့ သူဝတ်ဆင်နေတဲ့ဝတ်စုံဟာ အကုန်ပြည့်စုံသွားပြီ...

"ဒီနေ့အဖို့ မင်းမလိုက်နဲ့တော့ ဟိုကောင်လေးလာရင်လိုအပ်တာတွေ စီစဥ်ပေးလိုက်ပါ"

"ဟုတ်ကဲ့ဆရာ ဒါပေမဲ့ ကားမောင်းဖို့က"

"ရတယ် နေကောင်းနေပြီပဲ ကိုယ့်ဘာသာမောင်းသွားနိုင်တယ် စိတ်ချမယ်နော် စွမ်းဆောင်"

ဆရာရဲ့စိတ်ချမယ်နော် ဆိုတဲ့စကားက အကိုလေးလာရင် လိုအပ်တာမှန်သမျှ ဖြည့်ဆည်းခိုင်းခြင်းဖြစ်သည်။

မင်းသန့်ကျော်ဇင်ဆိုတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်သည် ချောမောသည် တည်ငြိမ်သည် နောက်ပြီး အရာရာကိုအကောင်းမြင်စိတ်ရှိသည် ဘယ်အရာကိုမှခပ်ပေါ့ပေါ့မထားဘဲ လေးလေးနက်နက်တွေးတောဆင်ခြင်သည် ဘယ်သူ့ကိုမှလည်းအရောမဝင်သလို ဘယ်သူနဲ့မှလည်းပတ်သတ်ခြင်းမရှိသူလည်းဖြစ်သည်။ဒီလိုထင်မြင်ယူဆချက်တွေအကုန်လုံးက ဆရာ့ကိုတွေ့မြင်ဖူးတဲ့သူတိုင်းက မှတ်ချက်ပေးထားခြင်းဟုဆိုနိုင်သည်။ ဒါပေမဲ့ လူတွေမမြင်နိုင်တဲ့ ဆရာ့ရဲ့တစ်ဘက်ခြမ်းကိုတော့ သူကလွဲပြီးဘယ်သူမှမသိနိုင်ပါ~~

ဆရာ့ရဲ့ကားလေးခြံဝန်းထဲက ထွက်သွားပြီဆိုမှ အကိုလေးစီစဥ်ခိုင်းထားခဲ့တဲ့ ပစ္စည်းတွေကိုသေချာအောင်ပြန်စီစစ်နေလိုက်တော့သည်။

If only I had loved U(ငါသာမင်းကိုချစ်ခဲ့လျှင်) (Own Creation)Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ