မုန့်ထုပ်နှစ်ထုပ်ကိုဆွဲပြီး မြတ်ခအခန်းဆီကို စွမ်းဆောင်မသွားချင်ပဲသွားနေရသည်။မနက်ကတည်းက အစည်းအဝေးမှာ မြေယာကိစ္စအငြင်းပွားခဲ့ကြတာကြောင့် မြတ်ခနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်ပြီး စကားပြောချင်စိတ်က ဇီးရိုးရာခိုင်နှုန်းထိ ထိုးဆင်းနေသည်။ မြတ်ခအခန်းရှေ့ရောက်ပြန်တော့လည်း အတွင်းရေးမှူးကမရှိတာကြောင့် ကိုယ့်ဘာသာပဲ အခန်းတံခါးကိုခေါက်လိုက်ရသည်။
ဒေါက်!! ဒေါက်!! ဒေါက်!!
"ဝင်ခဲ့ပါ"
အခန်းတံခါးကိုသုံးချက်ခေါက်လိုက်တော့ အခန်းထဲကဝင်ခဲ့ပါဆိုတဲ့အသံကြောင့် စွမ်းဆောင် အခန်းထဲကိုဝင်သွားလိုက်သည်။
"အိုက်ယား!! ဘာကိစ္စကြောင့် ရောက်လာပါလဲ အမောင်စွမ်းဆောင်"
"မင်းနဲ့နောက်ပြောင်နေရလောက်အောင်ကို ငါ့မှာအချိန်မရှိဘူး ရော့!! မင်းအတွက်ပို့ခိုင်းလိုက်တာ"
သူ့ကိုမြင်တာနဲ့ ထိုင်နေရာကနေ မြတ်ခအပြေးလေး စွမ်းဆောင်နားကို တိုးကပ်လာခဲ့သည်။စနောက်တဲ့လေသံနဲ့ စကားစပြောလာခဲ့ပေမဲ့လည်း သူ့ဘက်ကပြောချင်စိတ်မရှိတာကြောင့် လေသံမာမာနဲ့ပဲ ပြောဆိုလိုက်မိသည်။
"ငါ့အတွက်ပို့ခိုင်းလိုက်တာ ဘယ်သူကလဲ"
"သိစရာမလိုဘူး စားစရာရှိတာသာ စားစမ်းပါကွာ"
ဆရာ့အခန်းထဲ ပြန်သွားရင်လည်း အကိုလေးကရှိနေသေးတာကြောင့် သူမပြန်ချင်သေး။အဲ့တော့ မြတ်ခအခန်းမှာပဲ ခဏလောက်ထိုင်နေဦးမည်။
"အိုက်ယား!! ငါ့အခန်းထဲမှာ ထိုင်လို့ပါလား စွမ်း!!"
"ငါ့နာမည်က စွမ်းဆောင်!! စွမ်းမဟုတ်ဘူး ပြန်ပြောင်းခေါ်"
"ဘာလို့လဲ ငါတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ဆက်ဆံရေးက အရင်လိုပြန်မဖြစ်နိုင်တော့ဘူးလား စွမ်း!!"
"ပြီးသွားခဲ့ပြီ မြတ်ခ"
စွမ်းဆောင်၏စကားကြောင့် မြတ်ခစိတ်မကောင်းဖြစ်သွားရသည်။ဘယ်အရာတွေကများ မှားယွင်းခဲ့လို့ စွမ်းကသူ့ကို အခုလိုပစ်ပစ်ကာကာ ဖြစ်နေရလည်းသူတကယ်သိချင်မိသည်။
YOU ARE READING
If only I had loved U(ငါသာမင်းကိုချစ်ခဲ့လျှင်) (Own Creation)
Romanceလွတ်လပ်စွာချစ်ခွင့်ပေးဖို့အတွက် ခင်ဗျားနှလုံးသားကလည်း ဖွင့်ဖို့လိုအပ်တယ်....
