Marvel ile hayal et! [Ara Verildi]

7

Lütfen tüm bölümü şarkı ile okuyun💞

*I just wanna dance with you*

Partilerden nefret ediyordun! Hele ki lise 3'e giderken neden ders çalışmak yerine bir parti verir ki bir insan diye düşündün.

Gereksiz gürültü, birbirni yiyen çiftler mideni bulandırıyordu. Ama burda olmanın sebebi vardı. Peter için burdaydın. Ona nerdeyse 2 yıldır aşıktın ama cesaretin olmadığı için hiç bir zaman açılamamıştın.

Gözlerin etrafda onu araken sıkıntıyla ofladın. 'Ne zaman gelecek bu çocuk!' diye geçirdin içinden. Omzuna birinin dokunmasıyla gözlerini devirdin. Bu gün seninle dans etmek isteyen 3.kişiydi ki ilk ikisi Flashdı. Onu ısrarla redettmene rağman hala ısarar ediyordu. Arkana dönerken konuştun

"Benden ne istiyorsun " karşında gördüğün Peter ile dona kaldın.
Heycandan konuşamazken Peter gülümsedi ve sana elini uzattı.

"Sadece seninle dans etmek istiyorum"

~~~~~

"TANRIM! Y/N BENİ DİNLİYOR MUSUN!"

Arkadaşının bağırmasıyla kendine geldin.
"Ah. Üzgünüm biraz dalmışım."
Rachel gözlerini devirdi "Ayrılalı neredeyse 1 ay oldu! Ve sen hala onu düşünüyorsun dimi! "

Duyamamış gibi yaptın. 2 buçuk yıldır birlikteydiniz ve gittiğin üniversitedeki bir çocuğun seni sarhoşken öpesiyle sen daha açıklama yapamadan Peter gittmişti. Onadan sonrada bir daha onunla konuşamamıştın. Seni her gördüğünde kaçıyordu çünkü!

"Y/n mutluluk bir kelebektir. Onu yakalaman gerekir" diyen arkadaşına gözlerini devirdin. Sana ilişki tavsiyesi vermesinden yorulmuştun.

"Ee? Geliyor musun?" Dedi Rachel konuyu değiştirerek. Kaşlarını çattın. "Nereye?"
"Gerçekten beni dinlemiyordun dimi?" sesinde alındığını anlayabiliyordun.

"Üzgünüm."Gerçektende öyleydin.
" Diyorum ki bu akşamki liseliler partisine geliyor musun? " Yüzünü buruşturdun."Hayır!"
Rachel kafana hafifçe vurdu.

"Evet geliyorsun!" itiraz demek anlamsızdı çünkü Rachel senin ölünü götürürdü yibe götürürdü.
Kafanı salladın "Tamam, tamam geliyorum." Demenle Rachel sıkıca sana sarıldı.

~~~~

Akşama doğru televizyondan en sevdiğin diziyi izlerken telefonuna mesaj geldi.

Rachel : Umarım hazırlanmaya başlamışsındır

Sen: Tanrım! Tamam başlıyorum!

Rachel : 😘

Gözlerini devirirken gülümsedin.
Ayağa kalktın ve odana giyinmeye gittin. Hafif bir makyaj ve düz dizlerine gelen bir sade bir elbise giyindin. Evin kapısını kitleyip ailenin senin için aldığı arabaya bidin ve Rachel'in attığı konuma doğru yola koyuldun.

~~~~~

Konuma vardığında derin bir nefes aldın ve çantandan el aynasını alıp kendine baktın. 'Acaba Peter gelir mi?' diye mırıldandın ve arabadan indin.

Rüzgar esmesiyle gökyüzünden birkaç yağmur damlası düştü yüzüne. 'Gerçekten elbise giyece günü mü buldum?!' diye söylendin ve hızlı adımlarla partinin olduğu mekana girdin.

İçeriye girdiğinde etrafta tanıdık yüzler görmenle yüzünü burşturdun. Sanki liseden beri kimse değişmemişti.

Telefonunu çıkarıp Racheli aradın. Ve açar açmaz konuşmaya başladın.
"Hey! Nerdesin?" dedin etrafına bakarak. "Sana el sallıyorum." Diyen Racheli aradı gözlerin ve en sonunda buldun.

Ona doğru yürürken etrafta içicek dağıtan garsondan bir bira aldın ve Rachel ile oturan eski okul arkadaşlarının yanına oturdun.

~~~
Yarım saat sonra can sıkıntısıdan ölüyordun. Muhabbet seni hiç sarmamıştı ve Peterı görmemen sinirini bozmuştu.

"Sizin Peterla ayrıldığınızı duydum y/n" Peter ismini duymanla Liz'e döndün
"Efendim? Anlamadım." dedin soğuk bir şekilde. Peter ile sen çıkmaya başladıktan 2 hafta sonra Peter'a ondan hoşladığını söylemiş ve senden ayrılırsa beraber olabileceklerini dile getirmişti. O günden sonra Liz'den nefret ediyorudun.

Rachel gerginlikle yerinde kıpırdadı." Biliyor musun Liz bunları konuşmaya gelmedik! Eğlenmeye geldik!" dedi
Liz sırıtırken sen öfkeni belli etmemeye çalışıyordun ama işe yaramıyordu.

Ve o an Lizin arkasında Peter'ı gördün, sinirin adeta uçup gitmişti. Peter ile göz göze geldiniz ve Peter bir an dona kaldı daha sonra hızlı adımlarla mekanın arka kapısına yöneldi.

"Be-Benim gitmem gerek" dedin kekeleyerek. Heycandan miden bulanıyordu ve hızlı olmazsan onunla konuşma şansını kaybedecektin. Bunu göze alamayarak hızlandın.

Arka kapıdan çıkar çıkmaz şiddetli yağmur bütün bedenini sararken hızla Peter'a doğru koştun ve kolunu tuttun. Peter sana hemen dönmedi.

"Peter" dedin. Sesinde acı vardı.
"lütfen konuşalım"

Peter'ın bağırmasıyla yerinden sıçradın" Lanet olsun! Neyi konuşacağız y/n! Beni nasıl aldattığını mı? Yoksa o ya da o çocuğun benden daha iyi öpüştügünü mü?! " ağlamamak için dudagını ısırdın. Sana bağırıken konuşman zordu.
" Sadece sana taksi çağıracağım. Eve git y/n"

"Pislik olma! Ve bana taksi çağırma!" dedin sinirle ve derin bir nefes alarak konuşmaya devam ettin

" Beni istiyorsan dinlersin" sesin titrerken konuşmaktan nefret ediyordun.

Peter duraksadı. Bu soruyu beklemediği belliydi. Soruyu tekrarladın

"Beni istiyor musun? Yoksa istemiyor musun?" Peter şaşırmıştı çünkü bunun cevabını biliyordu ama gururuna yediremiyordu bu yüzden hızla arkasına döndü ve yürümeye devam etti. Hızla koluna yapıştın.

"Benden ne istiyorsun" dedi sesinde bu sefer üzün vardı. Peter kendi de biliyordu senin onu aldatmadığını ama gözlerinin o sahne gelirken konuşması zordu. Kalbi acıyordu. Sadece biraz daha zamana ihtiyaçı vardı

Yüzünde geçmişten gelen bir tebessüm vardı "Sadece seninle dans etmek istiyorum" Peter'ın o günü hatırladı. Sana sevgisini verdiği günü. Yağmurun altında ıslanırken seni beliden tutarak kendine çekti. Kollarını boynuna dolarken göz yaşların yağmura karışmıştı. Kafanı ona yasladın ve yavaş yavaş salınarak dans ettiniz. Kafanı kaldırıp ona baktın. Alnını sana yasladı ve gözlerini kapattı, sende gözlerini kapttın. 'kelebeği yakaladım' Diye düşünürken gülümsedin.

~~~~~~~~~~

Yanlışım varsa şimdiden özür dilerim.

Bu bölüm en sevdiğim bölüm oldu :')

Umarım sizde seversiniz

Yorum ve oy vermeyi unutmayın

Sizleri seviyorum 🥺💞