Aranel Aldarion

Bölüm 6 - Tanrıça'nın Tohumu

Bölüm Şarkısı / Lana Del Rey-Gods And Monsters

Neden gülümsemeyi kestiğini anlamamıştım. Kafamı onun çevirdiği yere çevirdiğimde nedenini anlamıştım. Aslında GÖRMÜŞTÜM. Karşıdan aranel halkına benzeyen ama daha vahşi olan yaratıklar geliyordu. Vahşi diyorum çünkü biz aranel halkı kendimize bakarız. Ama onlar... Saçları darmadağındı. Dişleri sivri sayılırdı. ( Bizimkinden daha sivriydi ama bir köpek balığının dişleri gibi de değildi.) Her suya batıp çıktıklarında yüzlerindeki o pis gülümseme silinmiyordu. Bir süre sonra yanımıza geldiler. Ve içlerinden liderleri olduğunu tahmin ettiğim birisi konuşmaya başladı "Vay, vay, vay. Burada kimler varmış. Enialis kendisine yeni bir oyuncak bulmuş." dedi ve iğrenç bir kahkaha koyuverdi. Hemen arkasından diğerleri de gülmeye başladılar. Sinirlenmiştim. Hemde çok. "Ben oyuncak değilim !" diye tısladım dişlerimin arasından. Kahkahalar hala kesilmemişti. "Oh canım, sen öyle olmadığını zannediyorsun ama Enialis'in oyuncağısın." dedi. Enialis'e döndüm. O da sinirliydi ve kendisini zor tutuyordu. "Kim bunlar ?" diye sordum. "Marco. Dhaerow ırkında başkomutandır." dedi. Başkomutan olup olmaması umrumda değildi. "Bana canım deme !" diye bağırdım. "Peki oyuncak." diyip kahkahayı basınca artık daha fazla dayanamadım ve içgüdüsel olarak sağ elimdeki serçe parmağımı avucumun iç kısmına koydum, üzerine de aynı elimin başparmağı ile bastırdım. Ve avucumun iç kısmı ona dönük olacak şekilde elimi döndürdüm. Daha sonra nasıl olduğunu anlayamadığım parlak kırmızı bir ışık kuyruğumun en uç kısmından gelerek avucumda toplandı ve ileriye doğru fırladı. Hareket Marco'yu hedef almıştı ama çevik bir hamleyle kaçtı. Olan arkasındaki askere olmuştu. Marco sinirle yüzünü bana döndü ve tısladı "Nesin sen ?". Gerçekten neyim ben ?

Ertesi Gün

Dünün şokunu hala atlatamamıştım. O ışık çıktıktan sonra saçlarım kahverengiye dönmüştü, kuyruğumun rengi siyahlaşmıştı ve gözlerimin rengi sürekli değişiyordu. Enialis'in sözleri kulaklarımda çınlıyordu " O bir tanrıçanın sembolüydü Mylia. Şuana kadar gelmiş geçmiş en güçlü tanrıçanın. Ve sende olan bu güç kimsede daha önce görülmemişti. Ben bu konuda daha fazla bilgi toplayana kadar lütfen evden dışarıya çıkma." demişti. ( Ev dediği anneannemin eviydi.). Evden ayrılmaymış. Sanki küçük bir çocuğum ben.

Enialis

Böyle birşey olması imkansızdı. Tanrı ve tanrıçaların insanlardan çocukları olduğunu duymuştu ama aranel halkından... Çok mantıksızdı. Ama bir bakıma mantıklıydı. Zaten insanlardan çocukları olan tanrılar onların inandığı tanrılar değildi. Lilith. En aç gözlü, kana susamış, zeka ve dillere destan güzelliğiyle insanları büyüleyen tanrıça. Acaba gerçekten olmuş olabilir miydi ? Freya ( Mylia'nın annesi) Lilith'in beden bulmuş hali olabilir miydi ? Eğer Freya Lilith'in beden bulmuş haliyse bu görevimin sebebini tam anlamıyla açıklardı.

Mylia

"Nerede kaldı bu ? " diye düşünürken Enialis geldi. Yüzü ifadesizdi. İlginç." Sana hem iyi haberlerim var hemde kötü. " diye söze başladı." Önce hangisini duymak istersin ? "." İyi olandan başla bakalım. " dedim ve anlatmaya başladı." Öncelikle sana biraz inançlarımızdan bahsetmek istiyorum. Biz insanlar gibi bazı tanrısal güçlerin varlığına inanırız. Bunlardan en önemli tanrıça da Lilith'dir. Akıl ve savaş tanrıçası da denilebilir. Fiziksel özelliği olarak dillere destan bir güzellikte olduğu anlatılır. Saçları kahverengi ve uzundur. Gözleri sürekli renk değiştirir. Teni bir süt kadar beyazdır. Üzerinde vahşi bir çekicilik vardır. Herneyse. Bir başka rivayete göreyse bu tanrıça her bin yılda bir başka bir varlığın bedenine bürünür ve dünyaya iner. Dünyaya o ırktan tek bir tohum bırakır ve gider. Bu tohum bir dizi görevle karşılaşır. Eğer o tohum görevleri başarıyla tamamlarsa tanrı/tanrıça olmaya hak  kazanır. " dedi ve durdu. Sessizce onu dinliyordum." Kötü haberi duymak ister misin ? " diye sordu. Hayır demek istiyordum ama konuşamıyordum sanki. Ne söyleyeceğini anlamıştım fakat duymak istemiyordum. Sessiz kaldığımı görünce " Sanırım şuan bir tanrıça adayıyla konuşuyorum. " dedi.