ᴢᴀᴡɢʏɪ
ျပန့္က်ဲေနတဲ့ ေဆးေသတၱာပတ္ပတ္လည္က ပစၥည္းအခ်ိဳ႕နဲ႕အတူ ေရွာင္းက်န့္ တုတ္တုတ္မႈမလႈပ္ဘဲ ငုတ္တုတ္ထိုင္ေနခဲ့တာ ဝမ္ရိေပၚထြက္သြားၿပီးကတည္းက။
အခန္းက်ဥ္းေလးရဲ႕ ေလထုက ေအးစက္လာတယ္။
တစ္ေယာက္တည္းဆိုတဲ့အသိက ဆက္တိုက္ကို သိမ္ငယ္မႈေတြသာ ျဖစ္ေပၚလာေစတဲ့အထိ။
ရိေပၚသာ ျပန္ေရာက္မလာေတာ့ရင္ ဆိုတဲ့ သို႔ေလာသို႔ေလာ အေတြးတို႔ကလည္း ရင္ဘတ္တစ္ခုလုံးကို ဆြဲဆုပ္ထားသလို။
"ေကာ"
"ဟင္ ရိေပၚ!!"
ရင္းႏွီးေနတဲ့ အသံေလးေၾကာင့္သာ ေရွာင္းက်န့္ ျပန္ၿပီး အသက္ရႉေခ်ာင္ရတယ္။ ဝမ္ရိေပၚ ျပန္မလာေတာ့ဘူးလို႔ေတာင္ သူ ထင္ေနခဲ့တာ။
"မင္းျပန္လာေသးတာပဲ!! ေကာကိုထားခဲ့ၿပီထင္ေနတာ အီး"
အရွိန္နဲ႕ ရင္ခြင္ထဲပစ္ဝင္လာတဲ့ ေရွာင္းက်န့္ေၾကာင့္ ရိေပၚ ခႏၶာကိုယ္ေလး အနည္းငယ္ယိုင္က်သြားတယ္။
တစ္ဆက္တည္းမွာပဲ ရိေပၚက ခိုးၿပီးရယ္တယ္။
တကယ္ဆို သူျပန္ေရာက္ေနခဲ့တာ နာရီဝက္ေလာက္ ရွိၿပီ။
ပတ္ဝန္းက်င္ကို အာ႐ုံမရဘဲ ငိုမဲ့မဲ့ကေလး ငုတ္တုတ္ထိုင္မွိုင္ေနတဲ့ ေကာကိုနာရီဝက္လုံးလုံး သူအသံတိတ္ရပ္ၾကည့္ေနခဲ့တာ။
တစ္ေယာက္တည္း ေခါင္းႀကီးငုံ႕ၿပီး ငိုခ်င္ရဲ႕လက္တို႔ ျဖစ္ေနတဲ့ ေကာရဲ႕ပုံစံက တကယ္ကို ကေလးေပါက္စေလးအတိုင္း။
"ကြၽန္ေတာ္က ေကာကိုဘာလို႔ ထားသြားရမွာလဲ! ကြၽန္ေတာ္ ျပန္ေရာက္ေနတာကိုေတာင္ မသိဘဲနဲ႕မ်ား"
"အီး ဟီး! မသိဘူးေလ မင္းက မေျပာမဆိုနဲ႕ ထြက္ေျပးသြားၿပီးေတာ့!!"
ေခါင္းခ်င္းယွဥ္ရင္ ႏွစ္လက္မေလာက္ ပိုသာေနတဲ့ ေရွာင္းက်န့္အတြက္ ဝမ္ရိေပၚရဲ႕ ပခုံးထက္ ေမးေလးတင္ရင္းငိုဖို႔ ဒီအေနအထားက လုံးဝကို အံဝင္ဂြင္က်ပဲ။
အကၤ်ီတစ္ခုလုံး ေရွာင္းက်န့္ရဲ႕ မ်က္ရည္ေတြနဲ႕ စို႐ႊဲေနသည့္တိုင္ေအာင္ ရိေပၚ ဂ႐ုမထားနိုင္ေသးဘူး။
အားကိုးတႀကီး ဖက္တြယ္ထားတဲ့ ေက်ာျပင္ေလးကိုသာ အလိုက္သင့္ေလး ပြတ္သတ္ရင္း ေခ်ာ့ျမဴေပးေနရတယ္။
YOU ARE READING
ʟɪғᴇᴛɪᴍᴇ ᶜᵒᵐᵖˡᵉᵗᵉᵈ
Fanfiction"ေကာက ကြၽန္ေတာ့္ကို ကာကြယ္ေပးေလ ကြၽန္ေတာ္က ေကာကို တစ္ဘဝလုံးစာ ေစာင့္ေရွာက္ထားမယ္" "ကောက ကျွန်တော့်ကို ကာကွယ်ပေးလေ ကျွန်တော်က ကောကို တစ်ဘဝလုံးစာ စောင့်ရှောက်ထားမယ်" November 15th 2019 ❣ November 23rd 2020 ❣
