Epilogue

25.2K 274 54
                                    

Epilogue

Jennie's POV

That day became hours, days and weeks had passed but until now wala pa rin kaming balita tungkol kay Lisa and it makes me break into pieces. I miss her. I really miss my Manoban. I really do.

"Hindi ka na naman daw kumain ng tanghalian. May balak ka bang mamatay kasama ng kambal?" I heard Chaeng's voice and I didn't gave her a look or a glance.

"Alam mo namang hindi ka pwedeng malipasan ng gutom hindi ba. Maglilimang buwan na ang kambal hindi ka ba excited? You'll know the gender later."

I crack a fake smile in my lips after she said that. Yeah it's been two months since that day. The day Lisa become missing. We never know where she at. Simula ng araw na ding iyon hindi na ako masyadong naglalabas ng kwarto namin at ng mansion na ikinabahala ng mga kaibigan at ng mga magulang ko.

Ang hirap kayang mawalan ng taong mahal mo lalo na at hindi mo alam kung nasan siya.

Mamaya magpapacheck-up ako kasama sina ang buong tropa at si Lisa lang ang wala. The whole squad are so excited to know the genders too at alam ko ding ginagawa nila lahat ng mga makakaya nila para mapasaya ako but her presence is missing at pakiramdam ko hindi din ako buo.

Speaking of the whole squad. Halos araw araw ay hindi nauubusan o hindi nawawalan ng maiingay ang buong mansion kapag dumadalaw sila sa akin. They also reminding me to take care of our twins na hindi ko naman pinapabayaan kahit papano but today is different. I miss her again. Sinasabi nilang baka patay na ito dahil wala silang mahanap na evidence at katawan nito na hindi ko naman sinasang-ayunan.

Lisa is still alive and I can feel it. May nakita silang footage sa CCTV dati pero halatang naplano ang lahat dahil ang mga taong dumakip kay Lisa ay balot na balot at wala ding nakitang plate number ng sasakyan.

They also tried to find the van that they've used for kidnapping her pero parang bigla na lang itong naglaho na parang bula.

"Jennie. Nag-aalala na kami sayo. Hindi mo na inaalagaan ng maayos ang sarili mo. Tignan mo nga oh. Nangangayayat ka na. Ano na lang ang sasabihin ni Manoban sa amin kapag nahanap na natin siya."

I also knows that Chae and the squad are sad of what happened to her pero mas doble ang sakit na nararamdaman ko.

"Kakain ako mamaya don't worry. I need to think." Simpleng sagot ko sa kanya and look at the window na ang sinag ng araw ay tumatama sa loob ng kwarto.

"Jennie alam ko at ramdam kita sa pagkawala ni Lisa pero you have to be strong for your twins lalo na at apat na buwan na lang manganganak ka na."

"Please think about your twins. Nag-aalala din naman kami kay Lisa. Remember she doesn't want to see you like this. She don't want to see you hurting and crying right? So please Jennie kahit ang mga anak niyo na muna ang isipin mo."

I let a deep sighed first before answering her. "Gusto ko munang mapag-isa Chaeng. Please leave me alone."

"Okay. I'll leave you alone but you have to eat your lunch. It's already one in the afternoon. Ipapahatid ko dito yung pagkain mo. Maligo ka na din pagkatapos. Remember the check today hmmm. 2:30 Jennie and if you didn't go downstairs we will fetch you here."

Tumango lang ako bilang sagot sa kanya until I heard the door closed indicating that I was left alone here.

"Lisa. I need you honey. Where are you?" I whisper to the air. Makalipas nga ang ilang minuto ng may kumatok sa pintuan ulit.

"Ma'am pasok na po ako." Rinig kong saad ng isa sa mga kasambahay namin.

Yeah for almost two months they hired housemaids and security guards for the MANOBAN's QUARTER and as long as drivers.

Fuck Buddy (Jenlisa G!P)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon