"Kusura bakma yav, seni de rahatsız ettim gece gece."
Gözlerini devirdi ve önden yürüyerek bana yol gösterdi.
"Seni ben çağırdım. Ayrıca orası illegal işler yapan bir otel, cidden Seul'ü hiç bilmiyorsun değil mi?"
Doğru diyordu, harbiden bilmiyordum. Bir keresinde onu takip ederken kaybolmuştum ve bir Allah'ın kulu da yol tarifi vermemişti amına koyayım.
Hava biraz serindi, ve üzerimde de sadece siyah bir sweat vardı. Dolayısıyla anlık gelen bir ürpertiyle titredim karşısındaki koltukta otururken.
"Üşüyor musun? Ev sıcak halbuki..."
Senin yanındayken kalbim bile üşüyor benim, dünya güzeli dememek için zor tuttum kendimi. Bazen de yanıyordu ama bunu gururuma yediremediğim için kendime itiraf etmiyordum.
"Biraz..."
"Dur, daha kalın bir şey getireyim."
Bana böyle davranması umutlarımın arşa çıkmasına ve mutluluktan gebermek istememe neden oluyordu.
"S-sağol."
Bir iki saniye koltuktaki pozisyonuma bakıp kafasını iki yana sallayarak gitti. Ne ya? Gayet normal oturuyordum?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
O gelene kadar etraftaki tabloları ve çerçeveli resimleri inceleme kararı aldım ve oturduğum yerden kalktım.
Bir tane fotoğrafda Taehyung, Yoongi ve hayatımın anlamı üçü birlikte deniz kenarındalardı. Oldukça mutlu görünüyorlardı ve ben de gülümsemiştim fotoğrafa bakınca ama gözlerim Taehyung'a takılınca içim biraz nefretle doldu. Aslında onun bir suçu yoktu -benim jiminle olmama karşı olmasından başka- ama yine de Hannam'ın beni kullanmış olma ihtimali sinirlerimi hoplatıyordu. Hannamdan doğru da Taehyung sinirlendiriyordu işte.
"Hey, gel de giy şunları."
Jimin'in bana seslenmesiyle, elimdeki çerçeveyi yerine bıraktım. Sanırım Hannam mevzusunu ondan detaylıca dinlemem lazımdı.
Elindekileri almak için yaklaştığımda, Jimin'in olduğunu düşündüğüm ama ona daha büyük gelecek kalın bir sweat ve eşofman altı gördüm.
"Bu kıyafetleri daha önce kullanmadım. Aslında Taehyung'un burada bıraktığı pijamalarından verecektim, çünkü malum bedenin benimkinden büyük ama sonra vazgeçtim."
"Niye ki?"
Kıyafetleri elinden alıp yüzüne baktım.
Birkaç saniye düşünür gibi oldu.
"Üşürsün çünkü onlarla. Olcukça inceler. Ondan."
Anladığımı belirterek kafamı salladım ve kafasıyla bana gösterdiği yere adımladım.
