Bir yandan bana söylenen, bir yandan da sehpanın üzerindeki hazır yemek çöplerini bir poşete dolduran güzeller güzelimi izlerken hiç de söylenmelerini kafaya takmıyordum çünkü çok güzeldi. İki gündür gördüğüm tek şeyin televizyondaki insanlar olduğunu da düşünürsek şu an resmen şaheser izliyordum.
"Kusura bakma hayatım ya."
Bunu dememle birlikte sanki anan anam olsun demişim gibi aniden dönüp sert sert yüzüme baktı. Ne dedim şimdi ben ya?
"Bu poşeti ağzına sokarım Jungkook."
"Tamam ya kızma bir şey demedik."
Birkaç dakika daha çöpler ve dağılmış koltuklarla uğraştıktan sonra derin bir nefes vererek oturdu.
"Buzdolabınızda hiçbir şey yok. Annen gitmeden sana bir şeyler bırakmış ama sen muhtemelen bakıp beğenmedin ve ağzı açık kaldığı için de yemekler bozulmuş. İki gündür hep hazır mı yedin?"
Hyunglar önceki akşam geldiğinde birkaç tane de bira içmiştik ama çöplerini alıp atmıştı onlar. Bu yüzden bunu ona söyleme gereği duymadım.
"Evet. Tuvalete bile zor gidiyorum yemek yapmaya halim yok."
Kafasını sallayarak evi incelemeye başladı.
Birkaç kaç ay önce Jimin ile böyle olacağımızı söyleseler taşşak geçmeyin itler derdim.
Son seferki fiziksel yakınlaşmamızdan sonra -sadece kucaklaşma- onunla hiç bu kadar yakın olmamıştık. Kanımda gezinen bir şeyler vardı ve içimden bir ses de kalk sarıl diyordu ama bacağım kırık olduğu için yapamazdım. Bacağım kırık olmasaydı kesinlikle yapardım yani.
"Ee okul nası gidiyo can-- ehe Jimin?"
Her ne kadar bir anlığına da olsa sırıttığını gördüğümü düşünsem de sonra sonra vazgeçtim çünkü yüzü hemen eski haline dönmüştü.
"Tatildeyiz şu an. Haftaya açılacak ve öncekinden iki kat daha yoğun olacağım."
Ve o bunu bilmesine rağmen gelip bana bakıyordu... Ağlayabilirim şu an.
"Hadi ya... Kötü olmuş. Okumak da zor iş valla."
"Öyle... Ama seninki de zor. Baksana iş uğruna bacağını kırdın resmen."
Bunu sesindeki acıyan tınıyla söylemesi bana samimiyetini ciddi anlamda hissettirmişti ve şaşırmıştım. Dalga geçer sanıyordum.
O gerçekten çok değişmişti.
"Ee... Şey aslında ben de okumayı düşünmeye başladım. Şu an elimde doğru dürüst bir mesleğim yok sonuçta ve okursam daha yüksek maaşlı bir işe girebilirim. Başta saçma geliyordu ve hyunglar da üniversiteye gitmek istemeyince aklıma yatmıştı gitmemek ama artık ciddi anlamda ben de düşünüyorum."
Gülümsedi.
Gülümsedi lan.
"Senin için çok daha iyi olur. Bir dershaneye falan yazık ve ders çalışmaya başla. Daha yirmi yaşındasın, hiçbir şey için geç değil."
Oy senin gıdını yerim ya. Acayip sarılasım ve oyuncak ayı gibi mıncıklayasım vardı şu an onu. Ama tabii yanlış anlaşılmasın sadece fazla sıkı sarılmak anlamında söyledim.
"Niye yüzün kızardı?"
Lan... Allah seni kahretmesin Jungkook. Bir şeyi de belli etme. Alçılı bacağıma kafa atasım geldi şu an.
"H-Hiç. Bir şey düşünüyordum."
"Ve düşündüğün şey yüzünü kızarttı?"
Bunu sorarken hafif eğilmişti ve giydiği şeyden göğsü görünüyordu. Bakma Jungkook sen iffetli bir adamsın. Bakma lan!
"Boşver."
Yaklaşık bir dakika boyunca yüzümü inceledi ve oturduğu koltuktan kalkıp yanıma geldi.
"Yine sarılmak mı istiyorsun?"
Birazcık daha fazlasını aslında demeye götüm yemedi.
"Evet ama bacağım kırık, kalkamam, boşver."
O an kalkmama gerek olmadığı aklıma gelemezdi çünkü bana çok yakındı. Fazla yakın.
"Hmm, gerek var mı ki?" deyip şap diye kucağıma oturdu.
Bildiğiniz şap diye, birden.
O an donduğum için tepki veremedim ama o çoktan bana sarılmıştı. Alnım omzuna yaslanacak şekilde.
Birden nefes alamadığımı hissettim ve kafamı aniden geri çektim. Lan herif beni şoktan öldürüyordu az kalsın!
"Sarılmak istediğinde söyleyebilirsin. Böyle bir şey en azından beni etkilemez."
Sevdiğimiz dedik bağrımıza bastık, hem kucağımıza oturuyor hem laf sokuyor ya.
"T-Tamam. Söylerim."
***
smut yazmayı pek düşünmüyorum ama yazarsam jungkook altta olur baştan söyleyeyim. herif keko diye seme sanmayın dostlarım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
