Bölüm 2: Çaresizlik

289 28 10
                                    

BİR HAFTA SONRA.

Sevgili Sim,

Seni bekletmemek için mektubun elime ulaştığı an yazmaya başladım ve emin ol en kısa zamanda mektubumu sana ulaştıracağım.

Öncelikle başımı şişirmedin. Üç yıl önce sen benim lise son sınıf sızlanmalarımı nasıl çektiysen ben de seninkileri çekeceğim. Endişelerini anlayabiliyorum ama senin de tahmin ettiğin gibi sana bu konuda bir şey söyleyip kararını etkilemek istemiyorum. Bu sefer olmaz.

Evet, seni biliyorum ama kendini en çok sen bilebilirsin. Önünde uzun haftalar, aylar var. Önce kalbinin sonra da mantığının sesini dinle. Sana güveniyor ve en doğru kararı alacağına inanıyorum Sim.

İnsanlar kolay şekil değiştirir aslında. Karşısındakini görür, dışına bakar ve bir fikir sahibi olur hemen. Sahtelik bu yüzden elmas diye taşınıyor, çok doğru. Sen ve ben anonim olarak yazıyoruz birbirimize ki en büyük samimiyeti sağlayabilelim. Ben şimdi senin adını, kim olduğunu bilsem aynı davranabilir miydim acaba? Peki ya sen davranabilir miydin?

Benim hayatım değişti galiba. Kardeşim doğdu ama çok küçük. Fazla küçük. Yedi aylık doğdu. Doktorlar bunun tehlikeli olduğunu söylüyorlar. Çaresiz hissediyorum Sim. Aynı hafta içinde hem bir kardeşim oldu hem de onu kaybetme olasılığım doğdu onunla beraber.

Adı Araz.
Anlamı mutluluk.

Umarım bize mutluluk getirir.
Getirir mi sence?

Sevgilerle,
Mektup arkadaşın N.

📮

Araz yaşayacak mı sizce?

Oy verir ve yorum yaparsanız sevinirim.

Umarım beğenmişsinizdir ve umarım beğenmeye devam edersiniz :')

Satırlarımız Geçmişe İlikliHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin