ᴢᴀᴡɢʏɪ
"ဒီတစ္ေခါက္ ပို႔ၿပီးရင္ေတာ့ နားလိုက္ေတာ့ ေရွာင္းက်န့္"
"ဟုတ္ အစ္ကိုပင္း"
ဆိုင္ကယ္ ေနာက္ခုံေပၚက Box ေလးထဲ ပီဇာဘူးေတြအစီအရီ ေနရာခ်ရင္း ေရွ႕သြားေလးႏွစ္ေခ်ာင္း ထင္းလာတဲ့အထိ ေရွာင္းက်န့္က လွမ္းၿပီးၿပဳံးျပတယ္။
ပီဇာဆိုင္စဖြင့္ကတည္းကဆို ေရွာင္းက်န့္ delivery အေနနဲ႕ အလုပ္ဝင္ခဲ့တာ ႏွစ္လေလာက္ေတာင္ရွိၿပီလား။
အစ္ကိုပင္းဆိုတာ ေရွာင္းက်န့္ အထက္တန္းေက်ာင္းမွာတည္းက စီနီယာ ဂ်ဴနီယာေတြ ျဖစ္ခဲ့တာေၾကာင့္ အလုပ္ရွင္နဲ႕ အလုပ္သမား ဆက္ဆံေရးလို ခပ္တန္းတန္းမဟုတ္ဘဲ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေလးပဲ။
_
21 ႏွစ္သားဘဝရဲ႕ ေနာက္ဆုံးရက္ေလးဆိုေပမယ့္ ေရွာင္းက်န့္အတြက္ေတာ့ ခါတိုင္းေန႕ေတြနဲ႕ ျခားနားမေနဘူး။
ေန႕စဥ္နဲ႕အမွ် တစ္လမ္းဝင္တစ္လမ္းထြက္ ပီဇာလိုက္ပို႔မယ္။
အခ်ိန္တိုင္းလိုလိုကို အၿပဳံးခ်ိဳခ်ိဳေလးေတြနဲ႕သာ ျဖတ္သန္းမယ္။
အထီးက်န္ေနတဲ့ ႏွလုံးသားငယ္ကိုေတာ့ ေရွာင္းက်န့္ အၿမဲတေစ လ်စ္လ်ဴရႈမိထားတုန္းပဲ။
တစ္ေယာက္တည္းေနသားက်ခဲ့တာလည္း ၾကာၿပီမလို႔ အေဖာ္ဆိုတာ သူ႕အတြက္ အထူးတလည္လိုအပ္မေနေတာ့တာ။
"ေကြ႕ရွန္းလမ္း ေကြ႕ရွန္းလမ္း... အာ ဒီဘက္လားမသိဘူး"
သိပ္မရင္းႏွီးေသးတဲ့ လမ္းေတြဆို ေရွာင္းက်န့္ Location map ရဲ႕အကူအညီယူရတယ္။ ဆိုင္ကယ္ေမာင္းကြၽမ္းက်င္ေနသူ မဟုတ္ျပန္ေတာ့ လက္တစ္ဖက္က လက္ကိုင္ကိုထိန္းၿပီး လက္တစ္ဖက္နဲ႕ ဖုန္းၾကည့္ဖို႔က သူ႕အတြက္အဆင္မေျပဘူး။
ဒါေၾကာင့္ ဆိုင္ကယ္ေလးကို လမ္းေဘးနား ကပ္ရပ္ရင္း လမ္းေၾကာင္းအခ်ိဳ႕ကို အလြတ္က်က္ေနမိတုန္း။
*ကြၽီ *ဒုန္း
"ဟယ္ တိုက္မိသြားတာလား"
"ၾကည့္ရတာေတာ့ နည္းနည္း ပြန္းပဲ့သြား႐ုံေလာက္ပါပဲ"
"ကားသမားကေတာ့ ေျပးသြားၿပီ"
"ေကာင္ေလးက ေတာ္ေတာ္ငယ္ဦးမယ္ထင္တယ္"
YOU ARE READING
ʟɪғᴇᴛɪᴍᴇ ᶜᵒᵐᵖˡᵉᵗᵉᵈ
Fanfiction"ေကာက ကြၽန္ေတာ့္ကို ကာကြယ္ေပးေလ ကြၽန္ေတာ္က ေကာကို တစ္ဘဝလုံးစာ ေစာင့္ေရွာက္ထားမယ္" "ကောက ကျွန်တော့်ကို ကာကွယ်ပေးလေ ကျွန်တော်က ကောကို တစ်ဘဝလုံးစာ စောင့်ရှောက်ထားမယ်" November 15th 2019 ❣ November 23rd 2020 ❣
